Λίγο έλειψε να συμβούν τα χειρότερα σε 13χρονο μαθητή στο Ηράκλειο Κρήτης ανήμερα της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου.
Το πρωί της Δευτέρας, σύμφωνα με το cretapost.gr ο μαθητής διέσχιζε με το ποδήλατό του τη λεωφόρο Δημοκρατίας, -στο ύψος που θα κάθονταν οι επίσημοι- για να περάσει απέναντι στο πεζοδρόμιο. Εκεί είχε τοποθετηθεί ένα σκοινί για τους θεατές, το οποίο ήταν λευκό και δεν έγινε αντιληπτό από το παιδί με αποτέλεσμα να πέσει κάτω και να τραυματιστεί στο λαιμό.
Ο πατέρας του παιδιού ξεσπά για το περιστατικό: Δεν χρειάζεται φυσικά να αναφέρω ότι το άσπρο, απλό, αυτό σκοινί δεν είναι εύκολα διακριτό μέσα σε μια ηλιόλουστη μέρα» – αναφέρει ο πατέρας του παιδιού, τονίζοντας ότι «το αποτέλεσμα ήταν το σκοινί αυτό, ή μάλλον η ανευθυνότητα των «αρμοδίων», να ρίξει το παιδί μου κάτω από το ποδήλατο και να βρεθεί το παιδί μου με σχεδόν «κομμένο λαιμό».
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του πατέρα οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. που ήταν παρόντες και κάλεσαν το ΕΚΑΒ, «επισήμαναν με ομοφωνία ότι ήταν εγκληματικό το ύψος στο οποίο τοποθετήθηκε αυτό το σκοινί, αλλά και το χρώμα του σκοινιού που επιλέχθηκε χωρίς καμία σήμανση».
Μεταξύ άλλων ο γονιός του 13χρονου δήλωσε: «Δεν μπορώ να γνωρίζω αν ο Δήμος ή κάποια άλλη αρχή τοποθέτησε το εν λόγω σκοινί. Δεν έχει άλλωστε μεγάλη σημασία.
Σημασία έχει να γίνει το παιδί μου καλά. Για μένα και την οικογένειά μου, για την ψυχική οδύνη που περάσαμε και περνάμε βλέποντας το παιδί μας σε αυτή την κατάσταση, με το λαιμό του λες και βγήκε από ταινία θρίλερ – για όσους καταλαβαίνουν τι εννοώ – για όλες τις ώρες που περάσαμε στο χειρουργικό τμήμα του νοσοκομείου, περιμένοντας να μάθουμε τη διάγνωση των ιατρών, δεν ζητάω τίποτα παρά μόνο ένα συγνώμη των «αρμοδίων», όποιοι κι αν είναι αυτοί…».
«Δεν μίλησα ποτέ για τις αδικίες που βλέπω τόσα χρόνια να πνίγουν την ελληνική κοινωνία. Δεν μίλησα ποτέ για τις αδικίες που βλέπω στην ελληνική νομοθεσία, καθώς και στην εφαρμογή (ή ορθότερα στην μη εφαρμογή) αυτής, και οι οποίες δυστυχώς, τις περισσότερες φορές, πνίγουν τους νομοταγείς και ευνοούν τους λιγότερο ευσυνείδητους. Θα μιλήσω όμως σήμερα για την αδικία που παραλίγο κυριολεκτικά να πνίξει το παιδί μου…».
