Ξεχνώντας (ή επιμελώς ξεχνώντας) άπαντες ότι μιλάμε για υγιείς ανθρώπους (οι περισσότεροι εκ των οποίων τηρούν τα μέτρα προστασίας και κάνουν συστηματικά τεστ) και όχι για… λεπρούς, η προπαγανδιστική επίθεση κατά όσων δεν έχουν εμβολιαστεί συνεχίζεται με αυξανόμενη ένταση.
Στο άρμα του καθεστώτος που έχει μόνο στόχο το διχασμό της κοινωνίας και όχι την προστασία της, βρίσκεται και ο καθηγητής φαρμακολογίας Αχιλλέας Γραβάνης, ο οποίος με ανάρτησή του κατηγορεί όσους δεν έχουν εμβολιαστεί… για τα πάντα. Μόνο για σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς δεν μίλησε.
Δυστυχία, οικονομική δυσπραγία, απώλειες δουλειών, χρεοκοπία, οσμή αρρώστιας και θανάτου. Αυτά είναι όσα καταλογίζει ο καθηγητής (σ.σ. πόσο… επιστημονικός είναι αυτός ο λόγος άραγε; Και μετά απορούν γιατί ο κόσμος τους απαξιώνει), ο οποίος αντί να μιλήσει με επιστημονικά δεδομένα και να προσπαθήσει να πείσει όσους έχουν αμφιβολίες, επιλέγει τις ύβρεις, την επίθεση και τον εκβιασμό.
Η ανάρτησή του:
«Όταν σε 2-3 βδομάδες τα κρούσματα θα ξεπερνούν ίσως και κατά πολύ τις 6.000-7.000 ημερησίως και σε 4-6 βδομάδες οι κλινικές COVID-19 και οι ΜΕΘ θα αρχίσουν να γεμίζουν, οι τουρίστες θα ελαττώνονται τάχιστα (η Γερμανία ετοιμάζει οδηγία …), η οικονομία θα φρενάρει (ποιος άραγε θα έχει όρεξη για ψώνια και διασκέδαση). Οι ανεμβολιαστοι θα οδηγούν την χώρα σε κλείσιμο (έστω τοπικά), πάλι σε απώλειες δουλειών, σε χρεοκοπίες. Αυτή τη φορά δίχως σημαντική οικονομική στήριξη από την πολιτεία. Την κοινωνία την διχάζουν αυτοί που θα συμβάλουν σε αυτήν την κατάσταση, δηλαδή οι ανεμβολιαστοι και οι εμφανείς και αφανείς υποστηρικτές τους. Σε αυτούς (πολίτες, πολιτικούς, επιστήμονες) θα οφείλεται η δυστυχία αυτή, σε αυτούς θα σταλεί ο λογαριασμός της οικονομικής δυσπραγίας, της οσμής αρρώστιας και θανάτου. Καθαρές κουβέντες, όχι πολιτικά ορθές ανευθυνότητες. Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας θα έχει κάνει το καθήκον της, ως όφειλε και θα ζητά εξηγήσεις. Η πολιτεία επίσης θα πρέπει με θάρρος και υπευθυνότητα να επεκτείνει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και σε άλλες επαγγελματικές ομάδες (εκπαιδευτικοί, σώματα ασφάλειας όπως έκανε στη ΕΜΑΚ, επαγγελματίες εστίασης, οδηγοί ταξί λεωφορείων, επαγγελματίες κοσμητικης/αισθητικής/άθλησης). Και επιτέλους, οι ακαδημαϊκοί επιστημονικοί φορείς να ζητήσουν από τους ‘επιστήμονες’ και τους επιστημονιζοντες εμπόρους της δυστυχίας να τεκμηριώσουν τις επικίνδυνες για την δημόσια υγεία απόψεις τους».
