Η ομιλία του υπουργού Δικαιοσύνης για τον νέο Ποινικό Κώδικα και οι απαντήσεις του στα περί «ακροδεξιάς» των συριζαίων θα έπρεπε κανονικά να προβληθεί με ειδική σήμανση ΧΧΧ. Ηταν σκληρό πολιτικό πορνό, με συμπρωταγωνιστή τον ΣΥΡΙΖΑ.
Προηγήθηκε ξεβράκωμα και μετά ανελέητο μαστίγωμα. Η Κ.Ο. της Κουμουνδούρου έναν μαζοχισμό τον έχει, της αρέσουν η ταπείνωση και το ξύλο. Και εδώ δεν μιλάμε για spanking, πυγοραπίσματα ελληνιστί. Μιλάμε για ανελέητο μαστίγωμα με τη «γάτα με τις εννιά ουρές και κοφτερά μολύβια στην άκρη». Οταν ξύνεσαι με θράσος στην γκλίτσα του τσοπάνη, ενίοτε παίρνεις απαντήσεις.
Ο κ. Φλωρίδης, μάχιμος συνάδελφος και ουδόλως πολιτικός του καναπέως, έτριψε στα μούτρα των συντρόφων το σέρβις που έκαναν σε κακοποιούς, ανάμεσά τους και αρκετοί μεγαλόσχημοι.
Θα σας θυμίσω και τις καταγγελίες Πανούση, τους διαλόγους που δημοσιεύτηκαν μεταξύ έγκλειστου για τρομοκρατία με στελεχάρα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου κρατούμενος τρομοκράτης τον εγκαλούσε πως άλλα είχαν συμφωνήσει να γίνουν νομοθετικά, και η στελεχάρα απολογείται πως φταίει ο υπουργός, «δεν είναι δικός μας», τον στολίζετε με επίθετα, και ο λεβέντης από το γκιζντάνι, πολύ θυμωμένος, αμόλησε και απειλή να τινάξουν στον αέρα τον Πανούση, που ορθώς και σοφώς έβγαλε στον αέρα την απίθανη κολεγιά ΣΥΡΙΖΑ και τρομοκρατών, με νομοθετικές παραγγελίες των τελευταίων.
Ετσι έκαψε την απειλή και έφυγε μακριά από όλους αυτούς τους περίεργους τύπους. Είδατε να γίνει καμιά σοβαρή έρευνα που να κατέληξε κάπου; Είδατε να τιμωρείται, έστω πειθαρχικά, να διαγράφεται και να αποκηρύσσει το στέλεχος που νταραβεριζόταν με τόση οικειότητα με τους «ένοπλος συντρόφους»; Μπα. Αβαβά το κάνανε.
Ο κ. Φλωρίδης έχει τη βασική, κατά τον Αριστοτέλη, ανδρική αρετή, γενναιότητα. Και μιλάει με την ευθύτητα της κοινής λογικής κάποιου που αγαπάει την Πατρίδα και τους πολίτες. Είπε πράγματα αυτονόητα, που όμως κοντεύουμε να τα ξεχάσουμε με τις παλαβομάρες της αριστερίλας, που έχουν μολύνει τον δημόσιο λόγο με «πολιτική ορθότητα» και «δικαιωματισμό».
Ο υπουργός θύμισε, επιτέλους, και τα δικαιώματα των θυμάτων, της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών. Μέχρι τώρα μιλούσαμε, η αριστερά και οι φιλελέφτ σίγουρα, μόνο για τα δικαιώματα των κακοποιών. Πολλές φορές έγραψα πως ένα μέτρο χωρίς μεγάλο κόστος που θα επηρεάσει πολύ θετικά την ποιότητα ζωής των πολιτών είναι η αποτελεσματική λειτουργία των Σωμάτων Ασφαλείας και της Δικαιοσύνης.
