«Σκοπός τους ήταν να σκοτώσουν όσους περισσότερους Αρειανούς μπορούσαν».
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον φίλο του Άλκη Καμπανού που βρισκόταν στην παρέα που δέχθηκε την επίθεση την 1η Φεβρουαρίου του 2022 στην περιοχή Χαριλάου της Θεσσαλονίκης με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του 19χρονου.
Ο νεαρός κατέθεσε σήμερα – 17η ημέρα της δίκης – στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Θεσσαλονίκης όπου δικάζονται οι 12 κατηγορούμενοι για το περιστατικό.
Κατά τη διάρκεια της επίθεσης τραυματίστηκε ο δίδυμος αδερφός του.
Η εμπειρία του από τη νύχτα του τρόμου
Συγκεκριμένα, ο 20χρονος ανέφερε ότι σκοπός των κατηγορουμένων ήταν «να βρουν όσους λιγότερους Αρειανούς μπορούσαν» ώστε να υπερέχουν αριθμητικά «για να σκοτώσουν».
Ο μάρτυρας, αντιδρώντας με το «ένστικτο της επιβίωσης», όπως είπε, πρόλαβε και ξέφυγε, τρέχοντας όσο μακριά μπορούσε.
«Άκουγα κραυγές πόνου και “βοήθεια”» ανέφερε και γι’ αυτό ειδοποίησε τους θαμώνες καταστήματος να καλέσουν ασθενοφόρο.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι των αναμνήσεων και προσπαθώντας να φέρει στο μυαλό του τις εικόνες από τη μοιραία νύχτα της 1ης Φεβρουαρίου 2022, ο 20χρονος ανέφερε αρχικά πώς κατέληξε η παρέα των πέντε φίλων στα σκαλιά της οικοδομής επί της Θ. Γαζή (νυν Αλκιβιάδη Καμπανού).
«Μαζευτήκαμε και πήγαμε στην πολυκατοικία, στα σκαλάκια. Είχε κρύο και στο σημείο υπήρχαν εσοχές. Είχαμε πάει άλλες δύο φορές εκεί», είπε, ενώ περιγράφοντας τη στιγμή που τους πλησίασαν οι δράστες, ανέφερε: «Στο ενάμισι μέτρο είδαμε περίπου δέκα άτομα μπροστά μας. Ένας ρώτησε “τι ομάδα είστε;”. Απάντησα “Άρης” και μετά όρμησαν κατά πάνω μας».
Αντιλαμβανόμενος «τι πάει να γίνει», όπως κατέθεσε, πήδηξε από το πεζούλι προς τα αριστερά και μέσω της οδού Πλαστήρα κατέβηκε προς την οδό Παπαναστασίου.
«Προφανώς ένιωσα κίνδυνο και τρόμο» συνέχισε την κατάθεσή του, τονίζοντας ότι δεν μπόρεσε να διακρίνει ούτε πρόσωπα -«ήταν μαυροντυμένοι και είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους», είπε- ούτε τι κρατούσαν στα χέρια τους. Διευκρίνισε, ωστόσο, ότι ένα με δύο άτομα ήταν έξω από τα τρία αυτοκίνητα που χρησιμοποίησαν οι κατηγορούμενοι για να φτάσουν στο σημείο της επίθεσης.
«Από το συμβάν μου έμειναν εικόνες. Τα άτομα που βρέθηκαν μπροστά μου, η στιγμή που φεύγω. Δεν έχω μία ροή γεγονότων», ανέφερε σε άλλο σημείο της κατάθεσής του ο 20χρονος μάρτυρας.
Όσον αφορά στον Άλκη, επισήμανε ότι δεν μπορεί να γνωρίζει «τι πέρασε στα σκαλιά». Για τις αστυνομικές έρευνες που ξεκίνησαν άμεσα είπε ότι «στην αρχή ήμουν τρομοκρατημένος, δεν ήξερα πώς να συμπεριφερθώ. Μετά πήγαμε στο Τμήμα και ηρέμησα».
