Συμβαίνει, όχι πάντοτε, αλλά κάποτε, να αποδίδεται αναγνώριση και δικαιοσύνη, ακόμη και σε περιπτώσεις που θεοί και δαίμονες πασχίζουν να την εμποδίσουν. Αυτό, ακριβώς, συνέβη πρόσφατα με την εφημερίδα ‘δημοκρατία», που επιλέχθηκε ως υποψήφια διεθνής εφημερίδα, και ήδη συναγωνίζεται περήφανα δίπλα σε κολοσσούς, όπως η Monde, η ABC”, η “FAZ” και άλλες ανάλογου βεληνεκούς.
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Η «δημοκρατία», φυσικά, αξίζει πλήρως αυτή τη διάκριση, καθώς δεν υστερεί σε τίποτα, σε σύγκριση με εφημερίδες που δεσπόζουν στην υφήλιο. Πρόκειται για εφημερίδα, της οποίας οι ειδήσεις διαπνέονται από αντικειμενικότητα, από σεβασμό στους αναγνώστες της, και που η ποιότητα τους αναβλύζει μέσα από την κάθε λεπτομέρεια. Με σημαίες τον πατριωτισμό και τις βασικές αξίες ζωής, η «δημοκρατία» καυτηριάζει όλες εκείνες τις σκοτεινές πλευρές της πληροφόρησης και της πολιτικής, αρχίζοντας από την υποτέλεια, τη συστηματική απόκρυψη από το λαό όσων συμβαίνουν, παρότι άμεσα τον αφορούν, την ωραιοποίηση καταστάσεων, παρότι νοσούν και απαιτούν άμεση φροντίδα, τον άκρατο μιμητισμό της Δύσης και σωρεία άλλων.
Η αναγνώριση, συνεπώς, αυτή για μια εφημερίδα, που επιβάλλεται με την ποιότητά της, και που κρατά σε εγρήγορση τους αναγνώστες της, αποτελεί κορυφαία δικαίωση. Και γιατί η «δημοκρατία» με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτει έχει επιβληθεί σε ελάχιστο διάστημα (κυκλοφορεί μόλις από το 2010), ως καθημερινή εφημερίδα που εμφανίζει τα γεγονότα, χωρίς περικοπές, αλλοιώσεις, αποκρύψεις και κριτικές άσχετες με το περιεχόμενό τους. Και γιατί ο τρόπος εμφάνισης των πληροφοριών δεν εξυπηρετεί συμφέροντα, όπως δυστυχώς συμβαίνει με πολλές περιπτώσεις των «συστημικών ΜΜΕ». Αντιθέτως, από τις στήλες της «δημοκρατίας» οι αναγνώστες πληροφορούνται το τι ακριβώς συμβαίνει στον τόπο μας, και όχι όπως εκάστοτε αποφασίζουν να μας τα παρουσιάσουν ή να τα αποκρύψουν, τα γνωστά συστημικά έντυπα.
Συνεπώς, με τα τόσα προσόντα της «δημοκρατίας», δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη η υποψηφιότητά της ως διεθνής εφημερίδα. Ωστόσο, παρά τις αναμφισβήτητες αρετές της, δεν ήταν διόλου δεδομένη αυτή η αναγνώρισή της. Και τούτο, διότι η συγκεκριμένη αυτή εφημερίδα υπέστη σειρά ανείπωτων, φανταστικών φυσικά, κατηγοριών και πολύμορφων διώξεων, στον τόπο μας, και δεν ήταν διόλου σίγουρο ότι θα τις ξεπερνούσε. Και τούτο, επειδή ενοχλούσε και εξακολουθεί να ενοχλεί, αλλά τώρα, ευτυχώς για τον τόπο, φαίνεται να έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο.
Με τη διεθνή αυτή επιλογή, εξάλλου, της «δημοκρατίας» αποδεικνύεται η ύπαρξη κέντρων, που δεν υπέκυψαν στην ανερχόμενη διαφθορά, αλλά αντιθέτως παρέμειναν στο χώρο της αντικειμενικής αναγνώρισης αξιών.
Εύχομαι στη «δημοκρατία», που αποτελεί κόσμημα έντυπου στη χώρα μας, να κερδίσει τη νίκη στις 26 τρέχ. Αλλά και αν αυτό δεν συμβεί, θα μας επιστρέψει με ανανεωμένες τις πολυάριθμες αρετές της, που από την αρχή της ύπαρξής της έθεσε στην εξυπηρέτηση του ελληνικού λαού.
