Συνέβη προχθές το βράδυ στο χωριό Πολύανθος της Ροδόπης, το οποίο ευρίσκεται στους πρόποδες της οροσειράς, ανήκει διοικητικά στον Δήμο Ιάσμου (ο οποίος πολύ θα μας απασχολήσει σε αυτές τις εκλογές) και κατοικείται από χριστιανούς και μουσουλμάνους. Δύο ομάδες Ρομ, μουσουλμανικού θρησκεύματος, έλυσαν τις οικονομικές διαφορές τους μέσα στο ισλαμικό νεκροταφείο του χωριού!
Η μία χρωστούσε στην άλλη ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό με βάση την οικογενειακή κατάσταση αμφοτέρων. Αγανακτισμένος ο αρχηγός της μίας ομάδας για την αθέτηση της εκπλήρωσης της υποχρέωσης της άλλης έναντί του, εισέβαλε το βράδυ στο μουσουλμανικό νεκροταφείο του χωριού και σύλησε τους τάφους των συγγενών της. Περί τους είκοσι.
Προτού χαράξει η χθεσινή μέρα και μόλις ένα 24ωρο πριν από την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στην Αγκυρα, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών αξιοποίησε αυτό το ιδιωτικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών, στο οποίο δεν υπήρξε ίχνος θρησκευτικού ή άλλου μίσους (μουσουλμάνοι ήταν οι πρωταγωνιστές, σύμφωνα με λίαν αξιόπιστες πληροφορίες), προκειμένου να επιτεθεί κομψά στην πατρίδα μας, να κάνει λόγο για δικαιώματα της «τουρκικής μειονότητας» της Θράκης και να αναφέρει το χωριό με την παλιά, προ αιώνων οθωμανική του ονομασία: Ναρλίκ.
Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα από το περιστατικό αυτό και από τη διαχείρισή του από την τουρκική διπλωματία, η οποία τα ίδια έκανε και με μια παλαιά φωτογραφία τεμένους στην Κω προ εβδομάδος για να διαδώσει πλαστές ειδήσεις (fake news), είναι το εξής: Τι εμπιστοσύνη μπορείς να έχεις στον διάλογο με αυτούς τους ανθρώπους, όταν εκμεταλλεύονται μη γεγονότα για να δημιουργήσουν γεγονός που θα δεσμεύσει τον διάλογο;
Διότι αμφιβολία ας μην υπάρχει. Οταν κάνεις ανάρτηση μια παλαιά φωτογραφία τεμένους στην Κω πριν αρχίσουν οι εργασίες αποκατάστασής του από την Ελληνική Δημοκρατία, όταν ανάγεις σε μείζον γεγονός ότι ομάδες μουσουλμάνων Ρομ έλυσαν τις οικονομικές τους διαφορές προσβάλλοντας τους νεκρούς τους μέσα στα νεκροταφεία τους και όταν βάζεις και τον πρύτανη ενός πανεπιστημίου να πει στο CNN Turk ότι είναι αιτία πολέμου (casus belli) η επέκταση των χωρικών μας υδάτων έστω και τέταρτο του μιλίου πάνω από τα 6 μίλια (και όχι στα 12 μίλια, όπως μας έλεγαν έως τώρα), στην ουσία δημιουργείς ατμόσφαιρα για να στριμώξεις τον συνομιλητή σου και να φέρεις τον διάλογο στα μέτρα σου. Αλλο να οριοθετήσεις υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ με χωρικά ύδατα 6, άλλο με 8, άλλο με 10 και άλλο με 12 μίλια. Μακάρι να κάνουμε λάθος, αλλά τα δεδομένα και η παρατήρηση του τοπίου σε αυτό το συμπέρασμα μας οδηγούν.
Το δυστύχημα είναι τι μυαλά κουβαλάμε εμείς. Συνολικά. Οχι μόνο η ηγεσία μας. Η χθεσινή ανιστόρητη παρομοίωση των επεισοδίων που έκαναν εις βάρος αλλοδαπών ακροδεξιές ομάδες στην Κύπρο (το ελεύθερο τμήμα της οποίας εποικίζεται από παράνομους μετανάστες που στέλνει διαρκώς η Τουρκία σε σημείο που να αποτελούν το 5% του πληθυσμού!) με τη Νύχτα των Κρυστάλλων στην Κωνσταντινούπολη τον Σεπτέμβριο του 1955 δείχνει πως δεν καταλαβαίνουμε ποιο είναι το διακύβευμα. Βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Εξισώνουμε την εξόντωση της ανθούσης ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης με ένα απαράδεκτο γεγονός μεν, όχι της αυτής ιστορικής σημασίας δε. Η σύγκριση που έγινε ήταν άτοπη και δυσανάλογη. Κάτι τέτοια βλέπουν οι Τούρκοι και χαλάνε τον κόσμο με διαβήματα εναντίον ημών, ακόμα και αν τσακώνονται επιλύοντας οικογενειακές τους υποθέσεις οι -κατ αυτούς- «κατσίβελοι» μέσα σε ένα νεκροταφείο. Κάτι τέτοια βλέπουν και μας «παίζουν» κομπολόι. Προσφερόμαστε για χάντρες τους.