Η αναβάθμιση των σχέσεων Ελλάδος και Ινδίας είναι ιστορική. Η Ελλάδα όμως έχει δείξει επανειλημμένα ότι δεν γνωρίζει να ακροβατεί στον νέο εύθραυστο και διαρκώς μεταβαλλόμενο πολυπολικό κόσμο που έχει αναδυθεί. Η Ινδία ανήκει στις BRICS, το ΑΕΠ των οποίων πλέον ξεπερνά αυτό του G7, ιδίως μετά την εισδοχή νέων χωρών μέσα στους κόλπους τους. Η σταδιακή επιδίωξη της αναβάθμισης των σχέσεων Ελλάδος και Ινδίας, λοιπόν, είναι μονόδρομος και εξαιτίας της στρατιωτικής σχέσης πλέον Τουρκίας και Πακιστάν. Σε αυτό το πλαίσιο είναι και απορίας άξιον το πώς η κυβέρνηση δεν εξετάζει υπό αυτό το πρίσμα το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.
BRICS, όμως, δεν είναι μόνον η Ινδία. Σε αυτές ανήκει και η Κίνα, η οποία προσπαθεί να κατασκευάσει ένα alternative new world order απέναντι σε αυτόν που προτάσσουν οι democrats των ΗΠΑ, του πιο σημαντικού μας εταίρου. Εάν δε συνυπολογίσει κανείς ότι ανήκει και η Ρωσία στις BRICS, οι επιλογές της κυβέρνησης για αποστολή όπλων στην Ουκρανία και αν ισχύει η εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων, καθιστούν τον έτερο πόλο των BRICS αν όχι εχθρικά διακείμενο απέναντί μας, το λιγότερο επιφυλακτικό.
Σε πρώτη φάση αυτό έχουμε μόνον την ψευδαίσθηση ότι δεν μας ενδιαφέρει, διότι η σχέση Κίνας και περισσότερο Ρωσίας με την Τουρκία θα διαδραματίσει ρόλο κρίσιμο για το μέλλον μας. Απορίας άξιον είναι και αυτό πώς δεν το έχουν συνυπολογίσει όλοι εκείνοι που εμμέσως ζητούν από την κυβέρνηση την πορεία προς τη συνεκμετάλλευση χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τη στασιμότητα και τον νεκρό χώρο. Τα κοιτάσματα, εκτός ότι είναι φυσική περιουσία του έθνους, είναι συγκριτικό πλεονέκτημα ώστε να αναστραφεί η ανισομερής ανάπτυξη υπέρ της Τουρκίας και ας παραμένει η τελευταία σημαντικό μέρος των σχεδιασμών των συμμάχων μας. Συνεχίζοντας, εάν προσθέσουμε στην εξίσωση τη μεταβλητή του Σαχέλ, κρισιμότατη για το πώς θα κινηθούν οι μεταναστευτικές ροές, τότε, εκεί θα αντιληφθούμε ότι πρόκειται περί ενός πεδίου ανταγωνισμού ΗΠΑ, Γαλλίας, Κίνας, Ρωσίας και Ισλάμ. Οχι μόνον για τις σπάνιες γαίες, αλλά για τη μεταφορά της γεωπολιτικής πίεσης από την Ανατολή στη Δύση.
Σε αυτό το πλαίσιο, ναι, είναι εξαιρετικά σημαντική η αναβάθμιση αλλά χωρίς μια 24/7 ανάλυση του πώς εξυπηρετούνται και πώς πλήττονται τα συμφέροντά μας και διαταράσσεται η ασφάλειά μας, φοβάμαι ότι θα κάνουμε μια τρύπα στο νερό. Είναι πιο επείγον από ποτέ η χώρα να συστήσει Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι τορπιλίζεται από το πολιτικό προσωπικό διότι η ανεξάρτητη δομή του διαταράσσει το σύνολο της φαυλοκρατίας.
