Στον Καιρίδη προσωπικά δεν θα εμπιστευόμουν ούτε να μου περάσει τον μακαρίτη τον σκύλο μου στο απέναντι πεζοδρόμιο, έστω και από διάβαση πεζών. Πόσο μάλλον να διαπραγματευτεί με τους Τούρκους ζητήματα που αγγίζουν λεπτά εθνικά ζητήματα.
Ο τύπος είναι επικίνδυνος. Γιατί εκτός από ανεπαρκής είναι και βαθιά ιδεοληπτικός. Ταγμένος και προσκυνημένος στο αφήγημα του εθνομηδενισμού, καθώς αυτό θεωρεί ότι του εξασφαλίζει διαβατήριο για μια καλή καριέρα. Και, όπως δείχνουν τα πράγματα, στην Ελλάδα του Μητσοτάκη πιθανόν να έχει δίκιο.
Τον πρωτοσυνάντησα νεαρό διδάκτορα πριν από περίπου τρεις δεκαετίες σε ένα συνέδριο για τα Βαλκάνια που οργάνωνε το Fletcher School of Law & Diplomacy στο Πανεπιστήμιο Tufts της Βοστόνης. Μου είχε φανεί απίθανα γλοιώδης και δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ μαζί του, μέχρι που τον άκουσα να τοποθετείται για τα Σκόπια μαζί με μία άλλη ανεκδιήγητη καθηγήτρια που διαπρέπει στην Οξφόρδη κηρύσσοντας εδώ και χρόνια τον… ανένδοτο υπέρ της ελληνικής οικειοθελούς παράδοσης σε όλες τις αξιώσεις των ψευτομακεδόνων.
Οι θέσεις και των δύο, στο όνομα του πολιτικού ρεαλισμού πάντα, ήταν τόσο εξοργιστικά φιλοσκοπιανές και αντισερβικές, ώστε αναγκάστηκα να πάρω τον λόγο και να τους επαναφέρω στην τάξη, προς μεγάλη απογοήτευση των διοργανωτών. Εμφανώς ενοχλημένος, αλλά πάντα δουλικός, ο Καιρίδης αργότερα μου είπε ότι οι θέσεις που εξέφρασα περί ελληνικότητας της Μακεδονίας τού φαίνονται εθνικιστικές και παρωχημένες…
Από τότε ο Καιρίδης μού έμεινε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα νεαρού Ελληνα πανεπιστημιακού μετρίων δυνατοτήτων, ο οποίος, στην προσπάθειά του να διαπρέψει διεθνώς, απαρνείται πάγιες εθνικές θέσεις για να μη χαρακτηριστεί σωβινιστής και θερμοκέφαλος. Η απόλυτη ενσάρκωση του «φιλήκοου» των ξένων που ο Καποδίστριας κάπως αλλιώς ονομάτιζε…
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέχασα το επεισόδιο και κατά καιρούς τον παρακολουθούσα να κάνει παρεμβάσεις με άλλους παραχαράκτες της Ιστορίας και να ξεσαλώνει με τον δικό του ιδιαίτερα… διαχυτικό τρόπο σε τηλεοπτικές εκπομπές. Οι ασύλληπτες για πολύ κόσμο δηλώσεις του, που θα ταίριαζαν σε Νεότουρκο με φέσι, δεν μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Ακριβώς γιατί γνώριζα την παθογένεια της συγκεκριμένης περίπτωσης…
Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η ανέλιξη ενός τέτοιου νούμερου. Με όλα τα κουσούρια που κουβαλάει ο συγκεκριμένος άνθρωπος, έστω και προστατευόμενος μεγάλων πολιτικών οικογενειών της χώρας, δεν μου περνούσε από το μυαλό ποτέ ότι θα γινόταν υπουργός και μάλιστα Μετανάστευσης. Μονάχα ο Μητσοτάκης μπορούσε να πετύχει ένα τέτοιο θαύμα.
Πάμε στα σοβαρά τώρα. Τις προάλλες ο Καιρίδης πήγε στην Αγκυρα ως υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου και συναντήθηκε με τον υπουργό Εσωτερικών Αλί Γερλικαγιά για να διαπραγματευτεί μία συμφωνία -υποτίθεται-ανάσχεσης των μεταναστευτικών ροών (που, παρεμπιπτόντως, αυξήθηκαν το τελευταίο διάστημα στα νησιά του Αιγαίου κατά 400%!).
Εγραφα πριν από λίγες ημέρες ότι μία τέτοια συμφωνία -που, εν προκειμένω, «ξεπλένει» την Τουρκία σε μία εξαιρετικά κρίσιμη για την ίδια συγκυρία- δεν μπορεί να έχει το παραμικρό νόημα για την Ελλάδα στον βαθμό που δεν συνδέεται με ρητή και αντιστρόφως ανάλογη ποσοτικοποίηση των κρίσιμων μεγεθών (ευρωπαϊκά κονδύλια σε απόλυτη συνάρτηση με μετρήσιμη μείωση των ροών και τήρηση της υποχρέωσης για επανεισδοχή μεταναστών σε τουρκικό έδαφος).
