Ιστορίες θάρρους και δύναμης ψυχής από έναν εθελοντή πυροσβέστη που λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του δύο φορές στη μάχη που έδωσε με τις φλόγες στις πυρκαγιές που έπληξαν την Αττική.
- Από τον Ηλία Μαραβεγια
Ο Μανώλης Μπλέτας, πρώην μοντέλο και νυν μάγειρας, με δικό του εστιατόριο στην Ερυθραία και στρατιωτικό παρελθόν στις Ειδικές Δυνάμεις, γράφτηκε στην εθελοντική πυρασφάλεια της περιοχής του μόλις άρχισε ο πύρινος εφιάλτης. «Την εθελοντική πυρασφάλεια του Αγίου Στεφάνου τη γνωρίζω χρόνια, αλλά δεν ήμουν μέλος. Επειδή έχω υπηρετήσει στις Ειδικές Δυνάμεις και με θεωρούν μάχιμο στην περιοχή, γράφτηκα τώρα εκτάκτως να βοηθήσω. Για μένα αυτό που χρειάζεται για να “μπεις” στις φωτιές είναι ψυχή. Αν έχεις κάνει και μια βασική εκπαίδευση, μπορείς να τα καταφέρεις. Θέλει ψυχή, τόλμη και θάρρος, να μη φοβάσαι. Αν φοβάσαι, δεν θα σβήσεις τη φωτιά» δηλώνει στην «Espresso» και συνεχίζει:
«Η πρώτη φωτιά που πήγα ήταν στο Κρυονέρι, στο μέτωπο προς τα πρώην βασιλικά κτήματα και στις γραμμές της Ανοιξης. Φτάνοντας εκεί ένιωσα πολλή αδρεναλίνη, το ηθικό μου ήταν ακμαίο. Δεν φοβήθηκα για τη σωματική μου ακεραιότητα, φοβήθηκα μόνο για τη χώρα μου. Πιστεύω πως είναι καθήκον και υποχρέωσή μας ως άνθρωποι να βοηθάμε. Με αυτό το συναίσθημα πήγα, για να βοηθήσω την Ελλάδα μου να μην καεί. Είμαστε εθελοντές, δεν υπάρχει κάποιο οικονομικό όφελος απ’ όλο αυτό. Το κάνουμε ξεκάθαρα για τον τόπο μας».
Οι εκρήξεις
Οπως αναφέρει ο 27χρoνος εθελοντής, πολλές φορές κινδύνευσε παλεύοντας με τις πύρινες γλώσσες. Μάλιστα, αν δεν ήταν τυχερός, τις δύο απ’ αυτές θα μπορούσε να είχε σκοτωθεί. «Στο βενζινάδικο στις Αφίδνες, που έγινε η έκρηξη, ήταν κάποιοι εθελοντές πυροσβέστες από την Κύπρο, οι οποίοι δεν είχαν αντιληφθεί ότι καιγόταν, διότι βρίσκονταν από την πίσω πλευρά. Τότε φώναξα με όλη μου τη δύναμη, έτρεξα κιόλας προς τα κει για να τους απομακρύνω. Στο παρά πέντε καταφέραμε να φύγουμε μακριά και ν’ αποφύγουμε την έκρηξη. Αλλη μια περίπτωση ήταν στο κοντέινερ που εξερράγη κοντά στα Κατηφόρια. Ημουν ακριβώς δίπλα, μια… ανάσα από το κοντέινερ με τις φιάλες. Εκείνη την ώρα εγώ και οι συνάδελφοί μου εθελοντές απομακρυνθήκαμε γιατί ένας αξιωματικός της Πυροσβεστικής είδε μια αναζωπύρωση μπροστά μας και τρέξαμε να την προλάβουμε. Μόλις φύγαμε από το κοντέινερ αυτό εξερράγη, για δύο λεπτά γλιτώσαμε. Δεν φοβήθηκα, παρ’ όλα αυτά. Αυτό που με φοβίζει είναι να βλέπω τη χώρα μου να καίγεται, να βλέπω τα δάση που μεγαλώσαμε να χάνονται, τα ζώα να πεθαίνουν, τους ανθρώπους να κλαίνε για τα σπίτια τους» περιγράφει και συγκλονίζει.
