Δύο ήταν τα γεγονότα που σημάδεψαν το Σαββατοκύριακο.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Το πρώτο -πέρασε κάτω από τα ραντάρ των τηλεοράσεων- είναι η αναταραχή που υποβόσκει στις σχέσεις της κυβέρνησης με συγκεκριμένο μιντιακό συγκρότημα και με κορυφαίο ιστορικό στέλεχος της παρατάξεως.
Διπλό το μέτωπο, όχι κατ’ ανάγκην σε συντονισμό. Σε ό,τι αφορά μεν το πρώτο, τα έντυπά του εξαπέλυσαν επίθεση στο Μαξίμου να μην επαναπαύεται στις δημοσκοπικές δάφνες, γιατί «οι αέρηδες θα σκίσουν τα πανιά του» ενώ ταυτόχρονα προκάλεσαν αίσθηση με τις πληροφορίες τους περί ανασχηματισμού: Αμφισβητείται το οικονομικό επιτελείο (Σταϊκούρας), αμφισβητείται η ηγεσία των υπουργείων Περιβάλλοντος (Χατζηδάκης), Υγείας (Κικίλιας), Επενδύσεων (Άδωνις), Εργασίας (Βρούτσης), Ναυτιλίας (Πλακιωτάκης), Τουρισμού (Θεοχάρης).
Ετοιμάζεται επίσης, σύμφωνα με τα ίδια κέντρα, νέος γύρος πασοκοποίησης της κυβέρνησης: Στους κεντροαριστερούς «kyriakistas» του επιτελικού κράτους υποστηρίζεται ότι θα προστεθούν ο Ηλίας Μόσιαλος και ο Γιάννης Μανιάτης. Ζητούνται μάλιστα από τον πρωθυπουργό -επί λέξει- «νέα σχήματα». Όπως αντιλαμβάνεστε, τα μολύβια έπεσαν κάτω και όλοι οι υπουργοί ήταν διαρκώς στα τηλέφωνα.
Σε ό,τι αφορά δε το κορυφαίο ιστορικό στέλεχος της παράταξης έστειλε, επίσης με τη σειρά του, μηνύματα στο Μαξίμου με δηκτικό κείμενο από γνωστό Ιστότοπο. Τίτλος: «Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση». Εξαπολύεται διά αυτού επίθεση στη σύζυγο του πρωθυπουργού και αποστέλλεται το μήνυμα «ξεχάστε τις εκλογές». Κοινό σημείο των δύο επιθέσεων κατά του Μαξίμου, οι «δικτατορικές δημοσκοπήσεις» που παραπλανούν την κυβέρνηση.
Όλα τούτα θα έμοιαζαν ακατανόητα -έτσι ξαφνικά;-, αν δεν συνέβαιναν και μερικά άλλα γεγονότα, κάτω από τα ραντάρ επίσης. Στην προανακριτική για τη Novartis η εισαγγελέας Δημητρίου μίλησε επί λέξει για «καραμπινάτη απιστία με τις υπερτιμολογήσεις φαρμάκων της Novartis», η οποία προκύπτει «από την τελική τιμή του φαρμάκου που πλήρωναν μαζί κράτος και ασθενής». Όχι μόνο από την τιμή που πλήρωνε το κράτος. Την υπερτιμολόγηση τη φορτώθηκαν οι ασφαλισμένοι, με αύξηση της συμμετοχής επί ΠΑΣΟΚ και λοιπών δυνάμεων! Ιδού το μυστικό. Η Δημητρίου κάλεσε τα μέλη της επιτροπής να αναζητήσουν αποδεικτικά στοιχεία για την απιστία στο κατασχεθέν υλικό από τους υπολογιστές της εταιρίας. Άφησε, μάλιστα, να εννοηθεί ότι μπορεί μια υπόθεση να ανασυρθεί από το αρχείο.
Αποκάλυψε, τέλος, ότι υπουργός της Ν.Δ. ως μη όφειλε επισκέφθηκε τον Άρειο Πάγο την Τσικνοπέμπτη (όπως ο Τζανακόπουλος το 2018), την ημέρα ακριβώς που το δικαστήριο αποφάσιζε αν οι προστατευόμενοι μάρτυρες θα εξετάζονταν με κουκούλα ή χωρίς κουκούλα. (Η κυβέρνηση και η Δικαιοσύνη άκουσαν τις παραινέσεις εξωτερικών δυνάμεων και δεν τους αποκάλυψαν.)
Κάτω από τα ραντάρ πέρασε, επίσης, ότι αντικαστάθηκε μέλος της προανακριτικής, η βουλευτής της Ν.Δ. Αικατερίνη Παλιούρα – Παπακώστα, για να υπογράψει την πρόταση διεύρυνσης του κατηγορητηρίου. Περίεργο! Δεν συμπληρώνονταν τριάντα;
Κάτω από τα ραντάρ, τέλος, πέρασε ότι -όπως γνωστοποιήθηκε- οι βουλευτές-δικαστές μέλη της προανακριτικής θα… ψηφίσουν για την πρόταση διεύρυνσης του κατηγορητηρίου στην Ολομέλεια. Μάλλον προβληματικό. Αυτό, λοιπόν, είναι «συσκευασμένο» όλο το πρώτο γεγονός του Σαββατοκύριακου: Υποβόσκουσα αναταραχή στην κυβέρνηση λόγω ανασχηματισμού, Νοvartis και αποστολή μηνυμάτων στο Μαξίμου από γνωστά κέντρα.
