«Και ρωτάει η Ελένη: “ποιος είναι ο γνωστός Eλληνας μεγιστάνας;” Να το πει ο Δημήτρης! Δεν παίρνω εγώ τέτοιες πρωτοβουλίες, δεν είναι δικό μου θέμα».
Ελένη Μενεγάκη, στην εκπομπή «Ελένη», 8 Μαρτίου 2024
Η Ελένη Μενεγάκη, η οποία αποτελεί πλέον μια εμβληματική μορφή της (σχεδόν) ελληνόφωνης τηλεόρασης, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα δαχτυλόδειξε -δίχως, ασφαλώς, να το επιθυμεί- το κεντρικό πρόβλημα της δημόσιας σφαίρας και του χώρου που, καταχρηστικά, αποκαλείται δημοσιογραφικός. Το θέμα που πραγματευόταν εκείνη τη στιγμή η εκπομπή της ήταν τα παντρολογήματα του υπερήλικα δισεκατομμυριούχου Ρούπερτ Μέρντοχ.
Από τον ανταποκριτή της εκπομπής της Μενεγάκη στο Λονδίνο ενημερωθήκαμε ότι ο 92χρονος Μέρντοχ αρραβωνιάστηκε την Eλενα Ζούκοβα, μια 67χρονη μοριακή βιολόγο, ρωσικής καταγωγής. Στην εκπομπή συζητήθηκε και η οικογενειακή κατάσταση της κόρης της Ζούκοβα, της Ντάσα, η οποία έχει κάνει δύο γάμους. Πρώτα παντρεύτηκε τον Ρώσο δισεκατομμυριούχο Ρομάν Αμπράμοβιτς. Αφού χώρισε από τον Αμπράμοβιτς, προχώρησε σε γάμο με τον Σταύρο Νιάρχο ΙΙΙ, τον εγγονό του Σταύρου Νιάρχου (1909-1996), ιδρυτή της «δυναστείας» των Νιάρχων.
Το δέος των συντελεστών της εκπομπής και ο φόβος τους -στα όρια του αταβιστικού τρόμου- για την προφορά του ιερού ονόματος του πλούσιου κληρονόμου παρέπεμπε σε θρησκευτικού τύπου συναίσθημα, βιβλικού χαρακτήρα. Η κυρίαρχη περσόνα της ημεδαπής τηλοψίας, η Ελένη Μενεγάκη, δεν τόλμησε καν να πει το ονοματεπώνυμο του ανθρώπου που παντρεύτηκε την Ντάσα Ζούκοβα. Το εσωτερικό «φρένο» δεν ενεργοποιήθηκε για την αποκάλυψη σκανδάλου ή κάποιας όχι και τόσο αρεστής αλήθειας για τον Σταύρο Νιάρχο ΙΙΙ, αλλά για το ίδιο το όνομά του.
Κι αυτό θυμίζει την 3η εντολή, εκείνην που μαθαίνουμε στα κατηχητικά σχολεία και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση: «Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω». Κύριος και Θεός των πολλών είναι ο πανάγαθος Πατέρας Παντοκράτορας που εποίησε τον ουρανό και τη γη. Κύριος και Θεός εκείνων που υποτίθεται ότι απευθύνονται στους πολλούς και υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους είναι οι δισεκατομμυριούχοι. Τα ονόματά τους δεν αναφέρονται επί ματαίω. Πρέπει ο/η δημοσιογράφος να σιγουρευτεί ότι ο πλούσιος συμφωνεί να ακουστεί το όνομά του. Αλλιώς, σιωπή.
Δεν μνημονεύονται από τους «ενημερωτές» της χώρας ούτε καν οι πληροφορίες που έχουν κοινοποιήσει οι ίδιοι οι πλούσιοι, διότι ενδέχεται να μην «κάνει» να αναφερθούν. Η Ελένη Μενεγάκη, απευθυνόμενη στον συνεργάτη της που δεν σχολίασε τον δεύτερο γάμο της Ντάσα Ζούκοβα, ήταν σαφής: «Είναι η ίδια που μετά παντρεύτηκε έναν Ελληνα γόνο μεγάλης γνωστής οικογένειας; Γιατί δεν μου το λες αυτό, όμως; Δεν κάνει; Γιατί κι εγώ μπερδεύτηκα. Λέω, για να μην το λέει και για να μένει μέχρι τον πρώτο σύζυγο, μήπως δεν πρέπει να το πούμε».
Κι εύλογα αναρωτιέται κάποιος: κι αν τα συμφέροντα μέλους ή μελών της οικογένειας των Νιάρχων συγκρουστούν με εκείνα της ελληνικής κοινωνίας, ποιος «ενημερωτής» θα σταθεί στην πλευρά των πολλών; Ποιοι θα είναι εκείνοι που θα αξιοποιήσουν το δημόσιο βήμα που τους έχει δοθεί για να υπερασπιστούν τον λαό και το έθνος και να αποκαλύψουν τα ανομήματα και τις αυθαιρεσίες των πλουσίων; Οταν η πιο προβεβλημένη μορφή της τηλεόρασης τρέμει ακόμα και να προφέρει το όνομά τους, ποιοι θα είναι εκείνοι που θα έχουν το σθένος να συμπεριφερθούν απόκοτα και θα φανερώσουν όσα οι κρατούντες επιθυμούν να μείνουν στο σκοτάδι;
Αυτό το φαινομενικά ασήμαντο περιστατικό, η στιγμή μιας εκπομπής που ελάχιστοι παρατήρησαν, δείχνει το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η ενημέρωση στην Ελλάδα. Θεωρούνται πλέον δεδομένα ο φόβος και η υποταγή στους πλουσίους. Στη χώρα που άφησαν αθάνατη κληρονομιά τα γενναία παιδιά της, στον τόπο που έδωσε, με την επινόηση της δημοκρατίας, φωνή στους πολλούς, εκείνοι και εκείνες που έχουν δημόσιο λόγο τρέμουν στην ιδέα να ψελλίσουν τα ονόματα των πεντακοσιομέδιμνων, αν δεν έχουν την άδειά τους – ακόμα κι αν πρόκειται για καλό, για χαρούμενο γεγονός, για γάμο.
Η αυτολογοκρισία είναι ένας μικρός θάνατος και καλό είναι να αποφεύγονται εκείνοι που λειτουργούν σαν ακούσιοι ή εκούσιοι φορείς του.
Είναι καλύτερη η υπερβολή για χάρη των αδυνάτων παρά ο τρόμος μπροστά στους ισχυρούς.
