Η είδηση, που για ώρες ήταν πρώτο θέμα σε μεγάλη ιστοσελίδα, είχε τον τίτλο «Έγγραφο-φωτιά από τον Αγγελή:
- Από τον Δημήτρη Ριζούλη
Το FBI ενημέρωσε από το 2017 ότι δεν υπήρχε εμπλοκή πολιτικών στη Novartis». Αυτό, όμως, είναι μόνο το ένα μέρος της αλήθειας. Το σύνολό της, δηλαδή την πραγματική διάσταση των γεγονότων, δεν το διάβασαν ποτέ οι αναγνώστες όχι μόνο του συγκεκριμένου μέσου ενημέρωσης, αλλά και των περισσότερων media που καλύπτουν την υπόθεση Novartis με πανομοιότυπο τρόπο, σαν να υπάρχει ένα αόρατο χέρι που τα καθοδηγεί.
Η χθεσινή ομοβροντία σε κανάλια, ραδιόφωνα, ιστοσελίδες (και η σημερινή σχεδόν σε όλες τις εφημερίδες, είμαι βέβαιος) των δήθεν αποκαλύψεων Αγγελή, χωρίς να παρατίθεται ο αντίλογος, είναι άλλος ένας κρίκος μιας αλυσίδας με στόχο τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης με αποσπασματικά στοιχεία που καταρρίπτονται από την ίδια την κοινή λογική.
Ξαφνικά αναρωτιέσαι αν οι δημοσιογράφοι έχασαν την κρίση και τη μιλιά τους και αρνούνται έστω να συνθέσουν τα στοιχεία, παραθέτοντας όσα είπε ο ίδιος άνθρωπος χθες και προχθές. Τόσο απλό είναι για να καταλάβεις την αλήθεια.
Πάμε, λοιπόν, να τα κάνουμε λιανά. Ο κ. Αγγελής ομολόγησε προχθές ότι το 2018 το FBI τού έδινε στοιχεία για λογαριασμό Έλληνα πολιτικού. Χθες παρουσίασε έγγραφο του 2017, στο οποίο το FBI ανέφερε πως δεν έχει διαπιστώσει εμπλοκή πολιτικών στο σκάνδαλο.
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν ότι τα νεότερα στοιχεία του 2018 ακυρώνουν το παλαιότερο έγγραφο; Πώς είναι, λοιπόν, «βόμβα» το έγγραφο Αγγελή; Θέλει πολύ μυαλό για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα οι φωστήρες που ενημερώνουν τον ελληνικό λαό, οι οποίοι, κανονικά, από την πρώτη στιγμή θα έπρεπε να μας πουν ότι πρόκειται για ασήμαντο και ακυρωμένο από τις μετέπειτα εξελίξεις στοιχείο; Άσε που υπάρχουν και μεταγενέστερα έγγραφα του FBI, τα οποία αναφέρουν όχι ένα, αλλά πολλά πολιτικά πρόσωπα.
Αλλά και ο Αγγελής, ολόκληρος αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτοδιαψεύδεται; Είναι δυνατόν να παρουσιάζει έγγραφα που, σε τελική ανάλυση, τον εκθέτουν και προδίδουν πανικό ή μεθόδευση;
Μακάρι, όμως, να ήταν μόνο αυτό. Ο κ. Αγγελής αποδείχθηκε πραγματικό «περιβόλι». Δικαίωσε με όσα είπε τις τρεις τελευταίες ημέρες τον Παπαγγελόπουλο, που άφηνε αιχμές από το βήμα της Βουλής για την πνευματική διαύγεια του αντιεισαγγελέα. Και τι δεν είπε ο Αγγελής! Για τον θάνατο Μαυρίκου, τον οποίο παρουσίασε ως δολοφονία, παρότι κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί, για άλλους φόνους εμπλεκομένων στη Novartis, για δικαστικούς που έπρεπε να πάνε φυλακή χωρίς να προσκομίζει κανένα στοιχείο, για τον Ρασπούτιν, τον οποίο όλοι γνωρίζουν, αλλά ο ίδιος δεν θέλει να κατονομάσει, για τον «ηθικό αυτουργό του ηθικού αυτουργού κ. Τσίπρα» και άλλα ακατανόητα…
Κυρίως, όμως, ο κ. Αγγελής ομολόγησε, πρώτον, ότι φοβάται (!) και, δεύτερον, ότι και ο ίδιος μαγείρευε την αντικατάσταση της κυρίας Τουλουπάκη και το ζητούσε από τον τότε υπουργό! Παραδέχεται, δηλαδή, ότι εκλιπαρούσε για πολιτική παρέμβαση στη Δικαιοσύνη.