Κατά την εξέταση του 20χρονου από την υπεράσπιση και καθώς ρωτήθηκε γιατί δεν πήγε να βοηθήσει τον Άλκη και τους άλλους δύο τραυματίες, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο δίδυμος αδελφός του, αντέδρασαν οι γονείς του Άλκη. «Πόσους φόνους να κάνουν;» είπε ο πατέρας, ενώ η μητέρα ανέφερε: «τι φταίει το παιδί;».
Ο μάρτυρας είναι ο τελευταίος (26ος) στο σχετικό κατάλογο.
Δείτε τα ρεπορτάζ:
Ολόκληρο το χρονικό διάστημα που εκδικάζεται στο Μικρό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης η υπόθεση της δολοφονίας του Άλκη Καμπανού μια γυναίκα στέκεται συνοδεύει αθόρυβα τους γονείς του αδικοχαμένου νεαρού, τον Αριστοτέλη και την Μελίνα, και στέκεται στο πλευρό τους, λέγοντας τους λόγια παρηγοριάς.
Πρόκειται για την Έλλη Ζωγράφου, η οποία είναι 55 ετών και είναι πρώην αξιωματικός του στρατού.
Μιλώντας για την σχέση της με την οικογένεια στο grtimes.gr, τόνισε:
«Για μένα η οικογένεια αυτή είναι ουσιαστικά δική μου οικογένεια. Νιώθω την αναπνοή τους, ταυτίζομαι με τον πόνο τους, προσπαθώ να είμαι δίπλα τους. Είναι τρομερό αυτό που συνέβη. Δεν ξέρω αν μπορεί κανείς να πει λόγια παρηγοριάς».
Όπως τονίζει, οι γονείς του Άλκη Καμπανού έρχονται με μεγάλη δυσκολία στο δικαστήριο καθώς πρέπει να αντικρίσουν τους δολοφόνους του και να ακούσουν τις αποτρόπαιες πράξεις του.
«Ξέρετε στις στιγμές εκτός αίθουσας πέφτει μια μεγάλη σιωπή. Ο θρήνος δεν θα τελειώσει ποτέ, ποτέ όμως. Η Μελίνα και ο Άρης ήταν άνθρωποι που πάντα χαμογελούσαν. Νομίζω όλοι στη Βέροια τους αγαπούν και τους εκτιμούν απεριόριστα. Άνθρωποι με κοινωνικές ευαισθησίες. Και έτυχε δυστυχώς αυτό που δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις, να δολοφονηθεί το παιδί τους. Στην αίθουσα η Μελίνα και ο Άρης με μεγάλη προσπάθεια έρχονται. Πώς να διαχειριστεί κανείς ότι σε αυτή την αίθουσα βλέπουν τους δολοφόνους του παιδιού τους. Ακούω τις ανάσες τους, τους κρατώ το χέρι. Είναι το ελάχιστο που θα μπορούσα να κάνω»
Τέλος, μιλώντας για τον νεαρό, συγκινημένη, είπε:
«Ο Άλκης ήταν από παιδάκι ένας άγγελος, καλόψυχο πλάσμα και θέλω να πιστεύω ότι πήγε στο Θεό ως ένας άγγελος που χαρίζει ακόμη και τώρα την αγάπη του και το φως του. Ελπίζω να ολοκληρωθεί η ακροαματική διαδικασία με απόφαση δικαίωσης στη μνήμη του, με τιμωρία των φονιάδων που μας τον στερούν από τη ζωή».
Δείτε επίσης:
«Ζώα, ΖΩΑ!» – Το δίκαιο ξέσπασμα της μάνας του Άλκη Καμπανού στη δίκη των δολοφόνων του
Σοκάρει ιατροδικαστής για τα τραύματα του Άλκη: «Ο εγκέφαλος δεν χωρούσε στο κρανίο»!
