Ο πολυδιαφημισμένος και βραβευθείς ως ανθρωπιστής Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος δήλωσε: «Στους μόνους που θα απολογηθώ είναι στην ελληνική Δικαιοσύνη -όταν και αν με καλέσει- και στους ανθρώπους που έδωσαν έστω κι ένα ευρώ».
Εξαιρουμένου του αυτονόητου ότι δέχεται να λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη, αξίζει να προσεχθεί ότι δέχεται να απολογηθεί και «στους ανθρώπους που έδωσαν έστω κι ένα ευρώ». Δηλαδή, μιλάει μόνον σ’ όποιον πλήρωσε ή πληρώνει. Αν εξεταστεί η φράση από ιδεολογικής απόψεως, δύναται να θεωρηθεί η πεμπτουσία του νεοφιλελευθερισμού και του φιλοτομαρισμού.
Οι άνθρωποι υποτίθεται ότι είμαστε κοινωνικά όντα και ζούμε σε οργανωμένα σύνολα. Αυτά τα σύνολα στηρίζονται σε σχέσεις οριζόμενες από συναισθήματα, ιδεολογίες, αντιλήψεις και μια σειρά από γραπτούς και άγραφους νόμους. Οταν το σύνολο πάσχει και ωφελείται από τις πράξεις ενός, τότε ο ένας δεν οφείλει εξηγήσεις. Με τις ίδιες του τις πράξεις δίνει ένα προσωπικό παράδειγμα αρετής, που καλό είναι να ακολουθήσουμε. Οταν το σύνολο βλάπτεται, τότε αυτός ο ένας οφείλει εξηγήσεις.
Στην περίπτωση του Πολυχρονόπουλου το σύνολο έχει υποστεί ζημία διότι κλονίστηκε η εμπιστοσύνη του κόσμου στην ίδια την ιδέα της φιλάνθρωπης δράσης και στην προσφορά στους χρήζοντες βοηθείας. Επίσης, η βλάβη προς το κοινωνικό σύνολο είναι άμεσα αποδείξιμη από τις φορολογικές παραβάσεις που διέπραξε όσον αφορά τον τρόπο συλλογής και διαχείρισης χρημάτων από την οργάνωσή του. Εισέπραττε και απέδιδε χρήμα χωρίς παραστατικά, γαρ.
Επιπλέον, ο Πολυχρονόπουλος λησμονεί δύο βασικές λεπτομέρειες όταν λέει πως δέχεται να απολογηθεί «στους ανθρώπους που έδωσαν έστω κι ένα ευρώ». Πρώτον: Δεν γνωρίζει ούτε ο ίδιος ποιοι ήταν εκείνοι οι δεκάδες χιλιάδες αφελείς που φόρτωναν τους κουμπαράδες της οργάνωσής του με ζεστό χρήμα. Δεύτερον: Η Προεδρία της Δημοκρατίας έχει ανακοινώσει ότι έχει προσφέρει στην οργάνωσή του χιλιάδες γεύματα.
Ο Πολυχρονόπουλος αυτό το τεράστιο κονδύλι για το τζαμπέ προεδρικό φαγητάκι έχει την εντύπωση ότι η Σακελλαροπούλου το πλήρωσε από την τσέπη της; Από τις δικές μας τσέπες βγήκαν τα λεφτά. Εχουμε γίνει όλοι, χωρίς να το θέλουμε, χορηγοί της «κοινωνικής κουζίνας» του Πολυχρονόπουλου και πρέπει να μας πει πού πήγε και το τελευταίο σεντ.
