Τη Ρέα Τουτουνζή τη γνωρίσαμε ως Σταρ Ελλάς το 1994. Η εκκεντρική της εμφάνιση και το ταμπεραμέντο της την έκαναν να ξεχωρίσει και να διακριθεί ως ένα από τα κορυφαία μοντέλα στη χώρα μας.
Τη στιγμή που βρίσκεται στο απόγειο της δόξας της στο μόντελινγκ, όμως, αποφασίζει να τα παρατήσει και να ασχοληθεί με την υποκριτική, ένα μεγάλο ρίσκο για την τότε νεαρή Ρέα. Με πείσμα και πολλή δουλειά τα κατάφερε και σήμερα είναι μια αγαπημένη στο κοινό ηθοποιός. Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Δον Καμίλο», ενώ δηλώνει ανοιχτή να κάνει εκπομπή στην τηλεόραση.
Κάνοντας έναν μίνι απολογισμό στη ζωή και την πορεία της στη showbiz μέσω της σημερινής «Espresso», η όμορφη Ρέα Τουτουνζή δηλώνει, στον Βαγγέλη Κάραλη, ευτυχισμένη που έζησε τη «χρυσή» εποχή του μόντελινγκ και που συνεργάστηκε στην τηλεόραση με τον αξέχαστο Θανάση Βέγγο, αποκαλύπτει το μυστικό της επιτυχίας του γάμου της, ενώ τονίζει πως αγαπά τις αλλαγές του χρόνου πάνω της.
Πώς θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια και πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το μόντελινγκ;
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ξέγνοιαστα, γεμάτα αγάπη, όνειρα, χαμόγελα, παιχνίδια και ανεμελιά. Τα θυμάμαι πάντα με απίστευτη τρυφερότητα και ευγνωμοσύνη. Πάντα κουβαλάω μέσα μου το μικρό παιδί που ήμουν κάποτε. Η αλήθεια είναι πως το μόντελινγκ ήρθε στη ζωή μου για να μείνει από μόνο του, χωρίς εγώ να το επιδιώξω και να το κυνηγήσω. Με είδαν ή μάλλον με «ανακάλυψαν» και κάπως έτσι άρχισε όλο αυτό το μαγικό ταξίδι.
Περίμενες ότι θα κέρδιζες τον τίτλο της Σταρ Ελλάς το 1994;
Όχι. Όλες ονειρευόμαστε το καλύτερο, έτσι δεν κάνουμε και στα Όσκαρ; Δεν προσποιούμαστε ότι κερδίσαμε το βραβείο και βγάζουμε τον ευχαριστήριο λόγο; Κάπως έτσι μπήκα λοιπόν στο ταξίδι του διαγωνισμού ομορφιάς Σταρ Ελλάς. Το γραφείο που με αντιπροσώπευε με έκρινε κατάλληλη για τα καλλιστεία, διέθετα όλα τα προσόντα για να πάω. Έτσι και πήγα. Και πήρα τον τίτλο της Σταρ Ελλάς κι έκτοτε το ταξίδι ήταν συγκλονιστικό, με πολλά μαθήματα και εμπειρίες.
Ποια στοιχεία της εμφάνισης και του χαρακτήρα σου θεωρείς ότι σε έκαναν να ξεχωρίσεις ως μοντέλο;
Πιστεύω πως το γεγονός ότι άλλαζα συχνά εμφάνιση, χωρίς να έχω κόμπλεξ π.χ. για τα μακριά μαλλιά, είναι αυτό που έκανε τη διαφορά, σε συνδυασμό, φυσικά, πάντα με τον επαγγελματισμό μου και τη σοβαρότητα που έδειχνα πάντα στην εκάστοτε δουλειά μου. Είχα αποφασίσει από νωρίς ότι μου αρέσει να «τσαλακώνομαι», να κόβω κοντό το μαλλί μου, να αλλάζω χρώματα, να μην ανήκω στα στερεότυπα. Έτσι νομίζω πως ξεχώρισα στον μαγικό κόσμο της μόδας.
Έχεις αναφερθεί στις δυσκολίες που έχεις περάσει ως μοντέλο και στις εξαντλητικές δίαιτες που έπρεπε να κάνεις. Πώς το βίωσες όλο αυτό;
Η φυσική κατάσταση είναι κομμάτι αναπόσπαστο του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή, πίστη και αγάπη σε αυτό που κάνεις για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις. Πρέπει να χειρίζεσαι τον εαυτό σου με στρατιωτική πειθαρχία, όπως την πειθαρχία του αθλητή, πρέπει να προσέχεις τι τρως, πρέπει να είσαι γυμνασμένος. Επίπονη διαδικασία, αλλά αναγκαστική, εάν θες να επιβιώσεις, να παραμείνεις και να λες «ναι, έκανα καριέρα». Θέλει φοβερή πειθαρχία όλο αυτό.
Όλες αυτές οι δυσκολίες ήταν ο λόγος που σε έκαναν να αποσυρθείς από το μόντελινγκ;
Αποσύρθηκα από το μόντελινγκ από προσωπική μου επιλογή, όταν ακόμα με ζητούσαν όλοι. Ήθελα να κάνω κι άλλα πράγματα, όπως το να ασχοληθώ με την υποκριτική, την οποία αγαπώ και προσπαθώ σιγά σιγά να την υπηρετήσω μόνιμα.
Από τον χώρο της πασαρέλας πέρασες στην υποκριτική, στην τηλεόραση και στο θέατρο. Πώς πήρες αυτή την απόφαση;
Όπως είπα παραπάνω, άφησα μία μεγάλη αγάπη για να υπηρετήσω μία άλλη. Εντελώς διαφορετική, αλλά μαγική. Το να παίζεις στο θέατρο, με ζωντανό κοινό, είναι ένα συναίσθημα πολύ δυνατό. Πρέπει να είσαι πάνω στη σκηνή για να καταλάβεις και να εισπράξεις τη δύναμη του συναισθήματος που έχει αυτή η επικοινωνία με το κοινό.
