Τα γεγονότα στο διεθνές περιβάλλον μας διδάσκουν. Ο Ερντογάν στο ιφτάρ, εορταστικό δείπνο του Ραμαζανιού, όπου ντερλίκωσε μαζί με αξιωματικούς του ληστρικού και γενοκτονικού στρατού του, είπε διάφορα ενδιαφέροντα, που ξεβρακώνουν για πολλοστή φορά όσους εν Ελλάδι έχουν πασιφιστικές φαντασιώσεις, όπως οι ΕΛΙΑΜΕΠιτζήδες αλλά και αυτοί/ές στο ΥΠΕΞ που δεν θέλουν να διαταράξουν τις ελληνοαλβανικές σχέσεις για έναν Βορειοηπειρώτη παλιοδήμαρχο.
Είπαμε, στην Ελλάδα οι πουρκουάδες, το κόμμα της ήττας και του πολέμου, γιατί αυτοί/ές θα ανοίξουν την όρεξη στον εχθρό, εκπέμποντας το μήνυμα της ηττοπάθειας, έχουν πιάσει γερά πόστα. Το ωραίο δε είναι πως, ενώ εκπροσωπούν την πιο παράλογη πολιτική στάση, ανιστόρητη, που δημιουργεί πολλαπλούς κινδύνους για τα εθνικά συμφέροντα, καμώνονται πως εκπροσωπούν την κοινή λογική, της οποίας αλλάζουν τα φώτα τετράκις ημερησίως. Διότι το πιο παράλογο και επικίνδυνο πράγμα είναι να αγνοείς την πραγματική φύση του εχθρού.
Η Τουρκία είναι εχθρός μας, τελεία και παύλα. Δεν το αποφασίσαμε εμείς, δεν ξυπνήσαμε μια μέρα και είπαμε “για να έχει η ζωή μας σασπένς, ας γίνουμε εχθροί με τα Μεμέτια”. Το μαρτυρούν ποταμοί αίματος, η ίδια η επιθετική, γενοκτονική φύση του Τουρκισμού, ένα κράμα πρωτόγονου φασισμού, δασκάλα του Μουσολίνι και του Χίτλερ, και επεκτατικού σουνιτικού Ισλάμ, άκαμπτου και ληστρικού.
Το μαρτυρούν η μακρά εφιαλτική κατοχή του Ελληνισμού και άλλων λαών, η ατιμώρητη Γενοκτονία των Χριστιανών της Μικράς Ασίας, Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, η εισβολή στην Κύπρο και η συνεχιζόμενη κατοχή του 40% του εδάφους της, 5.500 νεκροί και τραυματίες, 1.619 αγνοούμενοι, που σιγά σιγά μαθαίνουμε πως δολοφονήθηκαν, οι 200.000 πρόσφυγες, οι ομαδικοί βιασμοί και δολοφονίες γεροντισσών, γυναικών και παιδιών, όλα ατιμώρητα εγκλήματα, με τους δράστες να πεθαίνουν στα κρεβάτια τους ή να καυχώνται στα καφενεία, όπως συγκλονιστικά αποκάλυψε ο γενναίος Τουρκοκύπριος Δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ.
Το μαρτυρούν οι συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των χωρικών μας υδάτων, οι δολοφονημένοι πιλότοι μας, τα σουλάτσα ερευνητικών πλοίων μέσα στην υφαλοκρηπίδα μας και στα χωρικά μας ύδατα. Και για όσους ευήθεις δεν αρκούν οι πράξεις, που μια πράξη ηχεί δυνατότερα από χίλιες λέξεις, υπάρχουν και οι λέξεις, ποταμοί προσβολών, απειλών, από τον Ερντογάν, υπουργούς του, στρατηγούς του, δημοσιογραφικά όργανά του, διπλωμάτες του. Κι ο Τούρκος, είτε φορά φέσι είτε κουστούμι ή στολή, έχει ένα σταθερό χούι. Πάντα προαναγγέλλει τι θα κάνει, ακόμα κι αν θα του πάρει μερικά χρόνια ή έναν αιώνα.
