Ο πρώτος διαγωνισμός του ΤΑΙΠΕΔ για το Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο στο Μαρκόπουλο, που κόστισε στον ελληνικό λαό πάνω από 110.000.000 ευρώ για την κατασκευή του, έγινε το 2014 και ήταν άγονος. Το Ελληνικό Δημόσιο εξακολουθεί να δαπανά κι άλλα λεφτά κάθε χρόνο για να το συντηρεί, ενώ δεν αποφέρει έσοδα.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Εύλογα θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι στον δεύτερο διαγωνισμό το ΤΑΙΠΕΔ θα βελτίωνε τους όρους για τους υποψήφιους επενδυτές. Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: τους έκανε όχι μόνο απλησίαστους, αλλά και «φωτογραφικούς».
Έτσι, παραμένει αμφίβολο αν και ποιοι υποψήφιοι επενδυτές θα ρισκάρουν να καταθέσουν προσφορές μέχρι την καταληκτική ημερομηνία της 30ής Νοεμβρίου. Στην περίπτωση που κηρυχθεί κι αυτός ο διαγωνισμός άγονος, τότε το Ελληνικό Δημόσιο θα συνεχίσει να επιβαρύνεται με τις ετήσιες δαπάνες συντήρησης με δεκάδες χιλιάδες ευρώ.
Σήμερα αποκαλύπτουμε ότι στη σύμβαση παραχώρησης του 2014 από το ΤΑΙΠΕΔ δεν υπήρχε κανένας όρος περί «κυρίαρχης χρήσης της ιππασίας» στο ακίνητο των 589 στρεμμάτων. Αυτό είναι κάτι που το ΤΑΙΠΕΔ «φόρτωσε» στον τωρινό διαγωνισμό. Το ερώτημα είναι «γιατί;». Ποιον ή ποιους εξυπηρετεί μια τέτοια απωθητική για κάθε επενδυτή παρέμβαση;
Ο διαγωνισμός του 2014 προέβλεπε ότι ήταν στη διακριτική ευχέρεια του επενδυτή να έλθει σε διαπραγματεύσεις με την Ομοσπονδία Ιππασίας για τυχόν σύναψη νέας συμφωνίας. Σημείωνε μάλιστα ότι η ακριβής έκταση, καθώς και οι σχετικοί όροι της συμφωνίας θα προσδιορισθούν από τον επενδυτή. Δηλαδή, ο επενδυτής είχε ξεκάθαρα το πάνω χέρι στο ακίνητο, δίχως καμία υποχρέωση απέναντι στην Ομοσπονδία Ιππασίας.
Επίσης, από πουθενά δεν προέκυπτε στον διαγωνισμό προ οκτώ ετών ότι απαιτείται «δάνεια εμπειρία ιππασίας» για να μπορεί ένας επενδυτής να συμμετέχει στη διαδικασία. Κι αυτός είναι ένας ακόμα σκοτεινός όρος, που επίσης μπήκε τώρα από το ΤΑΙΠΕΔ, μετατρέποντας ουσιαστικά σε «συμπαίκτη» την ομοσπονδία, η οποία πρόλαβε από τον Αύγουστο κιόλας να δηλώσει διαθέσιμη.
Παρά τους καλύτερους όρους, ο διαγωνισμός δεν καρποφόρησε το 2014. Τώρα, οι πιθανότητες είναι ακόμα μικρότερες, αφού το ΤΑΙΠΕΔ προσθέτει νέες δυσκολίες που οδηγούν σε υποβάθμιση ή ακόμα και σε απαξίωση το Ολυμπιακό Κέντρο στο Μαρκόπουλο. Αν προκύψει επενδυτής, θα έχει περιορισμένες δυνατότητες για να μπορέσει να αξιοποιήσει τελικά μόνο ό,τι… περισσεύει από την Ομοσπονδία Ιππασίας.
Στη νέα πρόσκληση υποβολής προσφοράς αναφέρεται κατ’ αρχάς ότι ο βασικός στόχος που επιθυμεί να επιτύχει το Ταμείο μέσω της συναλλαγής είναι η αξιοποίηση του ακινήτου μέσω αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού του, με την επίτευξη του μεγαλύτερου δυνατού οφέλους για την τοπική και την εθνική οικονομία.
Οι όροι, όμως, που έχει προσθέσει δείχνουν το ακριβώς αντίθετο, και ειδικά ο συγκεκριμένος: «Διασφαλίζεται η αξιοποίηση των υφιστάμενων αθλητικών εγκαταστάσεων με κυρίαρχη τη χρήση της αθλητικής ιππασίας».
