Ο αγωνιστής Δήμαρχος της Χειμάρρας Φρέντις – Διονύσιος Μπελέρης, εμβληματική πλέον μορφή της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και φυσικά της πατρίδας του Αρχηγού Σπυρομήλιου, ενός κάστρου του ελληνικού εθνισμού, παραμένει άδικα φυλακισμένος, με μια υπόθεση στημένη τόσο κακότεχνα, που θα ήταν σενάριο κωμωδίας αν δεν είχε τόσο σοβαρές συνέπειες για έναν Ελληνα δημοκρατικά εκλεγμένο αξιωματούχο και όλη την Ελληνική Εθνική Μειονότητα.
Εκτός βέβαια της τύχης του ίδιου του Μπελέρη και του ηθικού της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, που θα έπαιρνε το μήνυμα πως εάν στοχοποιηθεί οποιοδήποτε μέλος της θα είναι αβοήθητος, η υπόθεση έχει κεφαλαιώδη σημασία και για το κύρος της χώρας και του Πρωθυπουργού. Από ό,τι φαίνεται, η εργώδης προσπάθεια του Πρωθυπουργού, όχι μόνο σε διμερές αλλά κυρίως σε επίπεδο Ε.Ε., όπου η Αλβανία έχει φιλοδοξίες ένταξης και φυσικά χρηματοδότησης, απέδωσαν τους πρώτους καρπούς.
Αλβανικό δικαστήριο εξέδωσε απόφαση με την οποία ο Ελληνας Δήμαρχος αναγνωρίζεται ως εκλεγμένος Δήμαρχος της Χειμάρρας, ενώ το δικαστήριο αποφαίνεται πως ο απελθών Δήμαρχος και όργανο των Τιράνων Γιόργκι Γκόρος -από τον οποίο, αν δεν με απατά η μνήμη μου, έχει αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια, λόγω της δράσης του- δεν νομιμοποιείται να ασκεί τα καθήκοντά του.
Δεν είναι όμως μόνον η δικαστική απόφαση που δίνει την έντονη αίσθηση πως βαίνουμε προς μια θετική λύση για τα δικαιώματα του Ελληνα Δημάρχου, αλλά και της Μειονότητας. Ο ίδιος ο Εντι Ράμα σε εκτενή ανάρτησή του στον λογαριασμό του στο twitter αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η αναφορά του CCOC (σ.σ.: το αλβανικό δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση) στο αδιέξοδο που προκάλεσε η προσωρινή συνέχιση των καθηκόντων του ηττημένου υποψηφίου, ενώ ο εκλεγμένος δήμαρχος παραμένει προφυλακισμένος, ενώ ο προηγούμενος δήμαρχος στερείται νομιμοποίησης να ηγηθεί του δήμου εν τη απουσία του νικητή, σαφώς τονίζει την ανάγκη επίλυσης αυτού του αδιεξόδου μέσω της διακοπής της θητείας του χαμένου υποψηφίου, με βάση τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές για τη διασφάλιση των δημόσιων υπηρεσιών στον δήμο Χειμάρρας».
Αυτό είναι μια σαφής αλλαγή από τις ως πρόσφατα αδιάλλακτες δηλώσεις του Ράμα, που έδιναν την εντύπωση πως η απηνής καταδίωξη του Μπελέρη ήταν μια προσωπική βεnτέτα του Αλβανού Πρωθυπουργού, που είχε αυτοπαγιδευτεί στη ρητορική του, ανοίκεια για σοβαρό ηγέτη χώρας που θέλει να εναρμονιστεί με τις αρχές και λειτουργίες των χωρών-μελών της Ε.Ε. και να γίνει και η ίδια μέλος. Είχε φυσικά προηγηθεί η πρόσφατη συνάντηση που είχε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στο περιθώριο των εργασιών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, όπου η Ελλάδα εξέφρασε τις ενστάσεις της για τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας, όσο συνεχίζει την απαράδεκτη στάση της στο ζήτημα του Μπελέρη, με μια υπόθεση που βοά πως είναι σκευωρία.
Πιθανότατα λοιπόν έχουμε έναν ελιγμό οπισθοχώρησης και απεμπλοκής από το αδιέξοδο του Ράμα, ώστε να μην τσαλακωθεί και το ονόρε του. Υπογραμμίζω δε πως στο δικαστήριο για τη δήθεν εξαγορά ψηφοφόρων, που έχει ξεκινήσει και συνεχίζει τις συνεδριάσεις του, δεν εμφανίστηκαν οι προφανέστατα στημένοι μάρτυρες κατηγορίας, και ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου δήλωσε πως θα συνεχίσει την ακροαματική διαδικασία χωρίς αυτούς και με την παρουσία μόνον των μαρτύρων υπεράσπισης του Ελληνα Δημάρχου.
Μια ωραία διέξοδος, λοιπόν, που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση του Φρέντι, στην ορκωμοσία του, στην επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του και παράλληλα θα προστατεύσει το κύρος του Ράμα είναι η αθώωσή του από τις έωλες και κατασκευασμένες κατηγορίες. Θα μπορούσε ακόμη και να αποτελέσει την απαρχή μιας νέας εποχής αληθινής συνεργασίας και καλής γειτονίας με την Αλβανία, που έχουν ως sine qua non προϋπόθεση τον απόλυτο σεβασμό των δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.
Ηδη αυτή η εξέλιξη, και πολύ περισσότερο η θετική κατάληξη που περιέγραψα, πρέπει να πιστωθούν χωρίς μικροψυχία στον ίδιο τον Πρωθυπουργό και στους συνεργάτες του, που δεν εγκατέλειψαν τον Μπελέρη και με επιμονή πιέζουν στην κατεύθυνση της δικαίωσής του. Φυσικά, πρέπει να επαγρυπνούμε, διότι γνωρίζουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε, μην τυχόν την τελευταία στιγμή έχουμε καταδίκη του Μπελέρη, έκπτωσή του, παρά τη φαιδρότητα των κατασκευασμένων στοιχείων και την εμφάνιση των μαρτύρων κατηγορίας στο ακροατήριο, και ο Ράμα πει «δεν φταίω εγώ, ό,τι αποφάσισε το Δικαστήριο».
Δεν το πιστεύω, νομίζω πως τα Τίρανα ζύγισαν σωστά τα κέρδη και τις ζημιές, αντιλήφθηκαν πως «το γινάτι βγάζει μάτι» και βρήκαν μια συνετή διέξοδο. Αλλωστε, σε περίπτωση τέτοιας ύπουλης μεθόδευσης, η Ελλάδα έχει εφεδρεία οικονομικών, πολιτικών μέτρων αλλά και εξατομικευμένων μέτρων για όλους όσοι συμμετέχουν στη σκευωρία κατά του αγωνιστή Φρέντι Μπελέρη, από την κορυφή του κράτους, έως τον τελευταίο αστυνομικό ή ψευδομάρτυρα. Μέτρα που θα τους έκαναν να μετανιώσουν πικρά για την απρονοησία και την ξεροκεφαλιά τους.
Αντιθέτως, είναι λογικό και επωφελές και για τις δύο χώρες να ανοίξει μια νέα εποχή, όπου ο σεβασμός των Τιράνων στα δικαιώματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και της περιουσίας της θα γίνει η γέφυρα για την προώθηση και των ελληνικών αλλά και των συμφερόντων του αλβανικού λαού, με άμεσο αντίκτυπο στην ευημερία τους.
