Στο τηλέφωνο χθες ένας σημαντικός Έλλην αξιωματούχος των ΗΠΑ, ο οποίος έχει υπηρετήσει πολύ καιρό στο βαθύ κράτος της υπερδύναμης. Και έχει βεβαίως αρίστη εικόνα για τις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ουάσινγκτον.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
«Μα, τι κάνετε εσείς εκεί κάτω; Γιατί κάθεστε; Είναι επείγον να ανακηρύξετε ΑΟΖ και να επεκτείνετε τα χωρικά μας ύδατα. Αν ο Κυριάκος παίξει σωστά τα χαρτιά του, μπορεί και να γράψει ιστορία…» άρχισε πατρικά τις ορμήνιες του. Ρώτησα ευλόγως τι εννοεί όταν λέει «σωστά χαρτιά».
Ο άνθρωπος μου έκανε μια γενικότερη ανάλυση προτού φτάσει στο ψητό. «Αγαπητέ μου, όσο αντιδημοφιλής κι αν είναι ο Τραμπ στο πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος, να ξέρεις ότι κατά πάσα πιθανότητα αυτός θα κερδίσει τις εκλογές. Η υπόθεση με την Ουκρανία είναι αστεία. Θα καταπέσει. Και αν κερδίσει ξανά, να ξέρετε ότι αυτή τη φορά θα θέσει ανεμπόδιστα σε εφαρμογή το σχέδιο που έχει στο μυαλό του από την πρώτη στιγμή: να συσφίξει τις σχέσεις της Αμερικής με τη Ρωσία και του ιδίου προσωπικά με τον Πούτιν. Δεν ξέρω αν το παρατήρησες, αλλά ο Ρώσος πρόεδρος ευχαρίστησε τις ΗΠΑ γιατί χάρη στις πληροφορίες των υπηρεσιών τους αποτράπηκαν τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μόσχα. Φαντάζεσαι πόσο καινούργιος θα γίνει ο κόσμος, αν η Ρωσία τα βρει με την Αμερική και δημιουργήσουν συνασπισμό κατά της Κίνας;
Αμφιβάλλεις ότι η Κίνα, το όνομα της οποίας σημαίνει “το κέντρο του κόσμου” και θεωρεί ότι η αμερικανική κυριαρχία είναι ένα διάλειμμα στους αιώνες της αυτοκρατορίας της, είναι ο μεγάλος αντίπαλος της Δύσης τον 21ο αιώνα;
Αμφιβάλλεις ότι η Ρωσία πρέπει με κάποιον τρόπο να αποκτήσει επαφές με τους θεσμούς της Δύσης; Αυτή η προοπτική και μόνο, αγαπητέ, θα έπρεπε να κάνει το αμερικανοσπουδαγμένο πολιτικό σύστημα της Ελλάδος σκεπτικό. Στη θέση σας, αντί να χαριεντίζομαι με την Πελόζι, θα επένδυα στον ρεπουμπλικάνο Τραμπ. Φοβάμαι ότι η Ελλάς παίζει με τη λάθος Αμερική!» συνέχισε ασταμάτητος. Σκέφτηκα ότι εν μέρει έχει δίκιο. Καταρχάς γιατί το ελληνικό πολιτικό σύστημα παίζει πράγματι όλα τα χαρτιά του στη συμμαχία με τις ΗΠΑ, αλλά δίνοντας έμφαση αυτή την εποχή στη σχέση του με το αντιρωσικό δημοκρατικό διπλωματικό κατεστημένο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Ένα διπλωματικό κατεστημένο που έχει δύο χαρακτηριστικά: Πρώτον, οι θέσεις του για τα θέματα της περιοχής εφάπτονται στην τακτική με τις θέσεις του Τραμπ -για τη Μεσόγειο, για παράδειγμα-, αλλά είναι στην αντίθετη εντελώς κατεύθυνση σε θέματα στρατηγικής.
Ο Τραμπ θεωρεί στρατηγική κίνηση για τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των ΗΠΑ την αμερικανορωσική συνεργασία, ενώ οι Δημοκρατικοί τη βαπτίζουν «κακόβουλο επιρροή» και την ξορκίζουν.
