Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε πλέον ανοιχτά στις τάξεις του νεόκοπου κόμματος «Σπαρτιάτες» αποτελεί αφορμή για ειδικότερο και γενικότερο προβληματισμό. Για ειδικότερο διότι την τελευταία εβδομάδα αποκαλύπτεται ότι το μόρφωμα αυτό, που έλαβε σχήμα κόμματος στις τελευταίες εκλογές, εξελίσσεται ταχέως σε πυλώνα του συστήματος ενάντια στις επιθυμίες 250.000 πολιτών που το έστειλαν στο Κοινοβούλιο για να κάνει αντιπολίτευση. Δυναμική αντιπολίτευση.
Χθες ένας βουλευτής του κόμματος διαφοροποιήθηκε από τη γραμμή και εξέφρασε δημοσίως τη στήριξή του προς τυχόν υποψηφιότητα του εγκλείστου Ηλία Κασιδιάρη για τον Δήμο Αθηναίων. Είναι το τελευταίο που θα επιθυμούσε ο Κώστας Μπακογιάννης. Θα οδηγούσε την αναμέτρηση σε απρόοπτο δεύτερο γύρο. Προχθές το κόμμα αυτό άλλαξε στάση την τελευταία στιγμή και από εκεί που είχε δηλώσει ότι θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο Μητσοτάκη για την ψήφο των αποδήμων, εντέλει δήλωσε «παρών» και στην ουσία το καταψήφισε.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, όπως αποκαλύπτεται στις τάξεις του μορφώματος αυτού σοβεί ένας εσωκομματικός πόλεμος. Ο ιδρυτής του Ηλίας Κασιδιάρης πασχίζει από τη φυλακή να επιβάλει τη γραμμή σε ένα κόμμα που δεν θα ήταν στη Βουλή αν ο ίδιος δεν είχε κάνει δημόσια υπόδειξη προς τον ελληνικό λαό, όσοι το εκπροσωπούν όμως στα έδρανα στην πλειονότητά τους σταδιακά αποστασιοποιούνται από εκείνον. Ποιος είναι ο πραγματικός αρχηγός των «Σπαρτιατών» η ίδια η ζωή θα το δείξει. Αλλά οι σπασμοί το τελευταίο εικοσιτετράωρο για το αν το κόμμα θα υποστηρίξει την υποψηφιότητα Κασιδιάρη ή αν θα στηρίξει την ψήφο των αποδήμων δείχνει ότι εσωτερικά του γίνεται… χαμός.
Εάν το κόμμα αυτό συνεχίσει την πορεία του ως συστημικό μέσα στο Κοινοβούλιο -και ας εξακολουθούν η κυβέρνηση και η Προεδρία της Δημοκρατίας να το αντιμετωπίζουν ως αντισυστημικό και να το αποκλείουν από εκδηλώσεις για δικούς τους προφανείς λόγους-, αργά ή γρήγορα αυτό θα γίνει αντιληπτό από όλους όσοι το ψήφισαν, με άμεσες συνέπειες στις ευρωεκλογές (σε περίπτωση που κατέλθει σε αυτές). Το ζήτημα είναι, και πάμε τώρα στο γενικότερο, ότι υπάρχει πρόωρη διεργασία στον λεγόμενο εθνικιστικό πατριωτικό χώρο, η οποία θα επηρεάσει συνολικά όλα όσα συμβαίνουν στα δεξιά του πολιτικού μας συστήματος. Ο Ηλίας αντιλαμβάνεται οδυνηρά αυτές τις μέρες ότι η δικαστική του περιπέτεια μέσα στις φυλακές μπορεί να είναι τελικώς μακρά και όχι τόσο σύντομη όσο θα υπολόγιζε λόγω εξωτερικών παρεμβάσεων. Γενικότερα τυχόν αποφυλάκισή του θα γινόταν ζήτημα διεθνούς πολιτικής που θα εξέθετε την κυβέρνηση σε συγκεκριμένα φιλικά προς αυτήν κέντρα.
