Είναι ιδιαίτερα ευφάνταστοι οι τρόποι με τους οποίους το κράτος προσπαθεί να κλέψει τον πολίτη – και στο τέλος, είθισται να τα καταφέρνει. Ενα κουτοπόνηρο αλλά αποτελεσματικό τρικ μπορούμε να το δούμε στα διπλά λεωφορεία της γραμμής 1Χ που οδηγούν από την πόλη της Θεσσαλονίκης στο αεροδρόμιο.
Υπάρχει μόνο μία μηχανή έκδοσης εισιτηρίων στο κέντρο του οχήματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι επιβάτες που μπαίνουν από άλλη πόρτα, αν είναι φιλότιμοι και όχι τζαμπατζήδες, να χρειαστεί να κάνουν σλάλομ ανάμεσα στους υπόλοιπους στριμωγμένους επιβάτες ώστε να φτάσουν μέχρι το μηχάνημα. Εκεί θα διαπιστώσουν ότι αφενός δεν δέχεται ψηφιακό χρήμα, δηλαδή πιστωτική κάρτα, και αφετέρου δεν δίνει ρέστα. Επίσης, το τελευταίας τεχνολογίας (με κριτήρια Μεσαίωνα) μηχάνημα δεν εκδίδει δύο εισιτήρια μαζί. Ενα ένα τα βγάζει, ένα ένα τα πληρώνεις. Το εισιτήριο για αεροδρόμιο κοστίζει 1,80 €. Αν έχεις μόνο ένα κέρμα των 2 ευρώ, τότε αποχαιρέτα το εικοσάλεπτο που χάνεις. Πηγαίνει υπέρ πίστεως, οπωσδήποτε όχι χριστιανικής.
Σε περίπτωση που θέλεις να εκδώσεις δύο εισιτήρια για αεροδρόμιο και έχεις ένα κέρμα των 2 ευρώ, ένα κέρμα του ενός ευρώ, ένα κέρμα των 50 λεπτών και ένα κέρμα των 10 λεπτών, πάλι θα δυσκολευτείς. Δεν μπορείς να βγάλεις δύο εισιτήρια μαζί και να ξεμπλέξεις. Θα ρίξεις στον κερματοδέκτη το κέρμα των 2 ευρώ για να σου εκδώσει ένα εισιτήριο και έπειτα θα σου απομείνουν 1,60 €. Γι’ αυτό θα υποχρεωθείς να κάνεις τράκα το εικοσάλεπτο από τους υπόλοιπους επιβάτες. Ευτυχώς οι Θεσσαλονικείς είναι ιδιαίτερα φιλόξενοι άνθρωποι και όλο και κάποιος θα βρεθεί για να δώσει τα κέρματα που λείπουν. Αλλοι θα προσφερθούν να σου δώσουν κάποιο από τα δικά τους εισιτήρια για να σε απαλλάξουν από την περιττή ταλαιπωρία.
Υπό μίαν έννοια η επινόηση να μην παίρνουμε ρέστα από το μηχάνημα είναι κάπως δικαιολογημένη. Γιατί να μη δώσουμε, με το στανιό, φιλοδώρημα στους πολυχρονεμένους μας δυνάστες αφού είμεθα αμελείς και ανοργάνωτοι και δεν προμηθευόμαστε εγκαίρως τα εισιτήριά μας;
