Το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά και η μετέπειτα στάση του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν πως η μεγαλύτερη τερατογένεση της εποχής των Μνημονίων είναι σε αποδρομή. Με διάφορες παλινωδίες, ανακλαστικά τινάγματα και κλότσημα ποδιών στον αέρα, η κατάληψη που έφτασε να γίνει προσωρινά κόμμα εξουσίας βαδίζει τον κατήφορο του πολιτικού θανάτου και της επιστροφής των υπολειμμάτων του μηδενισμού του στα Εξάρχεια. Εάν το ΠΑΣΟΚ είχε μια λαμπερή και ικανή προσωπικότητα στο τιμόνι, θα ήταν σίγουρο πως θα πέρναγε στον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ο Τσίπρας δεν έχασε μόνο από την εφιαλτική ανάμνηση της διακυβέρνησής του στη λαϊκή συνείδηση, και ιδίως των μπλοφαδόρικων καμωμάτων του 2015, έχοντας εμπιστευτεί την τύχη της χώρας σε έναν βαρεμένο νάρκισσο. Δεν έχασε μόνο από τη ρουκέτα που αμόλησε ο Κατρούγκαλος και έστειλε μαζικά τους ελεύθερους επαγγελματίες στις κάλπες υπέρ της Ν.Δ. Εχασε γιατί συνολικά, και ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπολιτεύθηκε αδίστακτα την ίδια την Ελλάδα, τα εθνικά συμφέροντα.
Ο Παπαδημούλης και η παρέα του προσπάθησαν ανεπιτυχώς να σταματήσουν τη χρηματοδότηση του φράχτη στον Εβρο. Μονίμως ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΜΚΟτζίδικες παραφυάδες του, μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλης της χώρας, κατασυκοφαντούσαν από κάθε διεθνές βήμα τη χώρα, ευθυγραμμιζόμενοι de facto με την τουρκική προπαγάνδα, μιλώντας για «δολοφονίες» προσφύγων, πως το Λιμενικό μας «πνίγει» παιδιά, ενώ επώνυμοι συριζαίοι εξ Εσπερίας, με πλακάτ έξω από την πρεσβεία μας στο Λονδίνο, αποκαλούσαν την Ελλάδα «χώρα δολοφόνο»! Η πλέον όμως εμβληματική ιστορία, μνημείο δόλιας ανθελληνικής αθλιότητας, με σύμπραξη όλου του εσμού που σέρνει πίσω της η Κουμουνδούρου, ήταν η περιβόητη «μικρή νεκρή και άταφη Μαρία», που απεδείχθη ένα κατασκευασμένο ελεεινό ψέμα, αφού δεν υπήρξε ποτέ.
Το πλέγμα των άθλιων προπαγανδιστικών ψευδών δημιουργήθηκε από αυτούς που τώρα είναι υπό έρευνα και διακινήθηκε στη συνέχεια από όλο τον μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ, των ΜΜΕ επιρροής του, των τρολ του και διαφόρων παραφυάδων τους, με πρωτοφανή επιμονή, μίσος και απύθμενα χυδαίες ύβρεις κατά της χώρας, της κυβέρνησης και όλων όσοι από την πρώτη στιγμή μυριστήκαμε την προφανή ανθελληνική σκευωρία. Ενας εξ αυτών και εγώ, που στις 15/8/2022 έκανα μηνυτήρια αναφορά ενώπιον του Αρείου Πάγου για όσα ψεύδη διακινήθηκαν κατά της Πατρίδας. Ηδη δε η δικαστική έρευνα προχώρησε σε βάθος, κλήθηκα και κατέθεσα και αναμένονται εξελίξεις.
Δεν νομίζω πως υπάρχει μεταπολιτευτικά τέτοια ξετσίπωτη δημόσια επίθεση στα εθνικά συμφέροντα από Ελληνες πολίτες σε συναυτουργία με ξένους. Στη μηδενική αυτοκριτική τους, στην απίστευτης τοξικότητας αντιπολιτευτική και εκλογική καψοκαλύβικη τακτική τους ήρθε να προστεθεί και η μετεκλογική στάση τους, καθώς καθυβρίζουν τον λαό, λένε παραληρηματικές εξηγήσεις και κοιτώντας τον ουρανό νομίζουν πως βρέχει, αλλά άλλο συμβαίνει.
Ο δε πάγκος του ΣΥΡΙΖΑ είναι για τα κλάματα. Τους βλέπεις και θες να τους δώσεις από ένα ευρώ. Θα είναι υγιές για την πολιτική ζωή και τη Δημοκρατία αυτός ο χυδαίος τρόπος τού πολιτεύεσθαι να επιστρέψει στα φυσικά του όρια, γύρω από την Πλατεία Εξαρχείων, που άλλωστε βελτιώθηκε. Θα έχουν και Μετρό, στο οποίο επίσης… αντιστάθηκαν, γεγονός που τα λέει όλα για τον τοξικό σουρεαλισμό της σκέψης και της πρακτικής τους.
Η χώρα πρέπει να περάσει στην κανονικότητα, το τέλος της περιόδου χάριτος για την εξυπηρέτηση του δανεισμού, λόγω πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία, τελειώνει.
Πρέπει το τέλος αυτό να μας βρει με ισχυρή κυβέρνηση, που δεν θα εξαρτάται από «πυροβολημένους» και με σαρωτικές μεταρρυθμίσεις χαμηλής και σταθερής φορολογίας, ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας, διότι μόνο τότε θα δούμε αληθινή ανάπτυξη, εισόδημα στην τσέπη των πολιτών και έσοδα στα ταμεία του κράτους. Μόνο έτσι θα έχουμε το καλύτερο κοινωνικό μέτρο, καλά αμειβόμενες παραγωγικές θέσεις εργασίας και θα μπορούμε να αφήσουμε πίσω τον εφιάλτη, όπως έκανε η Ιρλανδία, που είχε ξεκινήσει με δυσμενέστερους όρους.
Παράλληλα, ο Μητσοτάκης, έχοντας πλέον δεδομένο το εκλογικό ξεδόντιασμα της αριστεράς, είναι αντιμέτωπος με το επόμενο μεγάλο στοίχημα: να επιβάλει τους κανόνες της Δημοκρατίας και το πρώτο καθήκον της Πολιτείας, την Ασφάλεια, στα Πανεπιστήμια και στους δημόσιους χώρους, καθώς και να εξυγιάνει τον κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό, που έχει εξελιχθεί σε αντιπαραγωγικό καρκίνωμα και εστία ολοκληρωτισμού.
*Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, www.neadexia.gr
