Γιατί σας κάνει εντύπωση ο χουλιγκανισμός, η βαρβαρότητα της τυφλής βίας την οποία ασκούν ανήλικοι σε ανήλικους, ενώ όλοι οι υπόλοιποι γύρω ενθαρρύνουν, χλευάζουν, βιντεοσκοπούν ή αδιαφορούν ως παθητικοί θεατές; Παραδώσαμε τη Δημόσια Παιδεία σε επίορκους γενίτσαρους, ανίκανους και αγράμματους, επιτρέψαμε επί δεκαετίες την έκπτωση της Παιδείας από τον συνταγματικό της σκοπό, χωρίς εθνική, ηθική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Εχετε δει τις φάτσες των συνδικαλιστών; Εχετε διαβάσει τα κείμενά τους; Εχετε δει για ποια πράγματα κινητοποιούνται και κινητοποιούν τους μαθητές; Ξεχαρβαλώσαμε κάθε έννοια ιεραρχίας, πειθαρχίας.
Ανύπαρκτη αξιολόγηση, κανείς δεν ελέγχει κανέναν, ενώ από πάνω μπήξαμε στα μυαλά των παιδιών και όλο το σκουπιδαριό του μηδενισμού και της παράνοιας της «πολιτικής ορθότητας». Δεν μαθαίνουν ελληνικά, δεν μαθαίνουν τον αληθινό κόσμο, ούτε καν γεωγραφία, αναρχοκομμούνια διδάσκοντες όχι μόνον δεν ενσταλάζουν στα παιδιά το αξιακό πλαίσιο και το ηρωικό πρότυπο του ελληνικού τρόπου, που περιλαμβάνουν αυτοπειθαρχία, ευπρέπεια, σεβασμό στους αδύναμους, στους δασκάλους και στους μεγαλύτερους, σεβασμό στον σχολικό χώρο, στη δημόσια περιουσία, αγάπη για την Πατρίδα, πίστη στη Σημαία και πάνω από όλα Φιλοτιμία, αλλά τα μαθαίνουν να μισούν τη γη που πατάνε, τα εθνικά σύμβολα, την Ιστορία και τους Ήρωες του Έθνους, ενώ τους ενσταλάζουν κοινωνικό μίσος, θαυμασμό για προδότες, τρομοκράτες ακόμη και να υποστηρίζουν φιλότουρκους τζιχαντιστές, όπως η Χαμάς. Και φυσικά υπάρχει και μια μεγάλη μάζα παιδιών που τα αφήνουν απλά στην αγραμματοσύνη, το βαθύ τίποτα, ανέγγιχτη από αξίες, στόχους, προοπτική.
Περιμένετε καλλιγραφία από της μηδενίστριας αριστερής μυλωνούς τον κώλο; Ανδράποδα ανατρέφουν κοινωνικούς κανιβάλους, που θεωρούν αποδεκτή τη βία, τους βανδαλισμούς. Το συναίσθημα του ανήκειν στη συλλογικότητα που λέγεται Εθνος, το ζηλευτό και πανάρχαια έφηβο πρόσωπό μας στον κόσμο, αντικαθίσταται από το ανήκειν στη συμμορία, στην κωλοπαρέα της αγράμματης και βάνδαλης αλητείας, με τον χουλιγκανισμό της μηδενιστικής πολιτικής ή ποδοσφαιρικής οργάνωσης ή διαφόρων ειδών υποκουλτούρας, με ένα πόδι στην παραβατικότητα, ενίοτε και τα δύο. Η αγάπη για τη μουσική έχει αντικατασταθεί με έμμετρη πρέζα της πιο φτηνής χυδαιότητας, τραπ, σκουπιδαριό που μαϊμουδίζει το κατακάθι της εσπερίας, και βλέπεις έφηβους να χτυπιούνται με στίχους για όπλα, φτηνές ατάκες για σεξ, χρήμα, πρέζα και βία.Ο,τι σώζεται από την οικογένεια, όταν μπορεί, από μη επίορκους εκπαιδευτικούς, που φτιάχνουν οάσεις, στις οποίες βρίσκουν πνευματικό καταφύγιο, ίσκιο και κρυστάλλινο, καθαρό ελληνικό νερό ανήσυχα παιδιά με καθαρό βλέμμα, που δεν αφήνονται στον συρμό.
