Μορφή χιονοστιβάδας παίρνουν πλέον οι καταγγελίες για την «Κιβωτό του Κόσμου», με παιδιά που φιλοξενήθηκαν σε δομές της ΜΚΟ να κάνουν λόγο για κακοποιητικές συμπεριφορές.
Νωρίτερα σήμερα το πρωί μίλησαν σε τηλεοπτική εκπομπή ο πατέρας και η θεία ενός 9χρονου παιδού που τους τελευταίους εννέα μήνες φιλοξενείται στη δομή της Καλαμάτας μεταφέροντας ότι το παιδί τους είχε πει «ζω σε κόλαση».
«Το παιδί μου είπε “μπαμπά με έχουν χτυπήσει, φοβάμαι να κάτσω εδω”» είπε αρχικά ο πατέρας του 9χρονου παιδιού για μια συζήτηση που έγινε ενώπιον κοινωνικών λειτουργών και συνέχισε: «Μου είπε “με έχει χτυπήσει παιδαγωγός με μια άλλη».
Ο πατέρας του παιδιού κατήγγειλε ότι τον έβγαλαν με κλωτσιές έξω. «Δώσαμε κατάθεση στην αστυνομία και εδώ και 9 μήνες δεν έχουμε πάρει ούτε μια απάντηση» τόνισε.
Από την πλευρά της, η θεία του παιδιού είπε: «Τον Ιανουάριο του 2022 το παιδί ξέσπασε στην αγκαλία μου. Μου είπε “θεία δεν μπορώ να κάτσω άλλο εδώ πάρε με έχω φάει ξύλο, μας βάζουν να καθαρίζουμε τουαλέτες”».
«Συνήθως τιμωρίες έτρωγαν τα παιδιά, τα οποία ”δεν καθόντουσαν ήρεμα”»
Σε άλλη τηλεοπτική εκπομπή μίλησε και πρώην τρόφιμος της δομής, για τις τιμωρίες, την παιδική εργασία και όλα όσα βίωσε.
«Τιμωρίες έχω ζήσει, ήμουν 6-7 χρόνια στις δύο δομές. Συνήθως τιμωρίες έτρωγαν τα παιδιά, τα οποία ”δεν καθόντουσαν ήρεμα, δεν ήταν φρόνιμα” ή αντιδρούσαν ενάντια στους παιδαγωγούσες και σε αυτά που μα έλεγαν να τηρήσουμε. Μερικές φορές μας έλεγαν να κάνουμε κάτι και άμα το αρνιόμασταν, μπορεί να τρώγαμε καμιά τιμωρία», ανέφερε.
Για την απομόνωση που φέρεται να υποστήριξαν κάποια παιδιά ότι τους επέβαλλαν, εργαζόμενοι της δομής, ο Αλέξανδρος είπε: «Έχω ακούσει από παιδιά τα οποία ήταν σε δομή. Είχαν κλειδώσει εάν δεν κάνω λάθος 3-4 άτομα, νομίζω τρία, τα οποία – απ΄ ό,τι μου είπαν τα ίδια τα παιδιά κιόλας – είχαν πάρει την απόφαση να φύγουν από της Κιβωτού για δικούς τους συγκεκριμένους λόγους. Αποφάσισαν να φύγουν ένα βράδυ αργά. Μετά ξαναγύρισαν πίσω, πριν ξυπνήσουν και τα υπόλοιπα παιδιά αλλά τους πιάσανε και τους είχαν κλειδώσει στα δωμάτια γι’ αυτό το συγκεκριμένο που κάνανε».
Στο πλαίσιο αυτό, εξήγησε πως αυτή η κίνηση ήταν τιμωρία, με σκοπό να μην ξεσηκώσουν τα άλλα παιδιά. «Και πάλι το να κλειδώσουν τα παιδιά τα συγκεκριμένα σε απομονωμένο όροφο και σε δωμάτιο το οποίο δεν έχει τριγύρω άλλα παιδιά, που να μένουν εκεί, ναι έχει γίνει», αποκάλυψε και συνέχισε λέγοντας:
«Από κάποιο συγκεκριμένο παιδαγωγό είχαν πολύ παλαιοτέρα. Έτυχε να είμαι παρών σ ένα περιστατικό στο οποίο είδα ότι άπλωσε χέρι. Το είχα καταλάβει γιατί ρώτησα και τα μικρά παιδιά. Εννοείται ότι έκατσα και μίλησα και εγώ και άλλα παιδιά που είχαν δει κάτι παρόμοιο ή που είχαν αντιληφθεί κάτι παρόμοιο από τον/την συγκεκριμένο παιδαγωγό. Εννοείται πήγαμε και μιλήσαμε με τον πατέρα (σ.σ. Αντώνιο), κανονίσαμε μια συνάντηση, μας άκουσε, τα είπαμε και μπροστά στον/στην παιδαγωγό και εκεί πέρα έληξε το θέμα με το να πάρει την απόφαση ο πατήρ (σ.σ. Αντώνιος) και να τον/την διώξει».
«Φοβόμασταν και νιώθαμε άσχημα»
Μεταξύ άλλων, για την προσωπική εμπειρία του στη δομή, ο πρώην φιλοξενούμενός της υπογράμμισε πως, «πολλές φορές σε μία από τις δύο δομές, όταν ο πατήρ ήταν μπροστά, κανένας δεν έκανε το παραμικρό σε κανένα από τα παιδιά, ήταν όλοι «κύριοι».
«Πίσω από την πλάτη του γίνονταν κάποια περιστατικά, τα οποία, και εμείς να πηγαίναμε και να τα λέγαμε, υπήρχε περίπτωση ο πατήρ… όχι να μην μας πιστέψει… Μερικές φορές δεν μπορούσαμε να του μιλήσουμε. Δεν μπορούσαμε να του μιλήσουμε γιατί είχαν κάνει ήδη οι άλλοι να νιώθουμε άσχημα ότι εμείς φταίγαμε και ήμασταν με τον φόβο ότι και να πάμε να μιλήσουμε, θα κατηγορηθούμε», είπε και κατέληξε:
«Φοβόμασταν και νιώθαμε άσχημα και εγώ και κάποια άλλα παιδιά, διότι μερικές φορές είχαμε μπει στο μάτι» των μεγαλύτερων είτε γιατί μερικές φορές αντιδρούσαμε στο να κάνουμε κάποιες εργασίες, είτε γιατί θα θέλαμε να κάτσουμε λίγο παραπάνω στο να παίξουμε, να δούμε κάποια ταινία. Όσον αφορά στις εργασίες, για ένα παιδί κάποιες εργασίες ήταν αρκετές. Ήταν αρκετές και κάποιες ήταν και βαριές, όπως κάτω στις αποθήκες, και δεν μιλάω μόνο για τα τρόφιμα. Ήταν βαριές είτε γι΄ αυτούς που είχαν πρόβλημα σωματικό, είτε για τα πιο «αδύναμα», δηλαδή δεν είχαν τη δύναμη που θα είχε ένας 30αρης».
