Κάθε τόσο ακούμε τους πολιτικούς να λένε κάτι που δεν εννοούν: ότι τα δημόσια πρόσωπα ζουν ή πρέπει να ζουν σε «γυάλινο σπίτι». Δηλαδή, ο βίος τους να είναι τόσο διαφανής, ώστε οι πολίτες να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες ιδιωτικού χαρακτήρα – ακόμα και σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, όπως είναι η ιατρική κατάστασή τους, οι σχέσεις τους με τους στενούς συγγενείς και τα φιλικά σε αυτούς πρόσωπα κ.ά. Φυσικά, όλα τα παραπάνω, όταν επιτευχθεί ο στόχος της απόκτησης εξουσίας, αποδεικνύονται ακάλυπτες πολιτικές επιταγές. Οι εκτός εξουσίας πολιτικοί είναι φανατικοί οπαδοί της διαφάνειας. Μετατρέπονται, ωστόσο, σε λατρευτές της αδιαφάνειας και αρχιερείς του κουκουλώματος, μόλις καταφέρουν να θρονιαστούν σε υπουργική, προεδρική ή πρωθυπουργική καρέκλα.
Το πιο τρανταχτό παράδειγμα, παγκοσμίως, της απόπειρας συγκαλύψεως του προφανούς είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν. Κάνει μπαμ από χιλιόμετρα ότι πάσχει από μιας μορφής άνοια και σχεδόν άπαντες στην Αμερική αλλά και στις υπόλοιπες χώρες προσποιούνται πως το αγνοούν, πως δεν συμβαίνει, πως όλα αυτά είναι υπερβολές και ακροδεξιές συνωμοσιολογίες.
Κι όσο λένε ότι είναι τσακάλι, αητός, σπίθα ο Μπάιντεν, άλλο τόσο εκείνος κάνει χειραψίες με αόρατους ανθρώπους, τρώει τούμπες μεγαλοπρεπείς, δεν ξέρει από πού να φύγει όταν ολοκληρώνει τις ομιλίες του, γλωσσεύει την μπέρδα του (μπερδεύοντας ταυτόχρονα τη γλώσσα του) και γενικά συμπεριφέρεται σαν παππούλης που θέλει μόνο τίλιο, αγάπη και εντατική ιατρική φροντίδα και ΟΧΙ το βαλιτσάκι με τους κωδικούς των πυρηνικών.
Είναι άραγε τυχαίο ότι με τον Μπάιντεν πρόεδρο των ΗΠΑ ο πλανήτης έχει φτάσει ανησυχητικά κοντά στη διακεκαυμένη ζώνη μιας γενικευμένης σύρραξης; Μήπως είναι… απρέπεια να καταγγέλλεται κι από τους λίγους κι από τους πολλούς η ακαταλληλότητα αυτού του ανθρώπου για την προεδρία μιας τόσο ισχυρής χώρας;
Οι ισχυροί υποστηρικτές του Μπάιντεν θα του εμπιστεύονταν τη θέση του προσωπάρχη στην εταιρία τους;
Καλά κάνει ο Τραμπ και τον παίρνει στο ψιλό. Μακάρι να το κάνουν κι άλλοι μήπως υποχρεωθεί να αφιππεύσει κάποια στιγμή από το ατίθασο άτι της εξουσίας.