Ο χώρος της υποκριτικής σε υποδέχτηκε εύκολα ή υπήρξε «πόλεμος» από κάποιους συναδέλφους σου ακριβώς επειδή υπήρξες μοντέλο πριν;
Δεν ξέρω πώς με υποδέχτηκε, γιατί, όταν δουλεύεις ασταμάτητα, δεν έχεις χρόνο να παρακολουθήσεις τι λέει ο άλλος. Αποφάσισα να υπηρετήσω την υποκριτική με τον ίδιο ζήλο, αποφασιστικότητα και επαγγελματισμό που είχα και στο μόντελινγκ.
Πλέον πρωταγωνιστείς σε επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις και είσαι μια αγαπημένη ηθοποιός του κοινού. Αποτελεί αυτό μια δικαίωση;
Δικαίωση αποτελεί το χαμόγελο ή το δάκρυ του θεατή που σε τιμά με την παρουσία του. Το «μπράβο» του σκηνοθέτη σου και των συναδέλφων. Είμαι ευτυχισμένη που βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι.
Σταθμός στην καριέρα σου ως ηθοποιός η αγαπημένη σειρά «Αν θυμηθείς το όνειρό μου», με τον αείμνηστο Θανάση Βέγγο. Πώς βίωσες την επιτυχία της σειράς και την αποδοχή του ρόλου σου από το κοινό;
Είναι μια αξέχαστη στιγμή, που φυλάω μέσα μου. Τεράστια η τιμή να βρίσκομαι κοντά σε ιερά τέρατα της τέχνης. Ο Θανάσης Βέγγος ήταν απίστευτα καλός άνθρωπος, πολύ μεγάλος δάσκαλος. Μας δίδαξε να είμαστε ταπεινοί με τις πράξεις του. Αγάπησα την υποκριτική ακόμα περισσότερο έπειτα από αυτή την τόσο καλοδουλεμένη σειρά. Αισθάνομαι πολύ τυχερή.
Για να πάμε στο σήμερα, πρωταγωνιστείς στην πολιτική σάτιρα «Δον Καμίλο» με τον Πέτρο Ξεκούκη, την Ελένη Φιλίνη και πολλούς ακόμη σπουδαίους ηθοποιούς. Ποια τα συναισθήματα σου;
Στον «Δον Καμίλο», που περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα, έχω τη χαρά και την τιμή να συνεργάζομαι με εξαιρετικούς ηθοποιούς, που έχουν χρόνια τώρα αποδείξει τη θεατρική τους πορεία. Είμαι πολύ τυχερή που δουλεύω με όλους αυτούς τους εξαίρετους συνεργάτες: Γιώργος Ματαράγκας, Πέτρος Ξεκούκης, Σταμάτης Τζελέπης (είχε παίξει και στην πρώτη παράσταση του «Δον Καμίλο» με τον Μίμη Φωτόπουλο), Ελένη Φιλίνη, Γιάννης Κρητικός, Ιωάννα Πετσίνη, Ηλίας Παπακωνσταντίνου. Στην παράσταση υποδύομαι την Ασπασία, την αδελφή του Δον Καμίλο (Πέτρος Ξεκούκης). Τσακωνόμαστε συνέχεια επί σκηνής, έχουμε διαφορετικά πιστεύω. Εγώ είμαι μία κομμουνίστρια μέχρι το κόκαλο… Τα υπόλοιπα επί σκηνής.
Τηλεοπτικά έχουμε καιρό να σε δούμε σε κάποια σειρά. Επιλογή σου ή ατυχείς συγκυρίες;
Δεν μου έχει γίνει κάποια τηλεοπτική πρόταση, γι’ αυτό και δεν με έχετε δει σε κάποια σειρά.
Τι διαφορές βλέπεις στο μόντελινγκ σήμερα από τις εποχές που ήσουν εσύ στις πασαρέλες; Υπάρχει θετική εξέλιξη ή αρνητική;
Νομίζω αρνητική. Πρόλαβα και έζησα τη «χρυσή» εποχή του μόντελινγκ. Όλα ήταν αλλιώς. Σήμερα έχουμε πολύ όμορφες κοπέλες, λείπουν όμως οι μέντορες. Ζούμε στην εποχή που τα κάνουν όλα γρήγορα και πάμε παρακάτω. Δεν υπάρχει η λάμψη, χάθηκε η αστερόσκονη.
Θα σε ενδιέφερε η παρουσίαση στην τηλεόραση;
Ναι, σαφώς, εάν είναι μία πρόταση που έχει κάτι να μου πει, γιατί όχι;
Για να αλλάξουμε κλίμα, πώς είναι τα οχτώ χρόνια γάμου για τη Ρέα;
Οι βάσεις και τα θεμέλια πάνω στα οποία έχει χτιστεί ένας γάμος είναι αυτό που τον κρατάει δυνατό μαζί με την αγάπη, τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη.
Ο χρόνος που περνάει σε φοβίζει; Πώς τον αντιμετωπίζεις;
Δεν με τρομάζει το πέρασμα του χρόνου, με αγαπώ όπως είμαι. Ίσα ίσα που μου αρέσει γιατί ωριμάζω, μαθαίνω και θα μαθαίνω, αρκεί να έχω την υγεία μου. Εννοείται πως είμαι υπέρ της ομορφιάς και της συντήρησής της, αλλά με μέτρο. Όλα πρέπει να γίνονται με μέτρο.
Πηγή: Espresso
