Το βράδυ της Κυριακής έγινε μια ματσάρα στο ΟΑΚΑ ανάμεσα σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ.
- Γράφει ο Βασίλης Ιωαννίδης
Δυο πολύ δυνατές ομάδες διασταύρωσαν τα «ξίφη» τους σε ένα γήπεδο με 40.000 κόσμο, μπήκαν τέσσερα γκολ, ακυρώθηκε ακόμη ένα, υπήρξαν «μάχες» σώμα με σώμα, δυναμική και «ευ αγωνίζεσθαι» εντός του αγωνιστικού χώρου.
Και έξω από αυτόν «σκοτώνονται»!
Είναι μια εύλογη απορία πως οι παίκτες, οι οποίοι δίνουν την ψυχή τους και, στο κάτω-κάτω, εκθέτουν την σωματική τους ακεραιότητα, συμπεριφέρονται ώριμα και όλοι όσοι εμπλέκονται ως… τρίτοι, βγάζουν «μαχαίρια» και… μαχαίρια.
Μετά το ματς της Κυριακής, ελάχιστοι στάθηκαν στο θέαμα που παρακολούθησαν. Ακόμα συζητούν για τον Σιδηρόπουλο του VAR, τον Ελβετό ρέφερι, αν έκανε φάουλ ο Κρίστιτσιτς και αν το κεφάλι του Λημνιού κάλυπτε τον Μάνταλο.
Είναι πραγματικά κρίμα, αλλά ταυτόχρονα και δίκαιο, καθώς φαίνεται πως αυτό μας αξίζει.
Τρεις-τέσσερις ημέρες μετά και οι δυο ομάδες ακόμα ανταλλάσσουν ανακοινώσεις. Πως να μιλήσεις, μετά, για ποδόσφαιρο;
Πλέον αυτό δεν γίνεται ούτε όταν υπάρχει αξιοπρεπές θέαμα για να συζητήσει κανείς.
Τρόμο προκαλεί το γεγονός πως βρισκόμαστε ακόμα στην πέμπτη αγωνιστική του πρωταθλήματος. Τα ντέρμπι άρχισαν μόλις τώρα και τα… καλύτερα έρχονται τον Μάιο, στα πλέι-οφ!