Ο Τούρκος μίλησε για ταξίμ (διχοτόμηση) την ί δια μέρα που πούλησε την Κύπρο στους Αγγλους τον 19ο Αιώνα. Περίμενε έναν ολόκληρο αιώνα για να μας βρει μπόσικους, διχασμένους, απομονωμένους, προδομένους και χωρίς ηγεσία για να το κάνει de facto πράξη, και τώρα θέλει να το κάνει και de jure. Αυτό, όμως, θέλει και τη δική μας αυτοκτονική συναίνεση, να προσχωρήσει η ηγεσία μας στη σκυφτή γνώμη των πουρκουάδων. Ο Ερντογάν, όμως, δεν κρατιέται και, ενώ μιλάνε για δύο κράτη στην Κύπρο, του ξέφυγε μιλώντας στους αξιωματικούς του γενοκτονικού στρατού του πως το 1974 θα έπρεπε να είχαν καταλάβει όλη την Κύπρο. Διότι αυτό, η ολική τουρκοποίηση, είναι ο τελικός στόχος του τουρκισμού σε βάρος του Κυπριακού Ελληνισμού, παράλληλα με τη διχοτόμηση του Αιγαίου, και την υφαρπαγή μικρών και μεγάλων νησιών και της Δυτικής Θράκης.
Παράλληλα, υπήρξε άλλο ένα μάθημα. Το Αζερμπαϊτζάν απείλησε με νέο πόλεμο την Αρμενία, αν δεν παραδώσει στους Αζερότουρκους και άλλες περιοχές, και ο Πασινιάν είπε στον λαό του πως πρέπει να το κάνουν. Αυτός ο μοιραίος και τραγικός ηγέτης έχει τεράστιες ευθύνες για την παρακμή της αρμενικής στρατιωτικής ισχύος και τα θανάσιμα λάθη σε επίπεδο διπλωματικής πολιτικής και συμμαχιών. Με πόνο βλέπουμε το αρχαιότερο χριστιανικό έθνος να κατεβαίνει σκαλί σκαλί στον Αδη. Αυτό που μας διδάσκουν για πολλοστή φορά τα τελευταία αυτά γεγονότα, κόντρα στην ηττοπαθή προπαγάνδα των αριστερών και ψευτοδεξιών Αποστόλων του Μαρασμού, είναι πως ακόμη ισχύει ο Νόμος του Ξίφους.
Ουδείς θα πολεμήσει για μας, κανείς δεν θα αποβεί ελληνικότερος των Ελλήνων και δεν πρόκειται κανείς ξένος να υπερασπιστεί αυτά που εμείς θα φοβηθούμε ή θα αρνηθούμε να υπερασπιστούμε. Ισχύς, ισχύς και μόνο ισχύς, μαζί με στιβαρή ηγεσία, που θα εκπέμπει το μήνυμα πως θα τη χρησιμοποιήσουμε αδίστακτα. Κι αυτή η αποτρεπτική ισχύς απαιτεί σύγχρονα όπλα, αγορά αλλά και συμπαραγωγή τους, δεσμευτικές συμμαχίες αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής, που είναι πολλαπλασιαστής ισχύος, ισχυρή οικονομία, σοβαρή και μακρά θητεία, τόσο μακρά όσο επιβάλλουν οι αμυντικές μας ανάγκες, να γίνουμε ένοπλο Εθνος, να αντιμετωπίσουμε νικηφόρα τον δημογραφικό αργό μας θάνατο και, φυσικά, να αποκτήσουμε ισχυρό φρόνημα, το οποίο σφυρηλατούν η Παιδεία και εν γένει ο δημόσιος λόγος.
Εμείς εδώ έχουμε παραχωρήσει κρίσιμο έδαφος στους Αποστόλους του Μαρασμού, στον πουρκουάδικο συρφετό που υπονομεύει το φρόνημα του λαού, και στα όργανα τους στα ΜΜΕ και τα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία κατασυκοφαντούν όσους κηρύσσουν τον ορθό λόγο με ιστορική γνώση. Κατασυκοφαντούν τον ίδιο τον πατριωτισμό και λειτουργούν ως τσογλάνια της Υψηλής Πύλης. Ο εχθρός μας τα λέει καθαρά, τα λάθη άλλων μάς φωνάζουν το πρακτέο. Ας ακούσουμε και ας πράξουμε με αποφασιστικότητα, επιμονή και ταχύτητα.
*Δικηγόρος