Παρότι ανήκει στο κλιμάκιο των εθελοντών πυροσβεστών του Αγίου Στεφάνου, ο Μανώλης Μπλέτας και οι συνάδελφοί του δεν επιχείρησαν μόνο εκεί. «Επί πέντε μέρες δεν κοιμηθήκαμε σχεδόν καθόλου, κάτι μισάωρα ξεκλέβαμε από δω κι από κει. Πήγαμε στο Κρυονέρι, στη Βαρυμπόμπη, όπου υπήρχε έκτακτη ανάγκη. Προτεραιότητά μας ήταν να βοηθήσουμε τα σπίτια και να ενισχύσουμε την πυροσβεστική δύναμη, καθώς οι εθελοντές ζούμε στις συγκεκριμένες περιοχές, ξέρουμε μονοπάτια, δρόμους, μέρη κι έτσι είχαμε ένα πλεονέκτημα ως προς αυτό» σημειώνει. Εκείνο που τον ξάφνιασε, όπως ομολογεί, ήταν η δύναμη και η ταχύτητα της φωτιάς. «Προσπαθούσαμε με όλες μας τις δυνάμεις να τη σβήσουμε και δεν τα καταφέρναμε. Ηταν τόσο μεγάλο το μέτωπο που δεν γινόταν, παρά το γεγονός ότι δίναμε το 100% του εαυτού μας. Αυτό με χαλούσε ψυχολογικά, ότι δηλαδή προσπαθούσαμε τόσο αλλά η καταστροφή εξακολουθούσε. Δυστυχώς, ήταν τέτοιο το μέτωπο που πετάγονταν σπίθες παντού και άναβαν συνεχώς εστίες. Σβήναμε τη μία, πεταγόταν από πίσω μας άλλη» εξηγεί.
Στη διάρκεια της τρίτης μέρας των πυρκαγιών στην Αττική κι ενώ ο 27χρονος συνέχιζε τη μάχη με τις φλόγες, έχοντας ξεκουραστεί μόλις μία ώρα, ειδοποιήθηκε πως κινδύνευε το σπίτι του. «Με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε “Μανώλη, καίγεται το σπίτι σου στο Κρυονέρι!” Επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμο όχημα, έφυγα με το αυτοκίνητό μου για να προλάβω τη φωτιά. Εχοντας τη βοήθεια και άλλων πολιτών κατάφερα και έσωσα το σπίτι μου, όπως και άλλα στην περιοχή» αναφέρει ο Μανώλης, ο οποίος διέσωσε και ζώα.
Το εγκλωβισμένο σκυλάκι
«Προχθές μας κάλεσαν για κάποια αναζωπύρωση στη διάρκεια της περιπολίας μας. Αφού σβήσαμε την εστία, αντιλήφθηκα κάτι να κινείται πίσω από έναν φράχτη. Ηταν ένα σκυλάκι μπερδεμένο μέσα σε κάτι σύρματα και δεν μπορούσε να φύγει. Το έβγαλα, ήρθε στην αγκαλιά μου, του έδωσα νερό κι έπειτα βρήκαμε και τον ιδιοκτήτη του. Είχε χαθεί από την παραπάνω γειτονιά… Γενικά ζήσαμε πολύ έντονες στιγμές όλο αυτό το διάστημα, εισπνεύσαμε πολύ καπνό, δεν ξέρω πώς θα επηρεάσει αυτό την υγεία μας παρακάτω, αλλά κάναμε τα πάντα να σώσουμε τον τόπο μας, την Ελλάδα μας» επισημαίνει.
Στις 8 Αυγούστου ο Μανώλης Μπλέτας είχε τα γενέθλιά του. Εκλεισε τα 27 και οι συνάδελφοί του στην εθελοντική πυρασφάλεια του έκαναν έκπληξη με μια τούρτα. Ο ίδιος είναι πλέον αποφασισμένος να παραμείνει σε αυτή την ομάδα ώστε να προσφέρει τη βοήθειά του και μελλοντικά, ευχόμενος βέβαια να μη χρειαστεί. Ωστόσο δεν παραλείπει να εκφράσει και δημόσια την ενόχλησή του προς όλους εκείνους που πόσταραν stories στα social media από τις διακοπές τους την ώρα που χιλιάδες Ελληνες γίνονταν πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα.
«Δεν ζήτησα από κανέναν να έρθει και να μπει στη φωτιά μαζί μας. Δεν ζήτησα από κανέναν να προσφέρει… Ας καθίσει στον καναπέ του να βλέπει τηλεόραση. Ας κάνει τα μπάνια του κι ας πίνει τα ποτά του. Δεν χρειάζεται όμως να προκαλεί με τα στόρι του για το πόσο ωραία περνάει την ίδια ώρα που υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από τη φωτιά. Δεν είναι δυνατόν να έρχονται εθελοντικές ενισχύσεις από το εξωτερικό και οι Ελληνες να πίνουν καφέ και να πηγαίνουν βόλτες. Δεν το δέχομαι. Ας υπάρχει τουλάχιστον αξιοπρέπεια και σεβασμός. Βρισκόμαστε σε εθνικό πένθος! Είναι τραγικό κάποιοι να καίγονται και άλλοι να μας δείχνουν ότι γλεντούν» λέει χαρακτηριστικά.
