Τρία βασικά συμπεράσματα μπορεί να εξαγάγει κανείς από τις επεμβάσεις της Αστυνομίας στα Εξάρχεια (καταλήψεις οκτώ κτιρίων) και τα πανεπιστήμια (όπλα στην ΑΣΟΕΕ), από τις απειλές συλλογικοτήτων για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης (βαριές ποινές για μολότοφ, καταστροφές σε δημόσια κτίρια, εισβολές σε συμβολαιογραφικά γραφεία), από τις ρηξικέλευθες αποφάσεις του υπουργείου Υγείας για το διεφθαρμένο ΚΕΘΕΑ (στον Βορρά είχε εξελιχθεί σε άσυλο προστασίας εμπόρων ναρκωτικών) και από την επικείμενη νομοθετική πρωτοβουλία Μητσοτάκη για τις πορείες (αστική ευθύνη οργανωτών για ζημιές σε περιουσίες).
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ο Δεκέμβριος του 2008 δεν ήταν τυχαίος. Ούτε η μάχη της Αριστεράς για τη δήθεν προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου. Από τότε ήταν εγκατεστημένες μέσα στα πανεπιστήμια τρομοκρατικές γιάφκες σαν κι αυτή που ανακαλύφθηκε στην ΑΣΟΕΕ από την ΕΛ.ΑΣ. χθες. Εκεί ήταν το άντρο της αποσταθεροποίησης. Εκεί, όπως και στα υπόγεια του Πολυτεχνείου, όπου είχε στηθεί μια βιομηχανία παραγωγής μολότοφ και φύλαξης πετρών ή μαρμάρων από πλάκες πεζοδρομίων. όπως αυτά που εκσφενδόνιζαν το 2008 Ελληνες και Κοσοβάροι αναρχικοί.
Στη θέση, λοιπόν, του πρωθυπουργού θα ήμουν κάπως σκεπτικός στο άκουσμα της αποκάλυψης του έμπειρου Χρυσοχοΐδη ότι η Επαναστατική Αυτοάμυνα σχεδίαζε χτύπημα με στόχο έναν νέο Γρηγορόπουλο. Θα διερωτόμουν, ανεξαρτήτως της απόφασής μου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, «μήπως αδίκησα τον Προκόπη Παυλόπουλο για όσα του καταλόγισα το 2015 σχετικά με τη στάση του τον Δεκέμβριο του 2008».
Σήμερα οι συνθήκες είναι ώριμες: Με την Αριστερά αμήχανη και ξεδοντιασμένη από την πενταετή εξουσία της και με την κοινωνία μαζί (80% υπέρ της κατάργησης του ασύλου), οι επεμβάσεις της Αστυνομίας στα πανεπιστήμια όταν διαπιστώνονται παράνομες πράξεις είναι πλέον πολιτικός περίπατος. Όταν, όμως, τον Δεκέμβριο του 2008 ετέθη από τον αρμόδιο υπουργό Παιδείας, σε κυβερνητική επιτροπή υπό τον Καραμανλή, θέμα επέμβασης στο άσυλο του ΕΜΠ, η εισήγηση διέρρευσε αμέσως στον Τύπο από μητσοτακικό υπουργό (!) και ο Αλαβάνος απαίτησε από την κυβέρνηση να ξηλώσει αμέσως τον στοχοποιημένο υπουργό – έξω από το σπίτι του οποίου έκαναν καταδρομικές επιθέσεις αναρχικοί! Η διακυβέρνηση προσφέρει εμπειρία και γνώση, κ. πρωθυπουργέ.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η μάχη της Αριστεράς για το άσυλο, τους μετανάστες, την προστασία των μολότοφ, το ΚΕΘΕΑ, τις πορείες, τις καταλήψεις, τις μωρομάνες από το Αφγανιστάν κ.λπ. δεν είναι ιδεολογική. Φαίνεται ως τέτοια, αλλά δεν είναι. Η επανάσταση βγάζει μεροκάματο. Δυστυχώς. Όσο δεν ακουμπά κανείς το μεροκάματό της -ο ΣΥΡΙΖΑ την άφησε στην ησυχία της- η κοινωνική ειρήνη είναι εξασφαλισμένη. Από την ώρα που κάποιος επιχειρεί να της το θίξει όμως, όλα αλλάζουν…
