Μήπως κάτι δεν γίνεται καλά; Στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης προβλήθηκε η ταινία «Αδέσποτα Κορμιά» τα κυρίας Ψύκου. Το ντοκιμαντέρ συνόδευε μια αφίσα, που είχε όλα τα στοιχεία της ασέβειας.
Το γεγονός ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από μέρους πολιτών της συμπρωτεύουσας. Ξέρετε, από αυτούς που δεν έχουν δικαίωμα διά να ομιλούν. Μίλησε και η διευθύντρια του φεστιβάλ και, φυσικά, πήρε το μέρος των… κορμιών και είπε ότι δεν πιστεύει πως η επίμαχη αφίσα προσβάλλει κάτι, ενώ αναφέρθηκε και για ελευθερίες και τα τέτοια. Το ότι ουδείς έτερος έχει δικαίωμα εκφράσεως αντίθετης γνώμης δεν την απασχόλησε. Και τώρα εγώ ερωτώ: ποιος ωφελήθηκε από τη βαβούρα αυτή; Ασφαλώς η κυρία Ψύκου, που ούτε στα πιο τρελά της όνειρα είχε φανταστεί τέτοια διαφήμιση. Εάν δεν συνέβαινε αυτός ο θόρυβος, όλοι ξέρουμε ποια θα ήταν η τύχη του ντοκιμαντέρ.
Γιατί, λοιπόν, δεν ακολουθείται και εδώ η μέθοδος που εφαρμόζουν οι πολιτικοί; Τους γράφουν τα μύρια όσα κάθε μέρα. Τι «κλέφτες» τούς αποκαλούν, τι «μαφιόζους» και ό,τι βάλει ο νους σας, είδατε κανέναν να αντιδράσει; Αρα, επειδή όποιες αντιδράσεις σε παρόμοια θέματα θα έχουν την ίδια κατάληξη, το καλύτερο θα είναι να αφήνονται στην ασημαντότητά τους. Αλλωστε, στην Ελλάδα κάθε θαύμα διαρκεί τρεις ημέρες – το μεγάλο, τέσσερις…
Πες τα, χρυσόστομε!