Ο μέγιστος Δημήτρης Ψαθάς δημιούργησε, εκεί γύρω στο 1940, μια τύπισσα, τη «Μαντάμ Σουσού», η οποία ακόμη μέχρι τις μέρες μας κουβεντιάζεται και έχει μάλιστα δημιουργήσει και τον όρο «σουσουδισμός».
Θέμα του μυθιστορήματος είναι η ξιπασιά μιας φαντασιόπληκτης γυναίκας, που θέλει να ανεβεί κοινωνικά, να εγκαταλείψει τον φτωχικό Βούθουλα (στον Κολωνό, στην Αθήνα) για να εγκατασταθεί στο αριστοκρατικό Κολωνάκι. Η ξιπασιά, λοιπόν.
Διαβάζουμε τώρα ότι γνωστός συγγραφέας και δημοσιογράφος, με αφορμή τη μάχη της ξαπλώστρας, γράφει σε καθημερινή εφημερίδα: «Είναι λογικό να μη θέλουν δίπλα στην ακριβοπληρωμένη ξαπλώστρα τους να έρθει μια τετραμελής οικογένεια με την ομπρέλα της, την πετσέτα της και τα ταπεράκια της. Ετσι παίζεται το παιχνίδι παγκοσμίως. Εκτός αν θέλουμε να επιστρέψουμε στην εποχή του μπατιροτουρισμού».
«Πφφ πτωχέ λαουτζίκο» -θα σχολίαζε η Μαντάμ Σουσού- «που τολμάς να θέλεις να κάνεις κι εσύ μπάνιο δίπλα στα αριστοκρατικά κρέατα των πλουσίων, βάζοντας δίπλα δίπλα τα κεφτεδάκια με το μπρικ».
Με τέτοια μυαλά, βλέπω να πηγαίνουμε στη Χάγη ακόμα και για τις ξαπλώστρες, αφού το θέμα αυτό έχει και λίγη ΑΟΖ μέσα του.