Πληρώνουμε τον λογαριασμό όλης της μεταπολίτευσης. Επιτρέψαμε να ανατραφεί μια γενιά που μολύνθηκε σε μεγάλο βαθμό από το μηδενιστικό δηλητήριο και την αριστερή ανθελληνική βαρβαρότητα, και αυτή τώρα διδάσκει και βγάζει την επόμενη γενιά ακόμη πιο αγράμματη, με μεγαλύτερης έκτασης έλλειψη αξιακού προτύπου, ελληνικού τρόπου.
Το αληθινό ζήτημα, λοιπόν, παραμένει ένα: Η επανελλήνιση της Παιδείας, η επαναφορά της στον Συνταγματικό της σκοπό. Η Παιδεία χρειάζεται απεντόμωση και μυοκτονία, επαναφορά της πειθαρχίας, του αξιακού προτύπου του Εθνους μας, με όλα όσα περιλαμβάνει: Ηρωικό πρότυπο, πατριωτισμό, σεβασμό και αυτοσεβασμό, πειθαρχία και αυτοπειθαρχία, ευγενή άμιλλα, με στόχο την αριστεία, ευπρέπεια, καλλιέπεια και φιλοτιμία. Ο σημερινός βούρκος βαρβαρότητας είναι έργο της διαβρωτικής αριστερίλας και της συνέργειας της παθητικής «κεντροδεξιάς, που αναχαράζει σαν μοσχάρι στο λιβάδι, που μοίρα του έχει το σφαγείο.
Εκπλήσσεστε που δέρνονται ανηλεώς και οι γύρω βιντεοσκοπούν, αυτοί, αυτές που δεν ξέρουν να γράψουν δυο γραμμές ελληνικά, που μουγκρίζουν με 300 λέξεις, που είναι αγενείς σε γονείς, δασκάλους, που δεν πιστεύουν σε τίποτα και θαυμάζουν κοκάκηδες στολισμένους σαν μουλάρια από τη Δεσφίνα, που το σόι τους κλέβει καταλύτες και καπάκια υπονόμων ή ηλίθιες βίζιτες, που πλημμυρίζουν τα κοινωνικά δίκτυα σε αναζήτηση χορηγών.
Θέλουμε μια γενιά για να επανορθώσουμε τη βλάβη, αν δεν είναι ήδη ανήκεστος. Όσο όμως καθυστερούμε, όσο αντί για την επανελλήνιση και την πειθαρχία και την αξιολόγηση, ασχολούμαστε με τη «συμπεριληπτικότητα» και τις πλαστελίνες για «ενσωμάτωση» μουστακαλήδων μαντράχαλων, θα πηγαίνουμε και πιο κάτω. Θα φτάσουμε στον πλήρη εκβαρβαρισμό, στην ολική έκπτωση και θα βλέπουμε ακόμη χειρότερα φαινόμενα, που θα τρίβουμε τα μάτια μας. Θέλει φωτιά, πυρακτωμένο σίδερο να καυτηριάσουμε τις κακοφορμισμένες πληγές της μηδενιστικής παρακμής, θέλει βούρδουλα αλλά και να βουτήξουμε βαθιά στο καθαρό και ανέσπερο φως της Ελλάδας για να γδάρουμε τη βαρβαρότητα από το άλφα έως το βήτα και να την πετάξουμε στον Καιάδα, διδάσκοντας στα παιδιά τον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο, μέσα από τον οποίο κατακτάται η αληθινή εσωτερική και συλλογική ελευθερία, αέναο πρόσημο του Εθνους μας.
* Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
