Η αριστερά θέλει νεκρούς και εχθρούς. Τρέφεται από το μίσος, την ένταση, τον διχασμό. Κι όταν δεν υπάρχουν νεκροί, τους κατασκευάζει, όπως στη φαρσοκωμωδία της ΕΡΤ, όπου έφτιαξε και… μνημείο. Οταν όντως υπάρχουν, οπουδήποτε, από οποιονδήποτε, με προτίμηση στην «κρατική καταστολή» ή την «αδιαφορία του κράτους», οι σύντροφοι εκστασιάζονται, όπως ο γνωστός Κόμης από τα Καρπάθια, όταν πέσει ο ήλιος και δει λευκό λαιμό παρθένας.
Παίρνουν φωτιά οι οργανώσεις, πάντα μετά τις 12.00 το μεσημέρι όμως, που είναι, ως γνωστόν, η ώρα που θα γίνει η επανάσταση, διότι τότε ξυπνάνε οι φοιτητές και πεινάνε οι εργάτες. Πάνε τα πανό και οι πορείες σύννεφο. Συγκεντρώσεις, ψηφίσματα, συναυλίες και κυρίως το γνωστό παιχνίδι με τις λέξεις. Αφού φάγανε φόλα οι σύντροφοι στην οικονομία, κατέρρευσαν όλα τα κράτη-φυλακές του Υπαρκτού, έμεινε μόνο η πειναλέα Βόρεια Κορέα και η ταλαίπωρη Κούβα, απέραντο μπορντέλο και πτωχοκομείο, το γυρίσανε στον δικαιωματισμό, στα 62 «φύλα», στο δικαίωμα του Μήτσου να γίνει μάνα και της Μαρίας να στρίβει το μουστάκι της και να την αποκαλούν «κύριο».
Περιθώριο και νεομαρξιστές ένα κουβάρι, με στόχο την πατριαρχία, την οικογένεια, την πατρίδα, «να πεθάνει η Ελλάδα, να ζήσουμε εμείς» γράφανε σε πανό κάτι αξύριστες και αναμαλλιασμένες ταλαίπωρες, κι εμείς τους βλέπουμε αμαθείς. Μίσος, βαθύ, υστερικό, κατά των ανδρών, χλεύη κατά κάθε αξίας που μετέχει της εθνογένεσής μας, μίσος κατά των λευκών, της Εκκλησίας. Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους, τη γη που πατάνε, την ίδια την οικογένειά τους, τη χώρα τους, που δεν θα ήταν πρόβλημα, αν δεν ήταν και δική μας χώρα.
Ολο αυτό το ψευτοπροοδευτικό σκυλολόι 50 χρόνια δεν κούνησε τον κώλο του για τα αληθινά ζητήματα. Οι φονιάδες και οι βιαστές από μικρών κοριτσιών ως γεροντισσών στην Κύπρο γέρασαν, αραχτοί κομπάζουν στα καφενεία των Κατεχομένων και τις Τουρκίας, ένας ένας πεθαίνουν στα κρεβάτια τους ατιμώρητοι, αλλά η εν Ελλάδι αριστερίλα και οι ιντελιγκέντσηδές της, που καμώνονται την εθνική μας διανόηση, δεν έκαναν μισή κινητοποίηση, δεν έγραψαν δύο λέξεις, ποτέ δεν απαίτησαν μια Νυρεμβέργη για τον «Αττίλα». Αντίθετα, έχουν πάντα έναν καλό λόγο να πουν για τον Τούρκο, πως, ε, έχει κι αυτός τα δίκια του, και χύνουν ηττοπαθές δηλητήριο για την ίδια μας τη χώρα.
Δεν υπάρχουν χειρότερα τομάρια από αυτά που κακολογούν το ίδιο τους το Εθνος, που συκοφαντούν την ίδια τους την Πατρίδα, αδρανούν για τα συμφέροντά της και γίνονται Απόστολοι του Μαρασμού και του ενδοτισμού. Και δεν μιλάμε για ένα κύκλωμα στον Κολωνό, μια ανθρωποκτονία στους Αγίους Αναργύρους. Μιλάμε για μαζικούς βιασμούς και σφαγές μικρών κοριτσιών και ηλικιωμένων από Τουρκοκύπριους «ατάκτους» και στρατιώτες του «Αττίλα», που έγιναν μέσα σε λίγες ημέρες.
