Συμπληρώνονται σήμερα 155 χρόνια από τη γέννηση ενός ανθρώπου που αφιέρωσε τη σύντομη, αλλά περιπετειώδη ζωή του στην υπεράσπιση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας της πατρίδας και της απελευθέρωσης της Μακεδονίας μας, η οποία έπρεπε πάση θυσία να ενταχθεί στον εθνικό κορμό.
- Η θέση μας – εφημερίδα δημοκρατία
Ο λόγος γίνεται για τον καπετάν Μίκη Ζέζα, τον κατά κόσμον Παύλο Μελά. Γεννήθηκε το 1870 στη Μασσαλία της Γαλλίας και σκοτώθηκε, μαχόμενος υπέρ πίστεως και πατρίδος, το 1904, στη Στάτιστα, τον οικισμό στον νομό Καστοριάς που σήμερα φέρει το όνομα του ήρωα, «Μελάς»!
Ο Παύλος Μελάς πήρε τα όπλα για την πατρίδα από επιλογή. Ουδείς τον υποχρέωσε. Ηταν γιος μεγαλεμπόρου και παντρεύτηκε τη Ναταλία Δραγούμη, κόρη του επιφανούς πολιτικού Στέφανου Δραγούμη, που κάποια στιγμή έγινε και πρωθυπουργός. Ο Μελάς θα μπορούσε να περάσει μια ζωή χωρίς ιδιαίτερες βιοποριστικές μέριμνες και κινδύνους. Ομως, μέσα του έκαιγε η φλόγα του πάθους για την Ελλάδα. Γι’ αυτό έγινε αξιωματικός, γι’ αυτό εντάχθηκε στην Εθνική Εταιρεία, γι’ αυτό χτυπιόταν στα βαλτοτόπια της Μακεδονίας με τους Βουλγάρους και τους Τούρκους.
Τις ιδεολογικές και αγωνιστικές γραμμές που χάραξαν μαχητές σαν τον Παύλο Μελά και στοχαστές όπως ο αδελφός της γυναίκας του, ο Ιων Δραγούμης, ακολούθησαν εκείνοι που έφεραν σε πέρας τον τιτάνιο αγώνα της απελευθέρωσης της Μακεδονίας μας από τους ξένους δυνάστες.
Η παρακαταθήκη του Παύλου Μελά είναι σαφής και δεν επιδέχεται παρερμηνείες. Η Μακεδονία είναι η δόξα της Ελλάδας. Ουδείς δικαιούται να την… παζαρεύει, σε οποιοδήποτε επίπεδο, για να γίνεται αρεστός στους ξένους. Ουδείς δικαιούται να χαρίζει το ιερό όνομά της, τον πολιτισμό της, την ιστορία της σε ξένους κλεπταποδόχους, οι οποίοι θέλουν να αποκτήσουν δάφνες που δεν τους ανήκουν.
Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν μια πράξη ντροπής. Μια προδοσία σε βάρος του έθνους και άρνηση της ηθικής κληρονομιάς, που άφησαν πίσω τους ο Παύλος Μελάς κι όλα τα παλικάρια τα οποία έχασαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τη ζωή τους, για να υπηρετήσουν το ελληνικό έθνος.
Είναι χρέος όλων μας να αγωνιστούμε για τη Μακεδονία μας και να στείλουμε προδοτικά χαρτιά σαν τη Συμφωνία των Πρεσπών στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.
Ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς έγραψε για το θάνατό του:
«Σε κλαίει λαός. Πάντα χλωρό να σείεται το χορτάρι
στον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλικάρι.
Πανάλαφρος ο ύπνος σου του Απρίλη τα πουλιά
σαν του σπιτιού σου να τ’ ακούς λογάκια και φιλιά,
και να σου φτάνουν του σκληρού χειμώνα οι καταρράχτες
σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες.
Πλατιά του ονείρου μας η γη και απόμακρη.
Και γέρνεις εκεί και σβεις γοργά.
Ιερή στιγμή. Σαν πιο πλατιά τη δείχνεις και τη φέρνεις
σαν πιο κοντά! »
Υπάρχει μία περιοχή
απ’ άκρη σ’ άκρη ελληνική
κι οι πέτρες θα το φωνάξουνε
εάν εμείς σιωπήσουμε.
Είναι η γη των πατέρων μας,
η χώρα των Μακεδόνων,
η ρίζα της Ελλάδος μας,
το καύχημα των αιώνων.