Δεύτερον, ο αντι-ρωσισμός του βαθέος αμερικανικού κράτους, όπως αυτός εκφράζεται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δεν είναι ιδεολογικός από κεκτημένη ταχύτητα λόγω των διαχρονικών αντικομμουνιστικών ανακλαστικών της αμερικανικής διπλωματίας από τον καιρό του Ψυχρού Πολέμου. Ο αντιρωσισμός του κατεστημένου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ πηγάζει σε μεγάλο βαθμό από τα προσωπικά ιδιοτελή συμφέροντα Αμερικανών διπλωματών και άλλων. Ο υιός του αντιπροέδρου Μπάιντεν, για τον οποίο έγινε ο θόρυβος, εργαζόταν με παχυλές αμοιβές στην εταιρία φυσικού αερίου της Ουκρανίας.
Ο τέως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μπράιζα, με αρμοδιότητα θέματα ενέργειας, εργαζόταν, αν δεν εργάζεται ακόμη, στην αζερικών συμφερόντων εταιρία φυσικού αερίου Socar. Δύο τέως Αμερικανοί πρέσβεις στην περιοχή μας προσελήφθησαν με την αφυπηρέτησή τους σε εταιρίες της Μεσογείου, ενώ ένας τρίτος καλοβλέπει θέση μέλους στο διοικητικό συμβούλιο του Λιμένος Θεσσαλονίκης.
Κοντολογίς: Κάποιοι αυτοσχεδιάζουν καμιά φορά και ράβουν την εξωτερική πολιτική της χώρας τους στα προσωπικά μέτρα τους. Αν το ΠΑΣΟΚ της Αμερικής, οι Δημοκρατικοί, επικρατήσουν στις εκλογές, τότε, ναι, σωστά βάζει η πατρίδα μας όλα της τα χαρτιά εκεί.
Σωστά προσδοκά παρέμβασή τους ενάντια στον τουρκορωσικό άξονα την ύστατη ώρα, ώστε να αποτραπεί η εθνική απώλεια. Αν όμως ο φίλος μου, ο διαπρεπής ομογενής αξιωματούχος, έχει δίκιο και στις προεδρικές εκλογές επικρατήσουν οι Ρεπουμπλικάνοι, η Ν.Δ. της Αμερικής, τότε θα έχουμε παίξει πάλι τα χαρτιά μας λάθος. Ο φίλος, αφού με ενημέρωσε ότι «ο Πομπέο παραιτείται σε έναν μήνα από υπουργός Εξωτερικών γιατί θα είναι υποψήφιος γερουσιαστής», μου επιχειρηματολόγησε διά μακρόν γιατί η «Ν.Δ. Ελλάδος» δεν πρέπει να υποτιμήσει τη «Ν.Δ. Αμερικής»: τον Τραμπ.
Διότι, αν δεν το κάνει και επικρατήσει, τότε ο Πούτιν είναι αυτός -το μέγα οξύμωρο- που θα πάρει από το χέρι τον ταλαιπωρημένο από υγεία Ερντογάν και θα τον οδηγήσει στην αγκαλιά της Δύσης, ευρύτερο μέλος της οποίας θα είναι πλέον από θέση περιφερειακής ισχύος και ο ίδιος. «Επειδή εσείς οι νεότεροι θα βγάλετε τα κάστανα από τη φωτιά, προσέξτε, παιδί μου!» μου είπε ο σοφός Έλλην και κατέληξε:
«Κανονίστε να κερδίσει ο Τραμπ, να σχηματοποιήσει μια συμμαχία ΗΠΑ – Ρωσία – Τουρκία και εμείς να μείνουμε έξω από τον χορό. Εκτός νυμφώνος! Κανονίστε να συνεχίσετε να παίζετε με τη λάθος Αμερική! Το καλό που σας θέλω!» Τι να πω εγώ τώρα! Αυτός λόγω θέσης έχει πρόσβαση σε περισσότερα δεδομένα από εμάς εδώ. Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι πως όποια Αμερική και αν διαλέξουμε -τώρα με την απέλαση του Mr Bitcoin, την Ουκρανική Εκκλησία, το Ιράν και τον Γκουαϊδό, διαλέγουμε μάλλον τη «δημοκρατική»-, να μας βγει σε καλό. Ουαί και αλίμονό μας αν έχουμε ποντάρει λάθος άλογα.
