Κανονικά δεν είναι ώρα για κριτική. Είναι ώρα για συγκέντρωση, συσπείρωση και ενότητα.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Μερικά πράγματα, όμως, πρέπει να ειπωθούν για να μην ξαναειπωθούν ή για να μην επαναληφθούν. Είμαστε ικανοί. Η απόπειρα παραβίασης των συνόρων μας στον Εβρο από χιλιάδες παράνομους μετανάστες αποτελεί καταρχάς οδυνηρή διάψευση για την ανόητο «φιλάνθρωπο» αριστερό, που κατηγορούσε εμάς τους υπολοίπους για «ρατσισμό» και «ξενοφοβία».
Αλλά και δυνατό χαστούκι για τους αναθεωρητές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, που μέχρι πρόσφατα δήλωναν υπερηφάνως ότι η Τουρκία δεν είναι απειλή για την Ελλάδα και ότι μπορούμε να συννενοηθούμε μαζί της. Όνειρα εαρινής νυκτός. Και για την ανόητη Αριστερά, που περιδεής αντικρίζει τα στίφη των παράνομων μεταναστών να επιχειρούν να περάσουν με τη βία τα σύνορα, αλλά και για τη μεταρρυθμιστική σημιτική Κεντροαριστερά που παρέσυρε τμήματα της φιλελεύθερης Ν.Δ. με την αφέλειά της.
Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν: Oταν η Ελληνική Δημοκρατία εκδίδει ανακοίνωση που χαρακτηρίζει την Τουρκία διακινητή και τους μετανάστες ασύμμετρη απειλή, η ανόητη Αριστερά, που διακρινόταν για το φιλοπροσφυγικό της ντελίριο, καταδικάζεται να σωπάσει. Δεν αναφέρομαι στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έδειξε με την έως τώρα στάση του υπευθυνότητα, αλλά σε μερικά ανόητα παιδάκια που αδυνατούν να καταλάβουν τι σημαίνει ο τίτλος του βουλευτή του εθνικού μας Κοινοβουλίου και πώς μπορούν να αξιοποιηθούν οι δηλώσεις τους από τους Τούρκους σε αυτή τη συγκυρία. Ας ενηλικιωθούν πολιτικώς, επιτέλους. Το θέμα είναι εθνικό. Δεν προσφέρεται για ιδεολογική αντιπαράθεση και διαχωριστικές γραμμές!
Όσοι υποστηρίζαμε ότι οι μετανάστες είναι εισβολείς και όχι αυθόρμητοι επισκέπτες αισθανόμαστε σήμερα πως δεν λέγαμε κάτι παράλογο. Όσοι επισημαίναμε πως ο Ερντογάν κάνει κάθε μέρα θερμό επεισόδιο με εμπροσθοφυλακή τούς μετανάστες δεν ήμασταν ούτε λαϊκιστές ούτε ρατσιστές. Απλώς Ελληνες.
Όσα ισχύουν για την ανόητη Αριστερά, που ζει αυτές τις αμήχανες ώρες τον δεύτερο γύρο της αυταπάτης της, μετά τον πρώτο του 2015, ισχύουν κατά μείζονα λόγο για τη μεταρρυθμιστική Κεντροαριστερά και τις φιλελεύθερες συνιστώσες της. Πώς νιώθει, άραγε, σήμερα κορυφαίος βουλευτής της Ν.Δ. που δήλωνε σε εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ στις 19/02/2020 ότι «δεν αισθάνομαι να απειλούμαι από την Τουρκία»; Ασφαλής; Πώς αισθάνεται ο φιλελεύθερος μέγας σχολιαστής που ειρωνεύτηκε ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος απηύθυνε -ναι- ηχηρό μήνυμα στην Αγκυρα και επέμενε στην ανάδειξη του θέματος «ελληνικά σύνορα ίσον, με βάση τις συνθήκες, και ευρωπαϊκά σύνορα»; Θα τολμήσει ο εξυπνάκιας να ειρωνευτεί ξανά αρχηγό του κράτους; (Δεν ρωτώ βεβαίως πώς αισθάνεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που έκανε retweet εκείνο το άρθρο – δεν φταίει αυτός.)
Πώς αισθάνονται, τέλος, διάφοροι πολιτικοί κύκλοι, κύκλοι της ναυτιλίας και άλλοι, που ιδιωτικώς σχολίαζαν με ενθουσιασμό την υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας Ερυθρού Σταυρού – Ερυθράς Ημισελήνου; Διάβασαν οι ανόητοι πως οι μετανάστες μεταφέρθηκαν στον Εβρο τη μερίμνη της Τουρκικής Ημισελήνου; Της… συνεργάτου του Ερυθρού Σταυρού; Αν όχι, ας ξυπνήσουν και ας το διαβάσουν.
Η κρίση στα σύνορά μας δίδει, τέλος, και μια ισχυρή απάντηση για το πώς πρέπει να αντιλαμβάνεται η συντεταγμένη Πολιτεία τις σχέσεις Προέδρου Δημοκρατίας – πρωθυπουργού – αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και βεβαίως τις προδιαγραφές του αρχηγού του κράτους. Θα γράψω στο μέλλον το ημερολόγιο αυτών των ημερών.
Για την ώρα, περιορίζομαι να σημειώσω πως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επέδειξε έξοχη εθνική στάση, διατηρώντας ανοιχτό κανάλι επικοινωνίας με έναν άνθρωπο που ξέρει τι να κάνει στην κρίση για να βοηθήσει την κυβέρνησή του, τον πρωθυπουργό του και τη χώρα του. Τον Προκόπη Παυλόπουλο. Μακάρι να ευτυχήσει και με τη διάδοχό του Αικατερίνη Σακελλαροπούλου – το ευχόμαστε για το καλό της πατρίδας μέσα από την καρδιά μας! Αν, καταλήγω, λάβαμε τα μαθήματά μας αυτό το τριήμερο -η Αριστερά για τους πρόσφυγες, οι μεταρρυθμιστές για την αδυναμία συννενόησης με την Τουρκία, η κορυφή για τον τρόπο λειτουργίας της κορυφής-, ώρα να περάσουμε στο επόμενο στάδιο. Του συναγερμού. Είναι Μάρτιος.
Ο Ερντογάν ετοιμάζεται να στείλει ερευνητικό στην Κρήτη μας. Ο Εβρος και τα νησιά είναι πρόβα. Αντί για στρατιώτες, ο «σουλτάνος» μάς στέλνει στίφη για να μας καταπονεί χωρίς κόστος. Λίαν πιθανόν, λοιπόν, τον μήνα εορτασμού της ανεξαρτησίας μας να συνδυάσει Μεταναστευτικό και Αιγαίο. Μετά το τέλμα της Συρίας και την απομάκρυνση από τον Πούτιν, ο Ερντογάν χρειάζεται γρήγορη νίκη.
Ελπίζουμε να μην αποτελέσει η ανάγκη του το δέλεαρ για τη Δύση για να τον ρυμουλκήσει ξανά στα νερά της, «ρίχνοντας» την Ελλάδα. Μην το διανοηθεί! Διότι, αν αυτό συμβεί, θα έχουμε άλλου τύπου εξελίξεις στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Αφήστε που το Αιγαίο θα γίνει ο υγρός πολιτικός του τάφος. Προσοχή!
