“Ο χαμός του Δημήτρη σηματοδοτεί για μένα και το τέλος μιας ολόκληρης μυθικής εποχής που είχα την τύχη και εγώ να ζήσω. Το φοβερό με τον Δημήτρη ήταν ότι έζησε δίπλα σε τόσους μύθους, τον λάτρεψαν τόσοι πολλοί και μεγάλοι της τέχνης, κολοσσοί και όμως ποτέ δεν κατάλαβε πόσο σπουδαίος ήταν και ο ίδιος. Είναι αυτό που λέμε “αναντικατάστατος”. Το πιστεύω απόλυτα στην περίπτωση του Λυμπεροπούλου.
Από τον Νίκο Νικόλιζα
Το 1964 τον γνώρισα στον Σπύρο Σκούρα, της Fox ο οποίος τον αγάπησε πραγματικά σαν γιο του και του έδινε συνεχώς χρήματα για να μάθει απταίστως την Αγγλική γλώσσα. Όμως εκείνος είχε ένα πάθος: τον ιππόδρομο με αποτέλεσμα όλα τα χρήματα να τα ρίχνει εκεί και να μην καταφέρει να μάθει τα Αγγλικά όπως θα έπρεπε. Αυτό τον έφερε πίσω και στην καριέρα του. Ξέρεις τι είναι να σου ανοίγονται διάπλατα οι πόρτες και να γνωρίζεις όλη την οικογένεια Κένεντι και εσύ λόγω κακών Αγγλικών να μην προχωράς σε αυτή την γνωριμία;
Όμως ο Δημήτρης δεν μετάνιωσε για τίποτα μια αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και εκεί στην Αμερική όμως λατρεύτηκε και από τον Χατζιδάκι και από την Μελίνα, και από τον Ντασσέν από όλους τους κολοσσούς της τέχνης. Όμως επέστρεψε πίσω στην Ελλάδα. Και δεν το μετάνιωσε όπως μου έλεγε γιατί μεγαλούργησε στην δημοσιογραφία με τα χρώματα της Ελλάδας. Όταν τον περασμένο χειμώνα πήγα σπίτι του με την αδερφή μου, κοιταζόμασταν και απλά γελούσαμε. Ήταν τόσο καλοσυνάτος, όπως και στα νιάτα του. Τότε κατάλαβα ότι, ίσως είναι η τελευταία φορά που βλεπόμασταν εν ζωή. Και όταν έφυγα από το σπίτι του άρχισα να κλαίω. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως από ένστικτο.
Όταν προχθές μου το είπε η αδερφή μου, άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Γιατί έχασα τον αδερφό μου, τον πατέρα μου, ένα κομμάτι της εφηβείας μου, της οικογένειας μου. Ο Δημήτρης αγαπήθηκε από λίγες γυναίκες, αλλά όσες τον αγαπήσαμε όπως εγώ και η Ρίκα Διαλυνά, τον αγαπήσαμε για την καλοσύνη του, για την καρδιά του. Ο ίδιος ήταν πάντα ερωτευμένος με την Έλενα Ναθαναήλ.
Ευτυχώς, όπως με τον αδερφό μου, τα είχαμε πει όλα πριν φύγει από τη ζωή, έτσι έγινε και με τον Δημήτρη. Τα είχαμε πει όλα. Καλό ταξίδι Δημήτρη μου. Για την Ελλάδα θα μείνεις πάντα μια πόλη μεγάλη προσωπικότητα που είχες μια γεμάτη ζωή. Σε ευχαριστώ για την φιλία σου,
Κορίνα”