«Βρε, πώς θα γυρίσεις στο χωριό;» «Με το τρένο. Πώς θα γυρίσω;» «Με τι μούτρα;». «Με τα μούτρα τα δικά μου, ρε θεια». «Κι όταν θα κατέβεις στον σταθμό, δεν θα ντραπείς το πλατάνι;»
Αυτός ήταν ο διάλογος μεταξύ της θείας Παρασκευούλας (Τζόλυ Γαρμπή) και του ανιψιού της Θωμά Μακρυκώστα (Κ. Χατζηχρήστο), που προσπαθούσε να τον πείσει να ξεπλύνει την ντροπή από το κακό που είχε κάνει στη φαμίλια του η οικογένεια των Κοντογιώργηδων.
Επίκαιρος διάλογος, που μπορεί να απευθυνθεί, καταλλήλως διαμορφωμένος, προς τους βουλευτές της Ν.Δ. εν όψει της υπερψήφισης (γατί θα υπερψηφιστεί και να μου το θυμηθείτε, ασχέτως αν μερικοί νεοδημοκράτες προτιμήσουν το σωσίβιο του «στρίβειν διά της αποχής») του νόμου για τους γάμους των ομοφύλων.
Τώρα στη θέση του πλατανιού βάλτε «τον παπά του χωριού» ή «τους γκαγκαραίους δεξιούς που θα αισθάνονται προδομένοι» και πάει λέοντας. Πάντως, να σας εξομολογηθώ κάτι; Οπως δεν θα αντιδράσουν οι βουλευτές της Ν.Δ., το ίδιο θα σιωπήσουν και οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. Να είστε βέβαιοι γι’ αυτό.
