Όσο πιο πολύ διεισδύει το μουσουλμανικό στοιχείο στην ελληνική κοινωνία με τις πολιτικές των κυβερνώντων τόσο πιο πολύ φιμώνεται κάθε φωνή λογικής και αλήθειας σε κάθε μέσο.
Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Παλαιότερα ακούγαμε πού και πού στα ΜΜΕ φωνές που μιλούσαν για τη λαθρομετανάστευση ως αρνητικό φαινόμενο. Άνθρωποι που ζούσαν σε περιοχές γκέτο, αναλυτές, πολιτικοί, οι οποίοι ωστόσο χαρακτηρίζονταν από τους επαγγελματίες αλληλέγγυους ως φασίστες και χρυσαυγίτες. Αυτό έγινε επί σειρά ετών και εμπόδισε πολύ κόσμο να εκφράσει ανοιχτά την άποψή του για την εισβολή των λαθρομεταναστών, από φόβο μη χαρακτηριστεί χρυσαυγίτης. Φιμώθηκαν έτσι όσοι λογικοί αντιπαρέθεταν ισχυρά επιχειρήματα στη φλυαρία δήθεν προοδευτικών, η οποία συνοψιζόταν στη φράση «ο γάιδαρος πετάει». Το αποτέλεσμα ήταν ορδές αλληλέγγυων να καταλάβουν όλον τον δημόσιο χώρο με την προπαγάνδα τους.
Το 2014 ήρθε ο περίφημος νόμος για την προτροπή σε πράξεις βίας, ο οποίος θεσμοθέτησε τη λογοκρισία. Ο νόμος αυτός χειροκροτήθηκε από όσους κόπτονταν για το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Χειροκροτήθηκε σφόδρα από όσους κόπτονταν υπέρ της δημοκρατίας. Και εκεί καταλαβαίνουμε και το μέγεθος της υποκρισίας, γιατί ο εν λόγω νόμος επιβάλλει τη λογοκρισία, καταργεί δηλαδή βασικό ανθρώπινο δικαίωμα που είναι η ελευθερία του λόγου. Ο νόμος, επίσης, είχε τελικά συγκεκριμένο παραλήπτη. Μόνο αφιέρωση δεν του έκαναν του κυρίου που τον έχει κάνει Ευαγγέλιο και ασκεί ένα διαρκές bullying στον κόσμο. Μιλούν οι κάτοικοι και λένε «δεν θέλουμε λαθρομετανάστες»;
Μήνυση με τον αντιρατσιστικό ότι υποκινούν σε πράξεις βίας. Γράφουν ο Θεοδωρόπουλος και η Τριανταφύλλου για το Ισλάμ και τους λαθρομετανάστες; Μήνυση, γιατί υποκινούν σε πράξεις βίας. Γράφει επιστολή ο πάτερ Αντώνιος από την Κιβωτό του Κόσμου για να εκφράσει τις ανησυχίες του για δομή με λαθρομετανάστες δίπλα στην Κιβωτό; Μήνυση και αυτός. Μιλούν πολιτικοί, καλλιτέχνες, διάφοροι για το θέμα; Άλλες μηνύσεις με τον ίδιο νόμο.
Ο αριθμός των μηνύσεων και η συχνότητα με την οποία εξαπολύονται από συγκεκριμένο χώρο μόνο ως τραμπουκισμός μπορούν να εκληφθούν και ως μια βίαιη ενέργεια επιβολής λογοκρισίας. Παρ’ όλα αυτά, διάφοροι εισαγγελείς, αντί να πετάξουν το παραλήρημα αυτό στα σκουπίδια, ταλαιπωρούν κόσμο που εργάζεται και, τελοσπάντων, κάτι προσφέρει σε αυτή τη χώρα. Σε αντίθεση με τον εθνικό παρατηρητή, που το μόνο που παράγει είναι μηνύσεις προς πάσα κατεύθυνση.
Συγχρόνως, τα τελευταία χρόνια, οι μόνοι που προβάλλονται από όλα τα ΜΜΕ είναι οι αλληλέγγυοι πολιτικοί, οι ΜΚΟ και λοιποί θαυμαστές ή υπάλληλοι του Σόρος. Έχει προφανώς απαγορευθεί διά ροπάλου κάθε φωνή διαμαρτυρίας.
Η λογοκρισία είναι ίδιον χουντικών καθεστώτων. Αν λοιπόν έχουμε χούντα, καλό θα ήταν να το γνωρίζουμε για να ξέρουμε τι θα κάνουμε. Αν δεν έχουμε, καταργήστε επιτέλους αυτόν τον νόμο και βγάλτε και κανέναν με αντίθετη άποψη από αυτήν της κυβέρνησης και των αλληλέγγυων στα ΜΜΕ.
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne
Nouvelle