Η Αστυνομία είναι εκεί, όπως και τα Δικαστήρια και οι Φυλακές. Υπάρχουν. Εάν λειτουργήσουν αποτελεσματικά, δεν θα κοστίσει περισσότερο, αλλά θα φέρει τεράστια άνοδο της ποιότητας ζωής του μέσου πολίτη και ιδίως των πιο αδύναμων και των μικρομεσαίων.
Είπαμε, και σας το λέει δεξιός, το έγκλημα έχει κατεξοχήν ταξικά χαρακτηριστικά. Πλήττει πρωτίστως τους αδύναμους, τους ηλικιωμένους, τους φτωχούς, που δεν έχουν Φρουρά τοίχους με συρματοπλέγματα, κάμερες, θωρακισμένα αυτοκίνητα, τις μονογονεϊκές οικογένειες, τη γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της.
Οι κακοποιοί είναι κοινωνικοί λύκοι, αρπακτικά και, όπως όλα τα αρπακτικά, επιτίθενται στα αδύναμα, άρρωστα, ηλικιωμένα θηράματα, στα πιο ευάλωτα. Ο νόμος είναι κακός, όταν προστατεύει τον εγκληματία σε βάρος των νομοταγών πολιτών και των θυμάτων, όταν δεν έχει καμία αποτρεπτική ισχύ, γιατί οι ποινές είναι μόνο ονομαστικές, εικονικές, της πλάκας.
Ως τώρα στην ουσία τα πλημμελήματα ήταν ατιμώρητα και πολλά κακουργήματα και δη ειδεχθή τιμωρούνται με αστείες ποινές. Και φυσικά τα λεγόμενα «ισόβια» είναι ανέκδοτο. Πολύ απλά δεν είναι ισόβια. Ακόμη και να βιάσεις και να διαμελίσεις μια ντουζίνα βρέφη, αν δεν είσαι πολύ μεγάλος και προσέχεις και γυμνάζεσαι στη φυλακή, μια μέρα θα αποφυλακιστείς και θα την πιεις την καφεδιά σου όπου σου κάνει κέφι. Πιο απλά δεν μπορώ να σας το πω.
Από την πολύ επιείκεια φτάσαμε στην ατιμωρησία. Λάθη θα γίνουν, μόνο οι νεκροί και οι παράγοντες δεν κάνουν. Ομως, επιτέλους, είμαστε σε σωστή κατεύθυνση. Δεν πάμε σε ένα εκδικητικό σύστημα. Πάμε σε ένα, επιτέλους, λογικό σύστημα, που δεν χτυπάει φιλικά στην πλάτη τους κακοποιούς, δεν τους ενθαρρύνει στην «καριέρα» τους, κλονίζοντας την πίστη των πολιτών στη Δικαιοσύνη και κατ’ επέκταση στο κράτος.
Είναι μια θαρραλέα προσπάθεια να ανακόψουν τη λεηλασία της περιουσίας των πολιτών και του κράτους από ψευτοευπαθείς που κλέβουν ποινές, μετασχηματιστές, σίδερα οικοδομής, καπάκια υπονόμων, καλώδια του ΟΣΕ, προτομές Ηρώων, καντήλια από τάφους, καταλύτες, και μόνο χλευάζουν προκλητικά και επιθετικά την Αστυνομία και απειλούν τα θύματά τους χωρίς να πηγαίνουν φυλακή.
Είναι μια σοβαρή πολιτική να τελειώσουμε με την ατιμωρησία και να προστατεύουν οι πολίτες. Είναι ένας δύσκολος αγώνας, στον οποίο όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη, και έχουν ακόμη να γίνουν πολλά. Το πιο μεγάλο ταξίδι ξεκινάει με ένα βήμα. Ο κ. Φλωρίδης το έκανε και η κορυφή στην οποία έχει στραμμένο το βλέμμα του είναι ευγενής, δίκαιος και αληθινά φιλολαϊκός στόχος.
