Βγήκατε κι εσείς στα μπαλκόνια για να χειροκροτήσετε τον αόρατο και κακοπληρωμένο αγγαρειομάχο νοσοκόμο και γιατρό;
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Εμείς οι Ελληνες τις τρίχες τις αφήναμε στις γενειάδες. Δεν τις προορίζαμε να καταλάβουν τη θέση της ουσίας στην καθημερινότητά μας. Η απολιτίκ σάχλα της κονόμας για τους λίγους και της -οικονομικής και πνευματικής- εξαθλίωσης για τους πολλούς ρίχνει στη νοόσφαιρα ιδέες και μοτίβα συμπεριφοράς που ταιριάζουν σε μπαμπουίνους – αν και οι τελευταίοι είναι αρκετά έξυπνοι για να μην «τσιμπάνε» σε τέτοια.
Να βγούμε στα μπαλκόνια για να χειροκροτούμε στον αέρα, σαν τους παλαβούς, επειδή το έκαναν οι Ιταλοί πάνω στην απελπισία τους. Να δούμε την Πρωτοψάλτη σε καρότσα φορτηγού να τραγουδάει για να πάρουμε θάρρος. Γιατί να πάρουμε θάρρος; Επειδή το σκέφτηκε ο δήμαρχος της Αθήνας Κώστας Μπακογιάννης (ανιψιός του πρωθυπουργού) και τα τραγούδια της Πρωτοψάλτη τα καταχάρηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που είναι θείος του δημάρχου της Αθήνας και καμάρωσε που είδε την καρότσα φορτωμένη με την τραγουδίστρια και την μπάντα της να περνά έξω από το Μέγαρο Μαξίμου.
Αυτά με τα τραγουδάκια και τα παλαμάκια είναι για μικρά παιδιά – και ούτε… Η ουσία της πολιτικής έχει σημασία και είναι αυτή: η οικονομική καταστροφή που έρχεται ολοταχώς καταπάνω μας, ο εξισλαμισμός της Ελλάδας με τις ευλογίες της κυβέρνησης, τα εξωφρενικά δημοτικά τέλη του Δήμου Αθηναίων, η εγκληματικότητα στην πόλη και η φαβελοποίηση του αστικού τοπίου.
Ουσία στην πολιτική είναι η σοβαρότητα και το αποτέλεσμα, όχι οι απίθανα γλοιώδεις σαχλαμάρες που σερβίρονται από τους βολεμένους φυλάρχους ως «εμπνευσμένες κινήσεις».
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκλεισε τους ιερούς ναούς, επέβαλε πρόστιμα στους χριστιανούς που αποπειράθηκαν να… εκκλησιαστούν και απαγόρευσε την περιφορά του Επιταφίου, ενώ έχει την αυταπάτη ότι θα γίνουμε όλοι παλαμακιστές και θα παλαμακιζόμεθα έως τις εκλογές επειδή είδαμε έναν μουσικό αραμπά με την Αλκηστη Πρωτοψάλτη.
* Κομπαρσιλίκι: πράξη άνευ ουσιαστικής σημασίας, η οποία παρουσιάζεται ως μεστή περιεχομένου. Η συστηματική επίδοση προσώπου ή ομάδος προσώπων σε κομπαρσιλίκια καταλήγει και σε γελοιοποίηση και αποδυνάμωσή τους, διότι καταλαμβάνει τον χώρο που ανήκει στο σημαντικό και το ουσιώδες.