Στη ουσία ήταν μια μέθοδος κατατρομοκράτησης, ψυχολογικού πόλεμου, για να φύγουν όλοι πρόσφυγες, να αδειάσει από Ελληνες η γη που άρπαξαν. Μαζί με τις αθρόες εκτελέσεις αιχμαλώτων στρατιωτών και πολιτών ανδρών, μιλάμε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Τα ιδεολογικά ναυάγια που αναπαράγουν σαν αγελάδες στο λιβάδι, μπροστά στα αληθινά προβλήματα, χτίζουν ανεμόμυλους και μάχονται τη νέα λέξη που υιοθέτησαν, τη «γυναικοκτονία». Το ξαναλέω, δεν υπάρχει ποιοτική διαβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής με βάση το φύλο. Είναι άλλη μία τερατογένεση του πολιτιστικού μαρξισμού.
Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτά, εάν οι μηδενιστές Απόστολοι του Μαρασμού δεν είχαν βρει ιδεολογικούς γενιτσάρους μέσα στη Δεξιά, με διαχρονική ευθύνη της ηγεσίας της Ν.Δ., όπως έχει σήμερα μεταλλαχθεί. Ανακυκλωμένοι αριστεροί και σημιτικοί πασόκοι, που εντάχθηκαν στην παράταξη, μαζί με ενοχικούς δεξιούς προσχώρησαν στην woke ατζέντα και μπουρδολογούν σαν παπαγαλάκια τα φληναφήματα του νεομαρξισμού της «πολιτικής ορθότητας». Αντί να εστιάζουμε στην υπογεννητικότητα, την ασφάλεια, τον φόβο των εγκληματιών για την τιμωρία, την πρόληψη μέσα από την Παιδεία και την επαναφορά του αξιακού προτύπου του Ελληνικού Τρόπου, που περιλαμβάνει τον καθολικό και χωρίς διακρίσεις σεβασμό στο πρόσωπο του Ανθρώπου, κάνουμε κρατική πολιτική τις ιδεοληψίες της μειοψηφικής αριστερίλας, επιβάλλοντάς τες στη διαφωνούσα πλειοψηφία, με πρωτοφανή και φασίζοντα εφευρήματα.
Οι λέξεις δεν σώζουν. Σώζουν οι νουνεχείς και δοκιμασμένες πρακτικές πολιτικές. Η ψευδολογία ακόμη και για τα στατιστικά στοιχεία της εγκληματικότητας χρησιμοποιείται για να αναλώσουμε πολιτικό κεφάλαιο σε θεωρίες εφάμιλλης αξίας με το «δικαίωμα» ενός μαντράχαλου να αυτοπροσδιορίζεται ως μπαλαρίνα και να απαιτεί να τον προσλάβει η Λυρική. Μη γελάτε, σε άλλες χώρες συμμετέχουν σε γυναικεία αθλήματα κλέβοντας τα μετάλλια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ελάχιστοι σοβαροί δίνουν τη μάχη των ιδεών και ακόμη λιγότεροι αντιστέκονται στη δικτατορία του κόκκινου φασισμού και του παραλογισμού του στον δημόσιο λόγο. Ενδεικτικό άλλωστε πως και η κορυφή του κράτους, η ΠτΔ, είναι οπαδός αυτών των παραδοξολογιών, που σε λίγο θα καταστήσουν παράνομο το φυσιολογικό και λογικό.