Κανονικά σήμερα σε αυτό θα έπρεπε να αφιερώσουμε τις δυνάμεις μας. Να φωτίσουμε ποιες μιντιακές δυνάμεις επιχειρούν να αποσταθεροποιήσουν τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ωστόσο, υπάρχει ένα μεγαλύτερο, πολύ μεγαλύτερο, γεγονός που τα σκεπάζει όλα αυτά και μας αφήνει αδιάφορους για τη κακοσμία που αναδύεται από την πολιτική κουζίνα της χώρας. Θα έρθει ο καιρός γι’ αυτά. Τώρα προέχει η πατρίδα. Το μέγα γεγονός, λοιπόν, είναι η ραγδαία κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο. Είναι η ελληνική απόπειρα κατευνασμού του Ερντογάν για να έχουμε χρόνο επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας.
Είναι, τέλος, η ξαφνική στροφή της Τουρκίας προς την Ευρώπη με τις δηλώσεις Τσαβούσογλου. Διατρέχουμε κίνδυνο. Οι Τούρκοι εξοργίζονται που ο Μητσοτάκης πήγε καλά με τον κορονοϊό και θέλουν να μας χαλάσουν το καλοκαίρι. Οι κινήσεις μας να ακυρώσουμε, έπειτα από διακομματική συμφωνία, τις έρευνες υδρογονονθράκων στο Αιγαίο, να ακυρώσουμε -πρωτοφανές- τη μεγάλη στρατιωτική άσκηση «Καταιγίδα» και να αδικήσουμε τους χριστιανούς υπέρ των μουσουλμάνων για το Ραμαζάνι στη Θράκη δεν εκτιμώνται από τον πιεσμένο δικτάτορα. Το αντίθετο. Μας ορμά! Και το χειρότερο: Την ώρα που μας ορμά κλείνει το μάτι προς τη ζορισμένη Ευρώπη ότι «επιστρέφω στη Δύση», επειδή καταρρέει οικονομικώς, όχι επειδή την ηγάπησε βεβαίως!
Την ώρα, λοιπόν, που οι εδώ ανεύθυνοι ασχολούνται πώς θα καθαρίσουν τους μεταξύ τους λογαριασμούς, ο «σουλτάνος» κάνει μια μεγάλη πολιτική τρίπλα με τη στροφή στην Ευρώπη, που θα έχει ως συνέπεια το εξής δίλημμα: Ρύθμιση εκκρεμοτήτων για το Αιγαίο και τη Μεσόγειο με θερμό επεισόδιο ή με διάλογο εφ’ όλης της ύλης, με αφόρητη πίεση από Ε.Ε. – ΗΠΑ, που τον θέλουν στην αγκαλιά τους; Με την ακύρωση των ασκήσεων δείξαμε ότι δεν θέλουμε θερμό επεισόδιο. Με τις διαρροές σε ΜΜΕ δείξαμε ότι σκεπτόμαστε την προσφυγή σε διεθνή διαιτησία έπειτα από ανακηρύξεις ΑΟΖ με χώρες του μεσογειακο-αραβικού τόξου.
Ο,τι κι αν κάνουμε, όμως, πρέπει να το κάνουμε γρήγορα και σωστά, για να μη χάσουμε στο τραπέζι με ευρω-ατλαντική πίεση όσα θα δίναμε μάχη να διατηρήσουμε με τα όπλα. Να το κάνουμε σωστά, διότι η παρότρυνση «βρείτε τα» σημαίνει «δώστε τα». Να το κάνουμε σωστά, συσπειρωμένοι γύρω από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, προβάλλοντας στα διεθνή fora τα σωστά επιχειρήματα.
Δεν μπορεί να θέτει ο Ερντογάν ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των Δωδεκαννήσων και εμείς να μη λέμε ότι υποχρεούμεθα να τα εξοπλίζουμε μετά την εισβολή – εγκατάσταση τουρκικών δυνάμεων στη βόρειο Κύπρο μια ανάσα από αυτά. Ότι υποχρεούμεθα να τα εξοπλίζουμε μετά το casus belli της τουρκικής εθνοσυνέλευσης του 1995 και την εγκατάσταση της 4ης Στρατιάς στα παράλια της Μικράς Ασίας. Tα έχει κωδικοποιήσει εγκαίρως ο Προκόπης Παυλόπουλος, ας πάρει το manual από το αρχείο η Κατερίνα Σακελλαροπούλου και ας γίνει κανονική Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αρχηγός του κράτους, όχι Πρόεδρος του twitter και του facebook.
Χρόνο δεν έχουμε πολύ. Όπου να ‘ναι το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης θα αναρτηθεί στον ΟΗΕ – και πολύ το καθυστερήσαμε με τα υπομνήματά μας και της Κύπρου. Μόλις αναρτηθεί και ελλείψει κατάθεσης ελληνικών συντεταγμένων εκ μέρους μας, ο «σουλτάνος» θα το βγάλει το καραβάκι νοτίως της Κρήτης. Και τότε οι θεωρίες του ποιος είναι με ποιον και τα ανόητα σχέδια για δικαστικές διώξεις ανθρώπων του Τύπου θα πάνε στον κάλαθο των αχρήστων. Θα κυριαρχήσουν τα μεγάλα! Τότε χοντροί, κοντοί, ψηλοί, αδύνατοι θα πρέπει να είμαστε όλοι μαζί στην ίδια όχθη. Το είπα σε μια ημερίδα στην Ένωση Συντακτών, αρχές Δεκεμβρίου 2019. Το έχω πει και στον πρωθυπουργό σε μία από τις συναντήσεις μας στο Μέγαρο Μαξίμου: «Θα έρθει ο καιρός που όλα θα μοιάζουν ασήμαντα εμπρός στην ανάγκη για εθνική ενότητα».
Δεν θα σας αποκαλύψω τι μου απάντησε εκείνος -το εκτιμώ-, αλλά ξέρω καλά ένα πράγμα: Ήρθε ο καιρός…