Σύμφωνα, όμως, με αποκλειστικές πληροφορίες που μετέδωσε η «Καθημερινή», καθώς, όπως φαίνεται, έχει προνομιακή ενημέρωση είτε από τον υπουργό είτε από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, το σχετικό «μνημόνιο κατανόησης» που επιμελήθηκε ο Καιρίδης και θα υπογράψει ο Μητσοτάκης με τον Ερντογάν στις 7 Δεκεμβρίου περιέχει μόνο χειροπιαστές πρόνοιες υπέρ της Τουρκίας και καμία δέσμευση εκ μέρους της.
Με απλά λόγια, στείλαμε έναν υπουργό να αξιώσει τη μείωση των παράνομων μεταναστευτικών αφίξεων, έστω και με ανταλλάγματα, αλλά αυτός γύρισε με μια συμφωνία που δεν λέει κουβέντα για τις υποχρεώσεις της Τουρκίας. Αντίθετα, καταργεί τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς για τους πολίτες της ακριβώς στα επίμαχα νησιά των λαθροαφίξεων. Και φορτώνει τη Μυτιλήνη με έναν Τούρκο αξιωματικό-κατάσκοπο για να καταγγείλει μεθαύριο τα pushbacks, την ώρα που ο Ελληνας ομόλογός του στη Σμύρνη θα κάνει τον… τροχονόμο με τα κιάλια στις βάρκες με τα «προσφυγάκια»!
Πρόκειται για την απόλυτη παράνοια. Η Τουρκία πουλάει αέρα κοπανιστό και παίρνει για τους πολίτες της ευρωπαϊκή βίζα ενός έτους, προκειμένου να επισκεφτούν τα «διακριτικώς αποστρατιωτικοποιημένα» ελληνικά νησιά που τελούν υπό απειλή κατάληψης! Και όλο αυτό αποτελεί…προθάλαμο διευκόλυνσης για τις ανεξέλεγκτες μετακινήσεις Τούρκων υπηκόων στην Ευρώπη, όπως είχε συμφωνήσει πρωτύτερα ο Καιρίδης με εκείνο το αντιπαθητικό μπουλντόγκ των Βρυξελλών, την επίτροπο για τη Μετανάστευση Ιλβα Γιόχανσον.
Φανταστείτε, δηλαδή, αν τώρα, με τους υποτιθέμενους περιορισμούς, δεν ξέρουμε κατά κυριολεξία τι μας γίνεται και αφήνουμε τους Τούρκους μαφιόζους να αλωνίζουν στη Ραφήνα και να τους καθαρίζουν μαζικά άλλοι Τούρκοι, προφανώς πράκτορες, τι έχει να συμβεί όταν θα τους δίνουμε και βίζα σε στιλ… ανοίξαμε και σας περιμένουμε.
Σύμφωνα, πάντως, με άλλες πηγές, όχι αυτές της «Καθημερινής», η τουρκική πλευρά υπήρξε απολύτως αρνητική στο βασικό ελληνικό αίτημα επανεισδοχής λαθραίων μεταναστών που φτάνουν στα ελληνικά νησιά από τις απέναντι ακτές. Ο Τούρκος υπουργός ενημέρωσε τον κ. Καιρίδη ότι έχει αλλάξει η μεταναστευτική πολιτική της χώρας του και ότι δεν πρόκειται να δεχτεί στο έδαφός της «ούτε έναν παράνομο μετανάστη», χωρίς βεβαίως να διευκρινίσει τι πρόκειται να κάνει με τα 2.500.000 Σύρους που έχουν περάσει ήδη τα τουρκικά σύνορα.
Το επόμενο ερώτημα είναι αν ο κ. Μητσοτάκης θα δεχτεί να υπογράψει ως «μνημόνιο» αυτό το πατσαβουρόχαρτο που έφτιαξε στο πόδι ο Καιρίδης μόνο και μόνο για να διευκολύνει την Τουρκία με τις βίζες κατ’ εντολήν της Γιόχανσον και των γερμανικών κέντρων που την κατευθύνουν. Κι αν αυτό συμβεί -που θα συμβεί, πιστέψτε με-, το τελικό ερώτημα είναι ποιος έχει δώσει εντολή και πολύ περισσότερο δικαίωμα στον Μητσοτάκη και τον γελοίο υπουργό του να κάνουν τέτοιου είδους ξέπλυμα και σέρβις στην Τουρκία στην πιο δύσκολη (γι’ αυτήν) διεθνή συγκυρία των τελευταίων δεκαετιών…