Οι Παλαιστίνιοι ήταν για χρόνια ένα από τα τοτέμ της Αριστεράς. Ακόμη όμως και στο Κέντρο και στη Δεξιά στην Ελλάδα υπήρχε μια ροπή συμπάθειας προς τους λιγότερο ισχυρούς αυτής της σύγκρουσης, τους Παλαιστινίους. Κακά όμως τα ψέματα, αυτή τη συμπάθεια την έκανε πιο εύκολη η το πάλαι αντιπάθεια, που ενδημούσε παλαιότερα στις λαϊκές τάξεις, έχοντας τις ρίζες της πίσω στους αιώνες, μέσα από τις αντιθέσεις των δύο θρησκειών, τη λαϊκή πεποίθηση για τους «σταυρωτήδες του Χριστού», «αυτούς που προσπάθησαν να σκοτώσουν τον ίδιο τον Θεάνθρωπο».
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Υπεραπλουστεύσεις, τσουβάλιασμα, που όμως μαζί με τον φυλετικό αντισημιτισμό και τις θεωρίες συνωμοσίας περί δήθεν παγκόσμιας κυριαρχίας των Εβραίων, που διακινούνταν στην Ευρώπη, έκαναν ακόμη πιο εύπεπτη τη στήριξη προς την PLO, τον Αραφάτ και τους επιγόνους του. Η ρεαλιστική εξήγηση αυτών των αρνητικών συναισθημάτων που κάποτε διαπότιζαν τον λαό μας έχουν την πραγματιστική εξήγησή τους, πέρα από θρησκευτικές και φυλετικές διαφορές στα βάθη της Ιστορίας, και στον διαφορετικό ρόλο, στη διαφορετική σχέση που είχε το μιλέτ (έθνος) των Εβραίων με τους Τούρκους και τον ανταγωνισμό στον χώρο του εμπορίου με τους Ελληνες.
Έτσι, έχοντας και τις αριστερόστροφες και «αντιιμπεριαλιστικές» εξάρσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και του παλιού ΠΑΣΟΚ, ήταν πιο εύκολος και χωρίς λαϊκές αντιδράσεις ο εναγκαλισμός με τους Παλαιστινίους και με διάφορους μύθους που αυτοί διακινούν και αλήθειες που κρύβουν.
Οι Εβραίοι έκαναν κάτι που αφήνει άφωνο από θαυμασμό κάθε γνώστη της Ιστορίας. Κυνηγημένοι από παντού, μοιρασμένοι και οι ίδιοι ανάμεσα στους οπαδούς της αφομοίωσης και τους οπαδούς του διαχωρισμού και της επιστροφής στην Ιερουσαλήμ, με τα θεμέλια που έβαλαν ο Θεόδωρος Χερτσλ και οι συνεργάτες του, ξεκίνησαν το Εθνικό τους Κίνημα για τη δημιουργία Εβραϊκού Κράτους στις πατρογονικές εστίες τους, στην Παλαιστίνη, το Σιωνιστικό Κίνημα. Πριν από πολλά χρόνια, ο αείμνηστος φίλος μου και σπουδαίος Ελληνοαμερικανός πατριώτης Αριστείδης Καρατζάς από την ομάδα των ανθρώπων που πέτυχαν το εμπάργκο των ΗΠΑ κατά της Τουρκίας, μετά την εισβολή στην Κύπρο, ρώτησε έναν από τους γκουρού των neocons και ταυτόχρονα αφοσιωμένο σιωνιστή: «Πού βασίστηκαν, κατά τη γνώμη σου, ο Χερτσλ και οι ιδρυτές του Σιωνιστικού Κινήματος για την οργάνωση του;» Η απάντηση τον άφησε εμβρόντητο: «Βασιστήκαμε στη δική σας Φιλική Εταιρεία και στις Χανσεατικές Ενώσεις»! Εχει, λοιπόν, και ο Ελληνισμός, με το παράδειγμά του το 1821, βάλει το λιθαράκι του στην ίδρυση του Ισραήλ.
Ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ο Νικόλαος Σκουφάς και ο Αθανάσιος Τσακάλωφ μελετήθηκαν από τον Χερτσλ. Με αρχή το Εβραϊκό Πρακτορείο ξεκίνησαν να αγοράζουν γη, φτιάχνουν κιμπούτς, συνεταιριστικά αγροκτήματα, ενίσχυσαν τις εναπομείνασες κοινότητες με μετανάστευση Εβραίων γεωπόνων, γιατρών, μηχανικών και άλλων, ώστε να δημιουργηθεί η κρίσιμη μάζα, με ποσότητα αλλά και ποιότητα ανθρώπων, που θα τους επέτρεπε την ίδρυση του κράτους τους. Μετά τη σφαγή που υπέστησαν κατά τη Γενοκτονία από τους Γερμανούς, κύματα Εβραίων από όλη την Ευρώπη και τον κόσμο έκαναν τα πάντα για να γυρίσουν στην πατρώα γη, όπου ήδη είχε ξεκινήσει ο ένοπλος αγώνας κατά των Άγγλων και των επιτιθέμενων Αράβων. Οι Παλαιστίνιοι προσπερνούν δρομαίως το γεγονός πως για δεκαετίες πουλούσαν τη γη που κατείχαν πίσω στους επιστρέφοντες Εβραίους. Δεν μπορείς να αντιτείνεις χρησικτησία σε ένα αγωνιζόμενο για τη γη του Εθνος.