Ο κ. Αγγελής είτε δεν έχει επίγνωση όσων λέει είτε έχει κάτι να κρύψει και λειτουργεί σπασμωδικά. Όσα υποστήριξε ενώπιον της Προανακριτικής δεν είναι μόνο επιπόλαια, αλλά και επικίνδυνα. Για παράδειγμα, επικαλέστηκε διάλογο του πρώην υπουργού Κοντονή με τον Αμερικανό πρέσβη που του μετέφερε… πράκτορας, χωρίς να είναι βέβαιος αν είναι αληθινός, όπως ανέφερε. Όταν του είπαν «καταλαβαίνετε ότι μπορεί να προκαλέσετε ακόμα και διπλωματικό επεισόδιο, αν αυτά που λέτε δεν είναι ακριβή», απάντησε: «Τι να σας πω, αυτά μου είπαν…»
Συμπεριφέρθηκε λες και έχει το ακαταλόγιστο. Και, βεβαίως, έθεσε σε κίνδυνο το σύνολο της διερεύνησης της υπόθεσης Novartis, που, θυμίζω, είναι ακόμα ανοιχτή και για πολιτικά πρόσωπα. Άντε μετά από αυτά να εμπιστευτεί ξανά το FBI τις ελληνικές δικαστικές Αρχές, που κάνουν… φέιγ βολάν τα απόρρητα έγγραφα. Εκτός κι αν αυτός είναι ο στόχος: να μπερδευτεί η κοινή γνώμη και να παρεμποδιστεί η έρευνα που είναι σε εξέλιξη. Ίσως γι’ αυτό αντέδρασε τόσο έντονα ο κ. Αγγελής όταν έμαθε την απόφαση της Ολομέλειας Εφετών, που στήριξε την εισαγγελέα Τουλουπάκη και αρνήθηκε να της πάρουν τη σχετική δικογραφία.
Ο κ. αντιεισαγγελέας εκνευρίστηκε ακούγοντας τα μαντάτα και προχώρησε σε άλλο ένα ατόπημα, επιτιθέμενος στο σύνολο των συναδέλφων του, οι οποίοι «δεν ξέρουν όσα αυτός…». Μια και το ’φερε το θέμα, θυμάστε τι έλεγε το σύνολο των μέσων ενημέρωσης και γι’ αυτή την υπόθεση. Επί μέρες μάς βομβάρδιζαν ότι «τελειώνει η Τουλουπάκη από τη Novartis, της αφαιρούν την υπόθεση». Χθες, όπου αποφασίστηκε το αντίθετο, η σχετική είδηση θάφτηκε.
Κλείνω με τη θεσμική διάσταση που έχει η παρουσία του κ. Αγγελή στην Προανακριτική, καθώς θεωρώ ότι είναι το σπουδαιότερο όλων. Πρόκειται για τον εν ενεργεία αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος αποδεδειγμένα φοβάται, αυτοαναιρείται, δίνει πλασματικά στοιχεία, φαντάζεται φόνους, ξένους πράκτορες και μυστικές υπηρεσίες (λες και πρωταγωνιστεί σε ταινία Τζέιμς Μποντ), καταδικάζει χωρίς στοιχεία και μετέχει σε απόπειρες πολιτικών παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, είναι ικανός και κατάλληλος για μια τόσο υπεύθυνη θέση, στην κορυφή της Δικαιοσύνης; Και δεύτερον, είναι δυνατόν να στηρίχθηκαν σε ένα τέτοιο πρόσωπο οι κατηγορίες περί σκευωρίας, οι οποίες προκάλεσαν τον διχασμό του πολιτικού κόσμου; Ούτε στο Χόλιγουντ δεν γίνονται αυτά.
