«Η εθνομηδενιστική Επιτροπή Ελλάδα 2021», υπό την προεδρία της εθνικής μας τελετάρχισσας κυρίας Αγγελοπούλου, ξαναχτύπησε. Ως φαίνεται η επιτροπή αυτή έχει βαλθεί να ξαναγράψει την Ιστορία με τις γνωστές στρεβλώσεις, τους μύθους και τα κατάφωρα ψέματα μιας δράκας ανθελλήνων ιδεοληπτικών.
- Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Έτσι, τις προηγούμενες ημέρες η επιτροπή μάς είπε ότι ο Καποδίστριας ήταν ένας δικτάτορας, μάλιστα το πολίτευμά του ήταν η «εκσυγχρονιστική δικτατορία». «Ομως οι δημοκρατικοί και φιλελεύθεροι πολίτες δεν το έβαλαν κάτω» συνέχισε το άρθρο. «Συνέχισαν να αγωνίζονται για δημοκρατία και δικαιώματα». Να υποθέσουμε ότι στους δημοκρατικούς και φιλελεύθερους πολίτες η επιτροπή εντάσσει και τους δολοφόνους του Καποδίστρια Μαυρομιχάληδες; Να υποθέσουμε ότι αυτή η συνέχεια των αγώνων περιελάμβανε τη δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας που ως φιλέλληνας έστησε ένα κράτος από το μηδέν, προσπαθώντας να στήσει τον λαό στα πόδια του και να καταστήσει την Ελλάδα πραγματικά ανεξάρτητη; Μήπως η επιτροπή ήθελε να πει και ένα μεγάλο μπράβο στους φονιάδες, «καλά του έκαναν του δικτάτορα», αλλά σκέφτηκε ότι μπορεί και να το παρακάνει, τελικά;
Ουδέποτε διανοήθηκε κάποιος να πει τον Καποδίστρια δικτάτορα. Θα ήταν εκτός από ασεβές και εντελώς ανιστόρητο. Άλλωστε ούτε καμία κυβέρνηση είχε ανατρέψει ο Καποδίστριας ούτε αντικατέστησε κάποιο πολίτευμα. Η χώρα έβγαινε από 400 χρόνια δουλείας και έπρεπε να κυβερνηθεί. Ο ίδιος δε ανέλαβε καθήκοντα έπειτα από πρόσκληση της Εθνοσυνέλευσης το 1828. Παραλαμβάνει χάος, μία επικράτεια μέσα στη φτώχεια, χωρίς δομές και έναν λαό αγράμματο. Στα τρία χρόνια που κυβερνά ιδρύει σχολεία, τράπεζα, φτιάχνει εθνικό νόμισμα, στρατό, εθνικό τυπογραφείο, αρχαιολογικό μουσείο, φαρμακεία, ανοικοδομεί σημαντικές πόλεις, φτιάχνει νόμους και θεσμούς, πατάσσει την πειρατεία, ιδρύει γεωργική σχολή και φέρνει την καλλιέργεια της πατάτας, στηρίζει την ίδρυση ναυπηγείων και την αγορά πλοίων από ιδιώτες.
Προκειμένου να μπορεί να εφαρμόσει τα σημαντικά αυτά μέτρα, αφαιρεί εξουσία από τους κοτζαμπάσηδες. Το αποτέλεσμα είναι να βρει απέναντί του τόσο τους διάφορους «φυλάρχους» όσο και τις Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες δεν καλοβλέπουν την προοπτική μιας ισχυρής Ελλάδας.
Έρχεται λοιπόν η επιτροπή και αυτόν τον ηγέτη τον ονομάζει «δικτάτορα». Και τους δολοφόνους του «δημοκρατικούς και φιλελεύθερους πολίτες». Δημιουργείται σάλος και η επιτροπή απαντά ότι «χρέος όλων μας είναι να αναδειχθούν όλες οι απόψεις».
Πληροφορούμε λοιπόν αυτή την επιτροπή-καρικατούρα ότι οι απόψεις ιδεοληπτικών ανθρώπων που έχουν σκοπό ζωής την παραχάραξη της Ιστορίας δεν μας ενδιαφέρουν. Όπως δεν μας ενδιαφέρουν οι φιέστες τους και τα εθνομηδενιστικά τους παραληρήματα. Αν βέβαια καταλάβαιναν τι ήταν ο Καποδίστριας για αυτή τη χώρα, ο μόνος ηγέτης που χάρισε τον μισθό του για να μην επιβαρύνει το φτωχό ελληνικό κράτος, δεν θα ήταν και μέλη της καρικατούρας επιτροπής.
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