Μην παραχαράζετε την ιστορία,
η Μακεδονία είναι μία,
λάμπει από Ελλάδα κι Ορθοδοξία,
η Μακεδονία είναι ελληνική.
Στα χρόνια αυτά που πάλι οι εχθροί
διεκδικούν τη μάνα μας γη,
νέο λόχο ιερό θ’ αναστήσουμε,
σε ίχνη ηρώων θα βαδίσουμε.
Κι έτσι η γη των πατέρων μας,
η χώρα των Μακεδόνων
θα ‘ναι ορθόδοξη κι ελληνική
μέσα στο διάβα των χρόνων.
Μην παραχαράζετε την ιστορία…
Το 1954 ποιός υπέγραφε με τον ΤΙΤΟ για το όνομα Μακεδονία; ( η νότια Γιουγκοσλαβία να λέγεται σκέτο Μακεδονία) Υπήρχε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και η συμφωνία Πρεσπών;
Κύριε έχετε υπόψη σας ότι δεν είμαστε όλοι ανιστορητοι ή αδαείς ή απλά κομματικοί!Φροντιστε να μελετάτε σωστά, εάν επιθυμείτε,από το να συνεχίζετε την Σκοπιανή προπαγάνδα.Ουδεποτε υπήρξε αναγνώριση επίσημη από πλευράς Ελλάδας στην περίοδο που αναφέρεστε.Υπηρξε μια άτυπη συμφωνία μεταξύ ελληνικών κυβερνήσεων και Τίτο να μην εγερθεί ζήτημα περί μακεδονικού για γεωπολιτικούς λόγους της εποχής ,όπερ σημαίνει μια άτυπη αποδοχή και των δύο πλευρών Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας,η πρώτη να αφομοιώσει κανονικά τους σλαβόφωνους των βορείων συνόρων και η δεύτερη να διατηρεί το Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας και τίποτε άλλο πόσο μάλλον επίσημο!
Η Μακεδονία είναι μία!!Ελλας Μακεδονία.Ο Μακεδονικός Αγώνας και ο Παύλος Μελάς είναι και θα είναι πάντα στη μνήμη και στις καρδιές μας.Ειναι τεράστια η παρακαταθήκη και αναπόσπαστο ηρωικό, ολοζώντανο κομμάτι της ιστορίας της πατρίδας μας.Τιμη και δόξα!Και όπως σωστά και εύστοχα επισημάνετε:”Ουδείς δικαιούται να χαρίζει το ιερό όνομά της, τον πολιτισμό της, την ιστορία της σε ξένους κλεπταποδόχους, οι οποίοι θέλουν να αποκτήσουν δάφνες που δεν τους ανήκουν.”Σας είμαστε ευγνώμονες.
Ο Μακεδονικός Αγώνας αποτελεί μια από τις λαμπρότερες και διδακτικότερες πτυχές της νεότερης πολεμικής ιστορίας του Έθνους μας, και ειδικότερα πηγή εμπνεύσεως για τους νέους και προσφοράς υπηρεσιών τους σε δύσκολες και κρίσιμες εθνικές δοκιμασίες, όπως εκείνη του 1904-1908.
Σκοτώθηκε υπέρ πίστεως και πατρίδος; που πολέμησε;
Το 1897 όταν κήρυξε τον πόλεμο στους Τούρκους και παραλίγο να μας ξαναπάρουν την Αθήνα οι Τούρκοι αν δεν έκαμναν παρέμβαση οι Ρώσοι.
Ούτε να τα διαστρεβλώνετε επιτυχώς δεν μπορείτε κόπανοι, ανιστορητα αποβρασμστα
Άι πνιξου ρε κόπανε Σκοπιανε
Σας ευχαριστούμε θερμά για το βιβλίο της Κυριακάτικης Δημοκρατίας με τον Παύλο Μελά και τους Ήρωες της Μακεδονίας μας.
Δεν Ξεχνώ! Μακεδονία!Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!
Εστίν ούν Ελλάς και η Μακεδονία!Η Μακεδονία είναι η δόξα της Ελλάδας! Τιμή και δόξα στον Μακεδονικό Αγώνα! Τιμή και δόξα στον Παύλο Μελά! Συγχαρητήρια στην εφημερίδα σας.
Μπράβο στη “Δημοκρατία”! Ναι!Είναι χρέος όλων μας να αγωνιστούμε για τη Μακεδονία μας και να στείλουμε προδοτικά χαρτιά σαν τη Συμφωνία των Πρεσπών στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.