Θα είμαι ειλικρινής: Δεν μπορώ να καταλάβω (κι ας πουν κάποιοι ότι για να καταλάβω πρέπει να είμαι… ειδικός!) ότι ο διεξαγόμενος σήμερα από τους Τούρκους πειρατές στον Έβρο πόλεμος εναντίον της Ελλάδος είναι, τάχα, «υβριδικός»!
- Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο
Συγγνώμη, αλλά αυτά τα λογοτεχνικά ας τα κρατήσουν για καμιά ποιητική συλλογή, σαν αυτές που πάνε συνήθως για βραβεία! Φοβούμαι ότι ο πόλεμος που διεξάγουν σήμερα οι Τούρκοι στον Έβρο εναντίον των μισητών σε αυτούς Νεοελλήνων είναι σαν όλους τους προηγηθέντες πολέμους τους εναντίον μας: απολύτως τακτικός πόλεμος, που διεξάγεται όπως όλοι οι τακτικοί πόλεμοι, δηλαδή με όπλα όχι μόνο αφανή (π.χ. μυστικές υπηρεσίες και ηλεκτρονικά), αλλά και με φανερά (λεωφορεία μεταφοράς μεταναστών, καπνογόνα, ριπές όπλων και φωτοβολίδων, λιθοβολισμοί κατά συνοριοφυλάκων, ειδικά πριόνια για καταστροφή φραγμάτων, συρματόσχοινα για να ρίχνουν τα φράγματα κ.λπ.)
Διερωτώμαι έτσι: Με ποιους παίζουν, επιτέλους, οι σχολιαστές που θέλουν να μας πείσουν ότι δήθεν η Τουρκία δεν είναι σε τακτική εμπόλεμη κατάσταση στον Εβρο με την Ελλάδα; Η διαφορά, νομίζω, είναι μόνον μία: Οι Τούρκοι, όπως φαίνεται, αξιοποιούν απλώς σήμερα ως πρόσθετο κεντρικό γεωπολιτικό προσανατολισμό τους τον Εβρο! Αντίθετα, ο Εβρος ήταν από αρκετά νωρίτερα κυρίως δικό μας κεντρικό σχέδιο προσανατολισμού, όχι των Τούρκων! Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι εννοώ…
Υπηρετούσα στις Ένοπλες Δυνάμεις μας όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κύπρο το 1974. Ήμουν από τους νεότερους στρατιώτες (δεν εννοώ σε ηλικία, διότι υπηρέτησα μετά τη λήψη του πτυχίου μου) και θυμάμαι το τρέμουλο εικοσάχρονων στρατιωτών που, ακούγοντας ότι κηρύχθηκε τότε γενική επιστράτευση, διερωτώντο με αγωνία σε ποιο ακριβώς θαλάσσιο πεδίο μάχης έμελλε να αφήσουν τα κόκαλά τους για την τιμή της Ιστορίας μας… Κύπρο; Καστελόριζο; Σάμο; Χίο; Πού ακριβώς; Έως ότου τους έλυναν την απορία γελώντας οι εκπαιδευτές (τακτικοί και επίστρατοι): «Τι κάνετε έτσι, ρε μαμμόθρεφτα; Τι νομίζετε; Ότι θα γίνει το Αιγαίο κι όλη η Μεσόγειος κατσαρόλα βραστού νερού για να ριχτούμε μέσα; Η χώρα έχει ήδη από καιρό το πλάνο της, πολύ σοβαρά σχεδιασμένο: Αμυνόμαστε από τον Έβρο! Εκεί θα τους χτυπήσουμε, ο κυριότερος στόχος μας είναι η εμπροσθοφυλακή του Έβρου – είναι τα χώματα της Θράκης μας, δυτικής και ανατολικής! Προηγείται, λοιπόν, ο ευρωπαϊκός Βορράς: Όσοι πολεμήσουν θα σταλούν εκεί!» Αυτή ήταν η απάντηση στα «μαμμόθρεφτα», δεν κάνω πλάκα! (Είναι εντελώς διαφορετικό ότι, τελικά, βγήκαμε μεν τότε από το ΝΑΤΟ, δεν μας βοήθησε όμως παράλληλα και κανένας άλλος, «εξωνατοϊκός» να πούμε!)
Από εκεί και πέρα, ο υπογράφων υποβάλλει ευσεβάστως ένα καίριο ερώτημα στους ποικίλους σχολιαστές, αλλά -με το συμπάθιο- και σε κάποιους στρατιωτικούς και πολιτικούς μας: Λέτε, κύριοι, να μην ξέρει η Τουρκία ότι χωρίς να πατά στη Θράκη δεν θα εθεωρείτο γεωγραφικώς «δυτική»; Λέτε ότι δεν επιδιώκει να ριζωθεί εκεί πάνω ντε και καλά και ότι σ’ αυτό ακριβώς αποβλέπουν οι ροές μεταναστών που εγκαθιστά δίπλα στους φρουρούς μας; Πότε θα ξυπνήσετε από τους ληθάργους, βορειοδυτικιστές μου;
