Δύσκολες ώρες για τον καλλιτέχνη Χρήστο Τσικνιά, ο οποίος δίνει μάχη για τη ζωή του, αντιμετωπίζοντας πολλαπλό εγκεφαλικό.
- Από τον Βαγγέλη Καράλη
Σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Espresso», o γνωστός μίμος από τις αρχές Απριλίου νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο «Αγιος Σάββας», όπου μεταφέρθηκε εσπευσμένα. Η οικογένειά του και οι φίλοι του βρίσκονται στο πλευρό του από την πρώτη στιγμή, ελπίζοντας ότι ο δικός τους Χρήστος, που σκορπούσε το γέλιο, δεν θα τους γεμίσει με δάκρυα λύπης και πόνου…
Ο Χρήστος Τσικνιάς αποτελεί ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα του καλλιτεχνικού στερεώματος, καθώς πάντα με το χαμόγελό του και τη θετική του ενέργεια δίνει τον καλύτερό του εαυτό ως μίμος σε live εμφανίσεις και σε μαγαζιά με τα οποία συνεργάζεται. Ο μίμος ήταν ο κολλητός φίλος του Νίκου Φλωρινιώτη, καθώς γνωρίζονταν από παιδιά, και αποτελεί οικογενειακό φίλο της οικογένειας, μετρώντας δεκάδες συνεργασίες με τους αείμνηστους Γιάννη και Νίκο Φλωρινιώτη, αλλά και με την Αννούλα. Ο θάνατος του αδελφικού του φίλου όμως τον συγκλόνισε, με τον ίδιο, πριν χτυπηθεί από το πολλαπλό εγκεφαλικό, να μην μπορεί να συνέλθει από την απώλειά του.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο βιογραφικό του ο Χρήστος Τσικνιάς μετρά και άλλες σημαντικές συνεργασίες, όπως με τους Σαμπρίνα, Εφη Θώδη, Σώτη Bολάνη, Λευτέρη Βαζαίο, Σάσα Μπάστα, Κατερίνα Στανίση, Ελένη Φιλίνη και Γιάννη Τάσσιο. Μάλιστα, το ήθος και η αυταπάρνηση του καλλιτέχνη φάνηκαν εν μέσω της πανδημίας, καθώς βοήθησε εθελοντικά ως νοσηλευτής σε νοσοκομεία.
Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην «Espresso» το 2020 είχε αναφέρει: «Στη ζωή μου πάντα ήθελα να γίνω ηθοποιός, μίμος, όμως πολλές φορές δεν μπορούμε λόγω καταστάσεων και βιοπορισμού να κάνουμε άμεσα τα όνειρά μας πραγματικότητα. Προέρχομαι από μια φτωχή οικογένεια και είχα να αντιμετωπίσω πολλές δυσκολίες. Για δέκα χρόνια ήμουν μόνιμος στο Πολεμικό Ναυτικό με την ειδικότητα του νοσηλευτή.
Με τη βοήθεια του Θεού έγιναν τα όνειρά μου πραγματικότητα κι έγινα επαγγελματίας ηθοποιός-μίμος. Λόγω της πρώτης μου δουλειάς είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου, όταν έκανα αλλαγή επαγγέλματος, όπου χρειαστεί να είμαι παρών για να βοηθήσω, πόσο μάλλον τώρα σε μια πανδημία. Πρέπει να είμαστε μια γροθιά όλοι μαζί και καθένας με τον τρόπο του. Εγώ, λοιπόν, ως πρώην νοσηλευτής είμαι έτοιμος να βοηθήσω τον συνάνθρωπό μου». Εμείς του ευχόμαστε ολόψυχα περαστικά και να επιστρέψει σύντομα σε αυτό που ξέρει να κάνει καλά, κάνοντας τον κόσμο να χαμογελάει!
