Για να απαντηθεί το ερώτημα θα πρέπει να κατανοηθούν οι κοινωνικές δομές στη Μέση Ανατολή. Η αντίληψη ότι Εβραίοι, χριστιανοί και μουσουλμάνοι συγκρούονται είναι απλοποιημένη, επειδή κάθε θρησκεία αποτελείται από πλήθος αιρέσεων. Οι χριστιανοί δεν ανήκουν μόνο στην Καθολική, Ορθόδοξη και Προτεσταντική Εκκλησία, αλλά και σε δεκάδες διαφορετικά δόγματα και αιρέσεις.
Το ίδιο ισχύει για Εβραίους και μουσουλμάνους. Κάθε αίρεση και δόγμα λειτουργεί ως κλειστή σέκτα με αποκλειστικά οικονομικά συμφέροντα. Κάθε φορά που διαταράσσονται οι ισορροπίες, οι φίλοι γίνονται εχθροί και οι εχθροί φίλοι. Οι Παλαιστίνιοι ενεπλάκησαν σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ της Φατάχ, που κυριαρχεί στη Δυτική Οχθη, και τη Χαμάς, που βασιλεύει στη Λωρίδα της Γάζας.
Οι πέντε διαφορετικές και αλληλοσυγκρουόμενες φράξιες της Φατάχ χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ η Χαμάς, που αποτελεί κλάδο των Αδελφών Μουσουλμάνων, χρηματοδοτείται από το Ηνωμένο Βασίλειο, το Κατάρ, την Τουρκία, το Ιράν και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Κοινό γνώρισμα και των δύο οργανώσεων είναι ότι οι πολιτικές και στρατιωτικές τους ηγεσίες έχουν μαφιόζικη δομή, ζώντας στην απόλυτη χλιδή, ενώ ο λαός, στα εδάφη που ελέγχουν, βιώνει την απόλυτη εξαθλίωση.
Συνεπώς, η αντίληψη ότι μόνο το Ιράν χρηματοδοτεί την ισλαμική τρομοκρατία είναι λανθασμένη. Επειδή το 90% της χρηματοδότησης πηγαίνει στις τσέπες της ηγεσίας των δύο οργανώσεων, η ισλαμική τρομοκρατία χρηματοδοτείται και συνεπώς ελέγχεται πλήρως από τη Δύση, το Ιράν, την Τουρκία και το Κατάρ. Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία της Χαμάς διάγει πολυτελή βίο στον Λίβανο, στην Κωνσταντινούπολη και στο Κατάρ. Επειδή συνιστά αρχέγονο και διαχρονικό νόμο ότι «ο πληρώνων έχει τον έλεγχο των πράξεων του πληρωθέντα», θα ήταν αφελές να θεωρείται ότι η επιχείρηση της σφαγής των Ισραηλινών αμάχων οργανώθηκε από τους 1.000 τρομοκράτες ή από την ηγεσία τους. Για να κατανοηθεί ποιος κρύβεται πίσω από τη σφαγή θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ποίου τα γεωπολιτικά συμφέροντα εξυπηρετεί ένας ολοκληρωτικός πόλεμος στη Μέση Ανατολή.
Η Δύση, αυτή τη στιγμή, δεν θα είχε κανένα συμφέρον να το πράξει, επειδή δεν μπορεί να συντηρήσει πλέον τον πόλεμο στην Ουκρανία, πόσο μάλλον έναν γενικευμένο πόλεμο. Το Ιράν, επίσης, γνωρίζει ότι η εμπλοκή του θα επέφερε άμεσο πυρηνικό πλήγμα από το Ισραήλ, το οποίο κινδυνεύει να αφανιστεί και συνεπώς δεν θα διακινδύνευε μία γενικευμένη σύγκρουση, τουλάχιστον πριν αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Συνεπώς, μόνο η Τουρκία θα είχε συμφέρον από έναν ολοκληρωτικό πόλεμο στη Μέση Ανατολή, για δύο λόγους. Πρώτον, ο στόχος του Ερντογάν, πριν αποχωρήσει από αυτόν τον μάταιο κόσμο, είναι να ιδρυθεί παλαιστινιακό κράτος στη Δυτική Οχθη με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, και, δεύτερον, πιθανή ήττα του Ισραήλ θα καταστήσει την Τουρκία τη μοναδική περιφερειακή δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Ο πρώτος στόχος εξασφαλίζει την υστεροφημία του Ερντογάν στον μουσουλμανικά κόσμο και ο δεύτερος ικανοποιεί τα οθωμανικά του όνειρα. Το Κατάρ, ως δορυφόρος της Τουρκίας, εκτός από τις οργανώσεις στη Μέση Ανατολή χρηματοδοτεί την ισλαμική προπαγάνδα στη Δύση, όπως απέδειξε το Qatar-gate. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το ενδιαφέρον των πολιτικών κομμάτων, των ΜΚΟ και των ακαδημαϊκών για τους Παλαιστινίους στη Δύση είναι ανάλογο των χρημάτων που διαθέτει το Κατάρ.
Κανένας από αυτούς, συμπεριλαμβανομένων και των λαλίστατων ελληνικών κομμάτων και οργανώσεων, δεν ενδιαφέρθηκε ούτε προέβη σε ανάλογες βαρύγδουπες ανακοινώσεις για τη γενοκτονία των Αρμενίων στο Αρτσάν από τους Τουρκοαζέρους, των ρωσόφωνων στην Ουκρανία από τους ναζί ή των χιλιάδων χριστιανών ανά την υφήλιο από τους μουσουλμάνους. Το ενδιαφέρον, ο θρήνος, οι κλαυθμοί και οι οδυρμοί για τους Παλαιστινίους στη Δύση και την Ελλάδα περνάνε μέσα από το αραβικό και το τουρκικό χρήμα.
*∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του
Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών