Άργησαν. Το Σαββατοκύριακο έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα δημοσιεύματα (σε δύο εφημερίδες) περί επικείμενου ανασχηματισμού της κυβέρνησης.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Είναι μεν το αγαπημένο θέμα ημών των δημοσιογράφων, ανεξαρτήτως κομμάτων, αλλά αν δεν μας κλείσει κάποιος και το μάτι δεν προχωράμε. Εδώ, όπως φαίνεται, δεν συνέβη απλώς αυτό. Εγινε στοχευμένη διαρροή ονομάτων υπουργών για τους οποίους υπάρχουν ευαρέσκεια, ανοχή και δυσαρέσκεια.
Κατά τη γνώμη μου:
• Πρώτον, είναι πολιτικό λάθος να εκπέμπεται χωρίς να διαψεύδεται το μήνυμα ότι τέσσερις μήνες μετά την άνοδό της στην εξουσία η κυβέρνηση έχει προβλήματα και μελετάται η αντικατάσταση υπουργών. Και έτσι να είναι, αυτό δεν λέγεται. Γίνεται όπλο της αντιπολίτευσης.
• Δεύτερον, κατά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ισχύει η θεωρία των εξαμήνων. Ενας υπουργός χρειάζεται έξι μήνες για να καταλάβει το αντικείμενό του και έξι για να αποδώσει. Αν από τους τέσσερις έχει το μυαλό του στο τι γράφουν οι εφημερίδες, χαιρετίσματα. Θα κατεβάσει μολύβια, δεν θα υπογράφει τίποτε.
• Τρίτον, είναι σωστό το πρόγραμμα αξιολόγησης υπουργών «Μαζί» που παρακολουθεί την απόδοση των υπουργών με βάση νομοθετικό έργο, στοχοθεσία, έκδοση υπουργικών αποφάσεων κ.λπ., αλλά δεν μπορεί να είναι το μόνο εργαλείο. Η κυβέρνηση δεν είναι ΙΟΒΕ. Οι δηλώσεις της υφυπουργού Μιχαηλίδου, οι οποίες παράγουν διαρκώς πρόβλημα στην κυβέρνηση, προφανώς δεν αξιολογούνται από το «Μαζί». Ο τρόπος που ξεσκέπασε ο υπουργός Υγείας Κικίλιας το δίκτυο χορήγησης πιστοποιητικών χρηστών σε εμπόρους ναρκωτικών από το ΚΕΘΕΑ δεν μετράται από το σύστημα αξιολόγησης. Είναι επιτυχία, όμως.
• Τέταρτον, εκτός από τους υπουργούς προτού γίνουν αλλαγές πρέπει να αξιολογηθεί και ο τρόπος λειτουργίας της κυβέρνησης στην οποία έχουν ενταχθεί οι υπουργοί. Συμφωνώ απολύτως με το πρωθυπουργοκεντρικό ημιπροεδρικό σύστημα της Καγκελαρίας που θέλει τον υπουργό εκτελεστή της πολιτικής του πρωθυπουργού. Αρκεί, όμως, να δίνει και τα ελάχιστα περιθώρια ανάπτυξης πολιτικής σε κάθε υπουργό, στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής πάντοτε.
Πετυχημένοι δεν είναι μόνο οι πειθήνιοι υπουργοί. Πετυχημένοι είναι οι υπουργοί που έχουν ελευθερία κινήσεων και είναι αυτόφωτοι.
• Πέμπτον, η κυβέρνηση έχει αυτήν τη στιγμή τα εξής χαρακτηριστικά: ισχυρό πρωθυπουργό, ο οποίος δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής λάθος, και καλή λειτουργία υπουργικού συμβουλίου. Μαξίμου με δύο ισχυρά κέντρα (Γεραπετρίτης, Δημητριάδης) και συνεργάτες πρωθυπουργού οι οποίοι προέρχονται από τον χώρο του εκσυγχρονιστικού Κέντρου. Νεοδημοκράτες ούτε για δείγμα. Μοντέλο λειτουργίας με υφυπουργούς (κυρίως ΠΑΣΟΚ, αλλά και μερικούς Ν.Δ.) οι οποίοι σε κάποιες περιπτώσεις είναι ισχυρότεροι από υπουργούς και αναφέρονται απευθείας στο Μαξίμου. Τα βασικά στελέχη της Ν.Δ., πλην εξαιρέσεων, δεν βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα.
Τέλος, χαρακτηριστικό της παρούσας κυβέρνησης είναι ότι μέλη της από τον χώρο του Κέντρου (οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ αποτελούν μετρημένα στο σύνολο του κράτους το 30%!) έδειξαν -σε συγκεκριμένα γεγονότα- ότι δεν έχουν επαφή με τα κοινωνικά ρεύματα της Κεντροδεξιάς. Λογικό γιατί προέρχονται από άλλον πολιτικό χώρο.
Ο ανασχηματισμός λοιπόν, όταν γίνει, θα κριθεί από τρεις παραμέτρους:
• Την απόδοση των υπουργών, τεχνοκρατική και πολιτική.
• Το κλίμα συντηρητικοποίησης της κοινωνίας λόγω Μεταναστευτικού – ελληνοτουρκικών και αν η φιλελεύθερη κυβέρνηση με κεντροαριστερά χαρακτηριστικά μπορεί να το εκφράσει.
• Τις πολιτικές ανάγκες της συγκυρίας πριν ή μετά τις προεδρικές εκλογές. Θα χρειαστεί να τηρηθούν ισορροπίες (ειδικώς αν είναι κεντροαριστερός ο Πρόεδρος) και να εξομαλυνθούν δυσαρέσκειες. Με άνοιγμα δεξιά.
Στη θέση του πρωθυπουργού, αντί αχρείαστων διαρροών για τον ανασχηματισμό, λοιπόν, θα τραβούσα στην παρούσα φάση το αυτάκι των επιτελών της Πειραιώς που από τα λογότυπα του συνεδρίου του Νοεμβρίου εξαφάνισαν το έμβλημα της Ν.Δ. Η παράταξη έχει ρίζες… Δεν λέω, να καλλιεργήσουμε και νέες ποικιλίες, αλλά χωρίς να ξεχνάμε κάτω από ποιο δέντρο καθόμαστε και ποιες είναι οι ρίζες του.
