Το βιβλίο «Η τελευταία μπλόφα» και το τεράστιο πέπλο σιωπής για όσους βύθισαν τη χώρα σε μια περιπέτεια χωρίς τέλος
Από τον
Νίκο Ελευθερόγλου
Οσα αποκαλύπτονται στο βιβλίο της Ελένης Βαρβιτσιώτη και της Βικτώριας Δενδρινού με τίτλο «Η τελευταία μπλόφα. Το παρασκήνιο του 2015» θα έπρεπε να έχουν προκαλέσει πολιτικό σεισμό. Και αυτό γιατί όσα καταγράφονται αποκαλύπτουν με στοιχεία πώς και ποιοι έδεσαν τη χώρα χειροπόδαρα, πως αυτοί τους οποίους εμπιστεύθηκε ο ελληνικός λαός τελικά υπηρέτησαν όλους τους άλλους, πλην όσων τους ψήφισαν και τους εμπιστεύθηκαν τις τύχες τους.
Δεν είναι το πρώτο βιβλίο-φωτιά το οποίο αποκαλύπτει τον ρόλο που έπαιξαν πρωθυπουργοί και υπουργοί Οικονομικών. Είχε προηγηθεί το εξίσου αποκαλυπτικό βιβλίο του Μιχάλη Ιγνατίου «Τρόικα: Ο δρόμος προς την καταστροφή».
Σε αυτό ο εξαιρετικός συνάδελφος με στοιχεία και έγγραφα-σοκ καταγράφει πώς ο Γιώργος Παπανδρέου είχε βάλει στο κόλπο το ΔΝΤ πριν καν πάει στο Καστελόριζο και ξεσκεπάζει τις μυστικές συμφωνίες του Στρος Καν με τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος, αφού έταξε και μοίρασε λεφτά που δεν υπήρχαν, παρέδωσε τη χώρα στα χέρια της τρόικας, φέρνοντας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ευρώπη.
Και εκείνο το βιβλίο, όπως και το πρόσφατο, «Η τελευταία μπλόφα», αποκαλύπτουν πώς η Ελλάδα θα μπορούσε έως το 2012 να κερδίσει τη σύγκρουση με τους δανειστές, αντί να υπογράψει τα δολοφονικά για χώρα Μνημόνια. Αποκαλύπτουν με στοιχεία που δεν διαψεύστηκαν ότι το Grexit θα κόστιζε στους δανειστές 725 δισ. ευρώ, ενώ θα κατέρρεαν οι τράπεζες τόσο της Γερμανίας όσο και της Γαλλίας. Αντί γι’ αυτό, έτρεξαν να διασώσουν τους ξένους και να καταδικάσουν για πολλά χρόνια ακόμη την πατρίδα τους.
Ποιο θα ήταν το φυσιολογικό; Η αποκάλυψη αυτή να γίνει πρώτο θέμα. Αλλά όλοι το έθαψαν, όπως έθαψαν διαχρονικά τους υπαιτίους των Μνημονίων και τους διασώστες των ξένων τραπεζών.
Αντί γι’ αυτό, όμως, βλέπουμε ένα τεράστιο πέπλο σιωπής να καλύπτει για άλλη μια φορά τους μεγάλους ενόχους αυτής της τραγωδίας, που βύθισε τον ελληνικό λαό σε μια περιπέτεια χωρίς τέλος. Τα συστημικά μέσα, τα κόμματα, αλλά και οι υπεύθυνοι αυτής της τραγωδίας δεν έβγαλαν κιχ, την ώρα που μιλούν επί παντός επιστητού, την ώρα που πυροβολούν αδιακρίτως τον λαό τους, ενδιαφερόμενοι πώς θα παραμείνουν στη Βουλή ή θα πάρουν νέα οφίτσια.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, όπως αποκαλύπτεται μέσα από τις σελίδες ακόμη ενός βιβλίου για τη μαρτυρική περίοδο των Μνημονίων, οι Παπανδρέου, Παπαδήμος, Σαμαράς κατάφεραν να μετατρέψουν ένα ιδιωτικό χρέος σε δημόσιο και μάλιστα σε αγγλικό δίκαιο, καταδικάζοντας έναν ολόκληρο λαό. Και αυτό την ώρα που οι δανειστές έτρεμαν ένα ελληνικό «όχι», το οποίο θα τους τίναζε στον αέρα, οι πρόθυμοι κυβερνώντες τη χώρα έλεγαν «ναι» σε όλα και την καταδίκαζαν σε αργό θάνατο.
Εάν έχουν λίγη τσίπα, οφείλουν να βγουν και να μιλήσουν για το μεγάλο έγκλημά τους. Το οφείλουν στις Ελληνίδες και στους Ελληνες. Το οφείλουν στην Ιστορία αυτού του τόπου. Γι’ αυτό, αντί να κουνάνε το δάχτυλο, ας βγουν να πουν την αλήθεια, γιατί, δηλαδή, υπέγραψαν τα Μνημόνια με αυτούς τους όρους υποτέλειας, γιατί αποφάσισαν να σώσουν τους δανειστές αντί τη χώρα τους.
Οσο για τα media, ας ασχοληθούν με την τηλεμαχία που δεν έγινε, συνεχίζοντας να στριμώχνονται στον προθάλαμο του γραφείου ενός πρωθυπουργού εν αναμονή. Και ύστερα ας συνεχίσουν τα κροκοδείλια δάκρυα για την κυκλοφοριακή πτώση και την απαξίωση των δημοσιογράφων…