Οι ψηφοφόροι του, από την άλλη, παρατηρώντας τη στάση του κόμματος που ψήφισαν, αργά ή γρήγορα θα αρχίσουν να αποστασιοποιούνται από αυτό, αν συνεχίσει έτσι. Και δεν είναι λίγοι. Οι πιθανότητες να επιτραπεί, άλλωστε, στον Κασιδιάρη να είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων είναι πάρα πολύ λίγες. Η κυβέρνηση ενεργοποιεί άρθρο του δημοτικού κώδικα για να απαγορεύσει εκ νέου την κάθοδο πρωτοδίκως καταδικασθέντος για εγκληματική οργάνωση στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Στις οποίες δεν ισχύουν τα κωλύματα του Συντάγματος για τις εθνικές εκλογές. Είναι ευχερέστερος ο αποκλεισμός.
Θα ήταν εύκολο να κάνουμε από τώρα υποθέσεις εργασίας για το τι θα συμβεί εάν ο κόσμος που στηρίζει αυτό το κόμμα αρχίσει να αποστασιοποιείται. Και να λέμε προς τα πού θα κατευθυνθεί. Στην Ελληνική Λύση, στη ΝΙΚΗ, στην οποία έδειξε την προτίμησή του στον πρώτο γύρο των εκλογών περισσότερο, αλλού. Και τα δύο αυτά μικρά κόμματα, άλλωστε, θα κριθούν σε βάθος χρόνου για το αν και κατά πόσον μπορούν να σηκώσουν στις πλάτες τους το βάρος των προσδοκιών των πολιτών και την άσκηση εθνικής κοινωνικής αντιπολίτευσης. Μπορεί ναι, μπορεί όχι.
Η παράμετρος που θα θέλαμε να εισαγάγουμε στη δημόσια συζήτηση για γενικότερο προβληματισμό είναι η ψήφος των αποδήμων. Θεωρητικά η Νέα Δημοκρατία θα σαρώσει εκεί. Ωστόσο, κάτι που αντιλαμβανόμαστε εμείς από τη διαρκή επαφή της εφημερίδας μας με τους απόδημους Ελληνες της Αμερικής, της Αυστραλίας και της Γερμανίας, είναι ότι οι απόδημοι δεν είναι δεδομένοι. Είναι ισχυρότατα πατριώτες. Η μεγαλύτερη αντίδραση στη Συμφωνία των Πρεσπών εκδηλώθηκε στις τάξεις τους. Καθετί που γράφουμε για τα εθνικά θέματα σχολιάζεται ποικιλοτρόπως. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής συνάντησε ισχυρότατες αντιδράσεις όταν άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του επιχείρησε να κάνει εντυπωσιακό άνοιγμα στον πρόεδρο Ερντογάν. Πολλοί απόδημοι άρχισαν προσωρινώς να εκκλησιάζονται σε ρωσικές εκκλησίες! Οι απόδημοι είναι επίσης ισχυρά συντηρητικοί, Ρεπουμπλικάνοι και δεν ενθουσιάζονται καθόλου από τις φιλελεύθερες ατζέντες για τα δικαιώματα, ας μη γίνω συγκεκριμένος επί ποίων θεμάτων για την ώρα.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, μπορεί τόσο στις ευρωεκλογές όσο και στο μέλλον να αποτελέσουν τον αστάθμητο παράγοντα των εκλογικών αναμετρήσεων. Η κυβέρνηση νομοθέτησε υπολογίζοντας ότι μπορεί μέσω των 600.000 αποδήμων να καλύψει τη φθορά που θα προκαλέσουν στο εσωτερικό τα εθνικά θέματα και όχι μόνο (βαριά επώδυνη συμφωνία συμβιβασμού με την Τουρκία), ωστόσο μπορεί να ανακαλύψει στο μέλλον ότι οι ριζωμένες αντιλήψεις που έχουν αυτοί οι άνθρωποι μέσα τους για την πατρίδα θα αποτελέσουν κινητήριο δύναμη για αλλαγές και ανατροπές.
Σε πρώτη φάση για την ανασύνταξη του χώρου πέραν της δεξιάς, σε μακροπρόθεσμο επίπεδο σε νέες λεωφόρους πέραν της δεξιάς και της αριστεράς. Η ΝΙΚΗ το κατάλαβε και γι’ αυτό υπερψήφισε το νομοσχέδιο. Το ίδιο και η Ζωή. Εάν συνεχίσουν, όμως, την ίδια φρόνιμο στάση, θα τους ξεπεράσει η ίδια η… ζωή.