Ήδη έχουμε εισέλθει σε νέα φάση, με άγνωστη κατάληξη. Οι θιγόμενοι θα βρουν τρόπο να αντιδράσουν. Είναι βέβαιο. Υπενθυμίζω: Στις καταλήψεις όπου φιλοξενούνταν μετανάστες, οι οποίοι άγνωστο είναι πώς βρέθηκαν στα Εξάρχεια, δρούσαν μαφίες Ελλήνων και ξένων δουλεμπόρων που τους χρέωναν νοίκι με το κεφάλι! Στις ίδιες καταλήψεις οι μετανάστες χρησιμοποιούνταν ως ασπίδες για να κρύβονται ανάμεσά τους σεσημασμένοι αλλοδαποί κακοποιοί και βαρύς οπλισμός. Υπενθυμίζω: Στις καταλήψεις γινόταν εμπόριο ναρκωτικών, μεγάλη μπίζνα. Υπενθυμίζω: Τμήμα του διαβρωμένου ΚΕΘΕΑ εξέδιδε πιστοποιητικά χρήστη ναρκωτικών σε Αλβανούς εμπόρους ναρκωτικών. Υπενθυμίζω: Έχει καταγγελθεί ότι συλλογικότητες αναλαμβάνουν και χρέη οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων σε επεισόδια, αν χρειαστεί. Το μόνο που δεν θα αποδειχθεί ποτέ είναι άλλες υπόγειες διαδρομές. Αλλού τύπου. Για πιο μυημένους.
Το τρίτο συμπέρασμα που προκύπτει δικαιώνει αναδρομικά επίσης κάποιον που χλευάστηκε όταν υποστήριξε το 2007, κ. Μητσοτάκη, πως υπάρχει διασύνδεση τρομοκρατίας, ποινικών κρατουμένων και συλλογικοτήτων: τον Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος κατηγορήθηκε από την παράταξή του ως… συριζαίος! Τώρα δικαιώνεται. Πώς αγοράστηκαν, άραγε, τα όπλα που βρέθηκαν στον Χολαργό; Πώς διακινήθηκαν;
Ποιος είναι ο «υπουργός Οικονομικών» των συλλογικοτήτων; Τι προϋπολογισμό έχει; Μήπως οι τρομοκράτες δεν κάνουν πια ληστείες, αλλά υποκαθιστούν παλαιούς ποινικούς -που δεν ζουν πια- σε παράνομες οικονομικές δραστηριότητες, όπως, π.χ., λαθρεμπόριο;
Όποιος αμφιβάλλει για όλα αυτά τα περίεργα καλό είναι να μελετήσει το βιβλίο που εξέδωσε προσφάτως με τη βοήθεια ελευθεριακών ο δραπέτης Βασίλης Παλαιοκώστας. Τιτλοφορείται «Μια φυσιολογική ζωή». Αποκαλύπτει πολλά για την κοινή οικονομική δράση αναρχικών – ποινικών σε ληστείες τραπεζών, απαγωγές επιχειρηματιών κ.λπ. Είναι άκρως αποκαλυπτικό. Το συστήνω!
Καταλήγω μετά ταύτα: Στο μέλλον ας είμαστε πιο πονηροί όταν κάποιος δασκαλεμένος αριστερός πουλά στα κανάλια ευαισθησία για τους μετανάστες που δήθεν ξεσπιτώθηκαν από τις καταλήψεις. Πιο πονηροί όταν κάποιοι κλαίνε γοερά για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες. Πιο υποψιασμένοι όταν μας λένε ότι δεν είναι ποινικό αδίκημα η κατοχή μολότοφ. Πιο υποψιασμένοι όταν χύνονται δάκρυα για την αλλαγή διοίκησης στο ΚΕΘΕΑ από εκείνους που μας απέκρυπταν πως το κέντρο κατά των ναρκωτικών αξιοποιούνταν από κάποιους για να εξασφαλίζουν ασυλία έμποροι ναρκωτικών. Εμπόριο ευαισθησίας τέλος!
Πίσω από τις καταλήψεις, το άσυλο, τις μολότοφ, τους μετανάστες, τις ζημιές σε καταστήματα, τις θύρες γηπέδων κρύβονται μπίζνες. Μπίζνες με αριστερό ιδεολογικό πρόσημο.
