Επιτέλους! Κάποιοι ξύπνησαν, έστω κι έπειτα από περίπου πέντε μήνες από τη δολοφονία του υπαρχιφύλακα Γιώργου Λυγγερίδη. Κάποιοι ξύπνησαν λόγω διάφορων αντιδράσεων. Κάποιοι άλλοι σκέφτηκαν τις επερχόμενες εκλογές (λέτε να ξεδιαλύνουν και τα Τέμπη;). Κάποιοι τρίτοι σκιάχτηκαν από την ερώτηση των δύο κυριών βουλευτών.
Μπράβο! Μπράβο σε όλους, έστω και με τόση καθυστέρηση. Εστω και ετεροχρονισμένα. Ελπίζω, βέβαια, να μην είναι μια φωτοβολίδα (όχι, προς θεού, ναυτική) και μόλις κοπάσει ο θόρυβος, να αρχίσουν να αποφυλακίζονται ένας ένας, όπως οι «ύποπτοι» για τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσούρη, και ότι η υπόθεση θα διατηρηθεί στο φως της δημοσιότητας έως το τέλος, γιατί τι να σας πω, φίλοι μου, φοβάμαι ότι όλα αυτά γίνονται εν όψει των ευρωεκλογών και ότι τα μηνύματα είναι ολίγον τι κάπως.
Διότι, κύριε, τόσο καιρό ψάχνατε για κάτι που το ήξερε όλη η Ελλάδα;
Ο μέγας Χάρρρυ Κλυνν κάποτε τραγουδούσε: «Αχ, και να είχαμε κανάλια πολλά». Να το παραφράσουμε λίγο: «Αχ, και να είχαμε συχνά εκλογές»…
