Δημοσιεύονται προτάσεις ειδικών για το «τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα» μετά τη συνυπογραφή «μνημονίου κατανόησης» μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης προς οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών ανάμεσα στις δύο χώρες, μολονότι αυτές δεν είναι καν γειτονικές.
- Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο
Εντάξει, αλλά νομίζω ότι το πρόβλημα δεν είναι κυρίως τεχνοκρατικό. Είναι πολιτικό, ιστορικό και ηθικό. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι εννοώ.
Ως προς τον πρώτο χαρακτήρα (πολιτικό), θα αναφέρω μόνον το εξής δεδομένο: Στην Ολομέλεια της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ προς έγκριση του Ψηφίσματος για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας, ενώ ετέθη θέμα εγκρίσεως αυτού με ομοφωνία, η Τουρκία διετύπωσε πρόταση ψηφοφορίας για να καταγραφούν ενδεχόμενες αρνητικές τοποθετήσεις. Η ψηφοφορία διεξήχθη πράγματι και το αποτέλεσμα ήταν το εξής: 135 κράτη ψήφισαν «ναι», υπήρξαν 3 αποχές (Κολομβία, Βενεζουέλα και Ελ Σαλβαδόρ) και μόνο μία αρνητική ψήφος, της Τουρκίας…
Ως προς τον δεύτερο χαρακτήρα (ιστορικό), θα καταγράψω μόνον τα εξής: Ως γνωστόν, το έτος 1948 αναγνωρίσθηκε από τον ΟΗΕ το νόμιμο δικαίωμα των Εβραίων να επανέλθουν επισήμως στην ιστορική γη τους στη Μ. Ανατολή, ύστερα από 19 αιώνες περιπλάνησής τους σε ολόκληρο τον πλανήτη… Έτσι ιδρύθηκε και αναγνωρίσθηκε παγκοσμίως το σημερινό κράτος του Ισραήλ. Μήπως θυμούνται, άραγε, οι Τούρκοι πόσον καιρό απουσιάζουμε εμείς από τις ακτές της Ιωνίας και τη Σμύρνη; Θα συμπληρωθούν μόλις 100 χρόνια το έτος 2022, ενώ ήμασταν εκεί χιλιετίες!
Άραγε, θα ήμασταν «κακόπιστοι» εάν τους λέγαμε ότι «η Ιωνία είναι ελληνική»; Και ότι, εάν το Αιγαίο ονομασθεί «λίμνη ελληνική», τούτο δεν θα όφειλε να τους φαίνεται παράδοξο; Αρκεί να υπολογίσει κανείς ότι οι ίδιοι οι Τούρκοι αποκαλούν σχεδόν ολόκληρη τη νοτιοδυτική ακτή της χώρας τους «Γιουνάνκιοϊ» (περιοχή Ιωνίας…), ενώ αποκαλούν και ολόκληρη την Ελλάδα «Γιουνανιστάν» (Ιωνία), γεγονός το οποίο φαίνεται ότι από μόνο του δεν τους στενοχωρεί καθόλου, μολονότι έτσι αναγνωρίζουν οι… ίδιοι το Αιγαίο ως λίμνη ανάμεσα στα δύο – στο ανατολικό «Γιουνάνκιοϊ» και το δυτικοηπειρωτικό «Γιουνανιστάν»!
Εξάλλου, οι Τούρκοι ζητούν (λένε…) «αναθεώρηση» της Συνθήκης της Λωζάννης. Φαίνεται ότι το θέλουν αυτό ιδίως για να εγείρουν αξιώσεις στη Θράκη, όπου ισχυρίζονται ότι κατοικούν «ένα εκατομμύριο» (!) ομοεθνείς τους μουσουλμάνοι, άρα (συμπεραίνουν μόνοι τους) η Θράκη «πρέπει να γίνει… ανεξάρτητη»! Δεν διερωτώνται, άραγε, οι σοφοί μήπως και εμείς ξεσηκωθούμε και τους πούμε «θέλουμε ανεξάρτητη Ιωνία, με επανεγκατάσταση εκεί (αλλά και στην Κων/πολη!) των κληρονόμων των προσφύγων των ετών 1922-1965»; Μη με ρωτήσετε τι είδους ιδέες είναι αυτές! Ρωτήστε καλύτερα τους Τούρκους, που ομιλούν περί «αναθεωρήσεων»!
Τέλος, τρίτον, θα θέσω και το «ηθικό» επιχείρημα που θα μπορούσε (νομίζω!) να επιστρατεύσει η σημερινή πολιτική ηγεσία της Ελλάδος διεθνώς για να στηλιτεύσει τις τρέχουσες τουρκικές αξιώσεις: Λοιπόν -και μη με πείτε, παρακαλώ, «υπερβολικό»!- η Τουρκία, απέναντι στην οποία κάποιοι μας λένε ότι δεν πρέπει να στεκόμαστε ως «μοναχοφάηδες», εγκαταστάθηκε στις θάλασσές μας προ 6 αιώνων ως -ακριβώς- «μοναχοφάης» ληστής και πειρατής ξένης γης και θάλασσας. Πολύ «ηθική», τέλος πάντων, προϋπόθεση για να αξιώνει σήμερα και το Αιγαίο και τη νοτίως της Κρήτης (έως Λιβύης!) Μεσόγειο Θάλασσα…