να ήταν κι έτσι, ΑΝ:
1)Για την Τούρκικη εισβολή στην Κύπρο, δεν άνοιγαν τις πόρτες κάποιοι εξ Ελλάδος ορμώμενοι … “μπατριώτες”, ώστε να “Μιλάμε για μαζικούς βιασμούς και σφαγές μικρών κοριτσιών και ηλικιωμένων … που έγιναν μέσα σε λίγες ημέρες”,
2)”Ολο αυτό το ψευτοπροοδευτικό σκυλολόι 50 χρόνια δεν κούνησε τον κώλο του για τα αληθινά ζητήματα”, καθώς οι … “μπατριώτες” είχαν φροντίσει να το στείλουν για … “αναψυχή” στα ξερονήσια,
3)”Υπερπατριώτες”, σαν και του λόγου σου, “απαιτούσαν μια Νυρεμβέργη για τον «Αττίλα»”, αφού δεν το έκαναν τα “χειρότερα τομάρια από αυτά που κακολογούν το ίδιο τους το Εθνος, που συκοφαντούν την ίδια τους την Πατρίδα” και
4)Δεν ψήφιζαν το νόμο οι ομοϊδεάτες σου και -κατά το θέλω σας- “πραγματικοί” ιδιοκτήτες του Κράτους, για “τις αξύριστες και αναμαλλιασμένες ταλαίπωρες”, που δίνει το “δικαίωμα στο Μήτσο να γίνει μάνα και στη Μαρία να στρίβει το μουστάκι της και να την αποκαλούν «κύριο»”
Ποιός ήταν εξορία σε ξερονήσια ΜΕΤΑ την μεταπολίτευση, ρε ταλαίπωρε; Ό,τι ανοησία και να γράψεις η αδράνεια της προδοτικής αριστερίλας δεν ξεπλένετε με ψέματα.
“καθαρόαιμος δεξιός”, έχοντας δηλώσει τη δημόσια στήριξη σου σε ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα όπως αυτό της Μαρίν Λε Πεν, τι δουλειά έχεις με τους “Ανακυκλωμένους αριστερούς και σημιτικούς πασόκους, μαζί με ενοχικούς δεξιούς που προσχώρησαν στην woke ατζέντα”; Δεν τους αντιλήφθηκες μήπως; Ως “έχων θέση στη γαλάζια πολυκατοικία”, μπορείς να μας προσδιορίσεις σε ποιά κατηγορία ανήκεις; Επιπλέον, πως αντιλαμβάνεσαι την “επαναφορά του αξιακού προτύπου του Ελληνικού Τρόπου, που περιλαμβάνει τον καθολικό και χωρίς διακρίσεις σεβασμό στο πρόσωπο του Ανθρώπου”; Με δημόσια καλέσματα εκτέλεσης προσώπων, γιατί δεν σου αρέσουν οι τοποθετήσεις τους ή επικροτώντας, δημόσια, σωματικές επιθέσεις;
Τι έγινε Φαήλο; Δεν κρατήθηκες από τα σπουδαία γεγονότα και είπες να γράψεις ε; Κάτι επίκαιρο προφανώς, για την αριστερά που θέλει …θάνατο.
Κι έλεγα ότι θα μας έγραφες κάτι για την συγκάλυψη του ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ.
Για το παράνομο ξυλόλιο που μετέφερε η κυβέρνηση. Για τους κλακαδόρους του Κωστα Αχ.
Για την αντισυνταγματικότητα του νόμου, για τις υποκλοπές που ξανανοίγουν.
Για το γεγονός ότι κάθε αστυνομικός που ασχολήθηκε με το προσφατο έγγκλημα ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ τη δουλειά του.
Ότι ο ένας ήταν καταδικασμένος αλλα υπηρετούσε.
Έλεγα ότι θα έγραφες κάτι. Αλλά εσύ προτίμησες να μιλήσεις για την κουλτούρα θανάτου της αριστεράς. Και να κάνεις τάχα μου κριτική στην ΝΔ ενώ προ εβδομάδων έτοιμος ήσουν να πεις το ναι για ευρω-βουλευτάκος. Κι ίσως επειδή δεν σου κατσε έκανες αυτήν την κριτική-χάδι στην κυβέρνηση. Για την woke ατζέντα.
Πιάσε καμια δουλίτσα στο καφενείο της Βουλής τώρα που έχεις βύσμα, Φαήλο.
Kαλά να πάθει αφού εξακολουθεί να αρθρογραφεί εδώ μέσα.
Αυτό το ΝΔουλο γιατί το περιθάλπετε εδώ μέσα ;
Γιατί λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους.
Αν το κανε, θα μίλαγε για το έγκλημα στα Τέμπη, την αποστρατικοποίηση στα νησιά, το ξεπούλημα στην Αμερική, Τουρκία, και Αλβανία, και τις παράνομες υποκλοπές.
Αλλά γράφει ποίηση για τον πολιτιστικό Μαρξισμό.
Επαγγελματίας πατριδοκάπηλος από τους λίγους.
Δεν μαλωνω με ηλίθιους. Κολλάει.