Επίσης, οι Άραβες αρνήθηκαν την πρόβλεψη για δύο κράτη. Οι Παλαιστίνιοι θα είχαν πατρίδα από το 1948, αλλά ήθελαν να σφάξουν τους Εβραίους και να τους πετάξουν στη θάλασσα, ολοκληρώνοντας τη Γενοκτονία που ξεκίνησε ο Χίτλερ, θέση που διατηρεί η τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς. Μόνον ιστορικά αγράμματος μπορεί να αρνηθεί τη σχέση των Εβραίων με τη γη του Ισραήλ, απ’ όπου τους σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και ζούσαν για αιώνες με την ευχή στο τραπέζι τους «του χρόνου στην Ιερουσαλήμ». Ιδρυσαν, το 1948, το κράτος τους και αμέσως δέχθηκαν την πρώτη μαζικής κλίμακας πολεμική επίθεση από όλες τις αραβικές χώρες και τις νίκησαν όλες.
Νίκη που επανέλαβαν το 1956, το 1967 και το 1973. Σήμερα, έχοντας πια μακρά ειρήνη με την ισχυρότερη αραβική χώρα, την Αίγυπτο, το Ισραήλ αποτελεί όαση ευνομίας, οικονομικής, τεχνολογικής ανάπτυξης, αλλά και έναν θανάσιμα στρατιωτικά εύρωστο και αποφασιστικό «μικρό γίγαντα», όντας βαριά οπλισμένο με συμβατικά όπλα αλλά και με πυρηνική δύναμη. Οταν ο Δαβίδ Μπεν Γκουριόν και όλη η ηγεσία που ίδρυσε το Ισραήλ με τα όπλα είπαν, μετά το Ολοκαύτωμα, «Ποτέ ξανά!», το εννοούσαν και το εννοούν. Πείτε ό,τι θέλετε, κρατήστε αν θέλετε πανάρχαιες προλήψεις, αλλά ακόμη κι όσοι μισούν το Ισραήλ το σέβονται και το φοβούνται. Είναι κράτος πρότυπο για κάθε μικρό λαό που απειλείται, για το πώς οικοδομεί και διαχειρίζεται την ισχύ του.
Οι Παλαιστίνιοι είναι πλέον υποχείρια του ισλαμοφασίστα Ερντογάν. Την επί δεκαετίες υποστήριξή μας, συχνά με κόστος, την πέταξαν στα σκουπίδια. Πριν από λίγα χρόνια υποδέχθηκαν τον Ερντογάν με πανό που έγραφαν «Καλωσήρθες, νέε Πορθητή», ευθεία προσβολή προς εμάς. Στα εδάφη τους έχουν πάρει τον πλήρη έλεγχο φανατικοί ισλαμιστές, που δεν ευαγγελίζονται μόνο την πλήρη καταστροφή του Ισραήλ αλλά και όλης της Δύσης. Προχθές, δε, η Παλαιστινιακή Αρχή με θράσος έκανε και διάβημα διαμαρτυρίας κατά της χώρας μας για τη συμφωνία με την Αίγυπτο, προφανώς με καθοδήγηση της κυβέρνησης Ερντογάν.
Είναι καιρός λοιπόν να γκρεμίσουμε το τοτέμ των «κακόμοιρων Παλαιστινίων που αγωνίζονται για την ελευθερία τους». Είναι πλέον απολύτως εχθρικοί στα εθνικά μας συμφέροντα, ευθυγραμμισμένοι με τον τυχοδιωκτισμό της Αγκυρας, διοικούνται από τρομοκρατική οργάνωση και χρησιμοποιούν τρομοκρατικές ενέργειες κατά του Ισραήλ.
Οι Ελληνες και οι Εβραίοι, μαζί με τους Αιγυπτίους, είμαστε οι αρχαιότεροι λαοί στην περιοχή. Εχουμε κοινά πλέον συμφέροντα και κοινό εχθρό. Το Ισραήλ είναι μια όαση σοβαρού κράτους στη Μ. Ανατολή, πανίσχυρο, που βλέπει την Τουρκία να συμπεριφέρεται ως αυθάδης νταβατζής, ενώ ο στρατηγός Σίσι έχει πλήρη επίγνωση των επιδιώξεων του Ερντογάν, που υποθάλπει την ισλαμική τρομοκρατία όπου φτάνει το χέρι του.
Οι Παλαιστίνιοι ας ακολουθήσουν στην άβυσσο τον πάτρωνά τους. Για μας είναι η ώρα μιας ιστορικής ενεργειακής, διπλωματικής και στρατιωτικής συμμαχίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο – θα αποτελέσει τεράστιο πολλαπλασιαστή ισχύος. Στο περιβάλλον του πρωθυπουργού υπάρχουν άνθρωποι που τη φοβούνται, μην… ερεθίσει την Τουρκία. Ο πρωθυπουργός να αδιαφορήσει. Μόνον μια τέτοια δεσμευτική συμμαχία με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τη Γαλλία -κι αν θέλει και την Ιταλία– μπορεί να μαζέψει τα λουριά στους αποθρασυμμένους, αλλά πάντα σιγουρατζήδες Τούρκους. Μόνοι μας είμαστε ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος. Μαζί με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και από δίπλα τη Γαλλία, είμαστε εφιάλτης για τον Ερντογάν…
