Δεν μας έφταναν οι εγχώριες συμμορίες. Είπαμε να κάνουμε και εισαγωγές από το εξωτερικό. Ετσι, πέραν της εισαγόμενης πολυπολιτισμικής μαφίας που έχει εγκατασταθεί μετά βαΐων και κλάδων στο κλεινόν άστυ, έχουμε και τους τουρίστες. Πώς λέμε «ιαματικός τουρισμός», «αγροτουρισμός» κ.λπ.
Ε, τώρα έχουμε και τον χουλιγκανοτουρισμό. Ο οποίος διασχίζει τα σύνορα και τη μισή Ελλάδα ανενόχλητος, φτάνει στην πρωτεύουσα, κάνει επιθέσεις, σκοτώνει κόσμο για διασκέδαση. Η Αστυνομία σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις έχει εντολές να παρακολουθεί διακριτικά. Αμα γίνει αδιάκριτη και αρχίσει τις ερωτήσεις και τις προσαγωγές, μπορεί ο χουλιγκανοτουρισμός να παρεξηγηθεί και να μας δώσει κακό βαθμό στο Tripadvisor.
Υστερα όμως δεν θα μας προτιμάνε οι διεθνείς χουλιγκανοσυμμορίες για παιχνιδότοπο. Και τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους σε αυτή τη χώρα; Γιατί, όπως λέει και ο Καβάφης, «αυτοί οι άνθρωποι ήτο μία κάποια λύσις». Τι «λύσις» τώρα είναι οι βάρβαροι που εγκαθίστανται ή που μπαινοβγαίνουν στη χώρα, ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει. Αυτοί που τους κάνουν πλατούλες, όμως, κάτι περισσότερο θα ξέρουν, αλλά δεν το λένε.
Εχει πλέον καταλάβει όλος ο πλανήτης τι διαλυμένη χώρα είμαστε. Εχουμε μαζέψει όλη την αφρόκρεμα της εγκληματικότητας από κάθε γωνιά της Γης. Το μαχαίρι είναι η προέκταση του χεριού τους, απαραίτητο αξεσουάρ, όπως το ρολόι. Ενίοτε και το όπλο. Διότι έχουμε και τον δολοφονοτουρισμό. Ερχονται, κάνουν το χτύπημα και φεύγουν εκτός συνόρων κύριοι. Σαν να μην έγινε τίποτα. Και ξαναέρχονται και ξαναφεύγουν, και η ιστορία αυτή μπορεί να διαιωνίζεται, όπως μας έχει αποδείξει το αστυνομικό δελτίο. Και σε αυτές τις περιπτώσεις η Αστυνομία παρακολουθεί διακριτικά ή κάνει ότι κοιμάται ή όντως κοιμάται.
Αυτοί μπορεί να κοιμούνται, εμείς όμως δεν κοιμόμαστε. Από τον φόβο ότι, με όλα αυτά που συμβαίνουν, με όλα αυτά τα εγκληματικά στοιχεία που κυκλοφορούν ανενόχλητα, θα κάτσει καμιά στραβή ακόμη και θα βρεθεί κανένας αθώος στον άλλον κόσμο.
Τι ακριβώς σκοπεύουν, αλήθεια, να κάνουν με αυτή την κατάσταση; Πώς γίνεται να έχουμε γίνει πόλος έλξης διαφόρων συμμοριών, οι οποίες αλωνίζουν σε όλη τη χώρα και κάνουν τα αίσχη; Υπάρχει κράτος ή τελικά έχουμε ένα μαφιόζικο παρακράτος που αδιαφορεί για την ασφάλεια του πολίτη; Μάλλον ρητορική είναι η ερώτηση.
*Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