Το ερώτημα είναι γιατί η Ομοσπονδία Ιππασίας, που παραμένει «στο τζάμπα» στο Μαρκόπουλο από το 2009, έχει προνομιακή μεταχείριση σε σχέση με άλλες αθλητικές ομοσπονδίες, όπως, π.χ., με του πολύ δημοφιλούς τένις.
Από τα πρακτικά του Κεντρικού Συμβουλίου Διοίκησης της Δημόσιας Περιουσίας, τον Απρίλιο του 2021, προκύπτουν και νέα ερωτήματα. Εκεί έγινε συζήτηση ύστερα από επιστολή του ΤΑΙΠΕΔ με αίτημα για αναπροσαρμοσμένη πρόταση σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για το ακίνητο στο Μαρκόπουλο.
Γιατί το ΤΑΙΠΕΔ έκανε τέτοιο αίτημα που αποσκοπούσε σε πράσινο φως για την κυρίαρχη χρήση; Και πώς το δικαιολογεί; Έπραξε το ίδιο και σε άλλους διαγωνισμούς; Από τη συζήτηση προέκυψε ότι τα 200 στρέμματα στο Μαρκόπουλο καταλαμβάνονται ήδη από τις υφιστάμενες αθλητικές εγκαταστάσεις, με παραδοχή ότι «η μορφολογία του ακινήτου δεν επιτρέπει πολλές δυνατότητες στον επενδυτή».
Αν, όμως, οι δυνατότητες είναι ήδη περιορισμένες για τον επενδυτή, τότε γιατί προστέθηκε και η κυρίαρχη χρήση για την ιππασία, για την οποία τάχθηκε υπέρ το Κεντρικό Συμβούλιο, δεσμεύοντας μια τόσο μεγάλη έκταση του ακινήτου αποκλειστικά γι’ αυτόν τον σκοπό; Και γιατί από κανέναν παριστάμενο δεν έπεσε η απλούστατη ιδέα των άπλετων ελεύθερων και διαθέσιμων χώρων για την ιππασία στον κοντινό ιππόδρομο;
Ακόμα κι έτσι, το Προεδρικό Διάταγμα ακόμα αναμένεται. Που σημαίνει ότι είναι πιθανό ο διαγωνισμός να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από έναν μήνα, αλλά οι ενδιαφερόμενοι να μη γνωρίζουν καν τι ακριβώς προβλέπεται.
Μοντέλο αξιοποίησης για… Νόμπελ προς όφελος μιας παρέας
Το ΤΑΙΠΕΔ δείχνει ότι θέλει να «στραγγίξει» τον επενδυτή προς όφελος της ιππασίας. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μοντέλο αξιοποίησης για… Νόμπελ, ξεπερνώντας τον εαυτό του. Το ΤΑΙΠΕΔ, όμως, ποιανού το συμφέρον κοιτάζει; Του Δημοσίου ή μιας παρέας της ιππασίας που κάνει αγώνες εκεί 15 μέρες κι έναν μήνα τον χρόνο με ισχνό οικονομικό αποτύπωμα;
Το ΤΑΙΠΕΔ του Δημήτρη Πολίτη, του Θανάση Ζηλιασκόπουλου και του Παναγιώτη Σταμπουλίδη πιστεύει ότι έλκονται επενδυτές με αυτά τα «ράβε – ξήλωνε» όλο και πιο δυσβάσταχτων όρων; Ότι εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον και τα κέρδη θα είναι τα υψηλότερα δυνατά για ένα αναξιοποίητο ακίνητο επί δύο δεκαετίες; Ότι οι όροι δεν είναι κόντρα στο δημόσιο συμφέρον για κάτι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε «μίνι Ελληνικό» δίπλα στο αεροδρόμιο κι όχι σε ένα ακόμα πιο υποβαθμισμένο ακίνητο;
Από όλα τα έργα που κατασκευάστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και που συνεχίζουν να αποτελούν νεκροταφεία εκατομμυρίων με τη μη αξιοποίησή τους, υπάρχουν κάποια που ακόμα και τώρα θα μπορούσαν να αποζημιώσουν τον φορολογούμενο, να αποφέρουν χρήμα στο δημόσιο ταμείο και να αποκτήσουν παραγωγική χρήση. Όμως, το τεράστιο Ολυμπιακό Κέντρο Ιππασίας στο Μαρκόπουλο αντιμετωπίζεται σαν να είναι ιδιοκτησίας ΕΟΙ και μηδενικής αξίας. Με τον λογαριασμό να στέλνεται κάθε μήνα ξανά και ξανά στους πολίτες.
Διαβάστε ακόμα:
