Διάβασα πριν από λίγος μέρες στη «δημοκρατία» ότι, σε συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της ΝΙΚΗΣ κ. Νατσιό η νέα πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) Ευτέρπη Κουτζαμάνη περιέγραψε με τα πιο μελανά χρώματα τη λειτουργία του ΕΣΡ, δηλώνοντας υποστελέχωση, υπολειτουργία και έλλειψη προσωπικού, ενώ η λειτουργία του επαφίεται μόνο σε καταγγελίες πολιτών, ο έλεγχος των οποίων εκκρεμεί ήδη από το 2006.
Τα ερωτήματα πολλά, μα το σπουδαιότερο είναι ένα: γιατί η κυρία Κουτζαμάνη δέχτηκε να αναλάβει πρόεδρος αυτής της ξεχαρβαλωμένης Αρχής; Φιλοδοξεί ότι θα τη φτιάξει; Μάλλον λάθος φιλοδοξίες έχει.
Αλήθεια, πώς θα ξεκαθαρίσει υποθέσεις που εκκρεμούν από το 2006, όταν δεν θα υπάρχει κάτι από εκείνη την… παλιά εποχή; Και αν βρει κάτι, τι θα κάνει; Θα τιμωρήσει τους ενόχους; Αστεία πράγματα, αφού είναι σίγουρο πως σήμερα, 17 χρόνια (!!!) μετά, δεν θα υπάρχει ουδέν αποδεικτικό στοιχείο και, ενδεχομένως, ουδείς ένοχος.
Σ’ αυτή την περίπτωση, ή αναλαμβάνεις κάτι και το διορθώνεις σεμνά και ταπεινά, χωρίς τυμπανοκρουσίες, ή δεν το αναλαμβάνεις. Ελπίζω τουλάχιστον να έχει συνειδητοποιήσει η κυρία Κουτζαμάνη ότι, με την πρώτη «στραβή», θα μπει στο στόχαστρο των… αρμοδίων. Καλή επιτυχία.
