Σε μία αποκαλυπτική συνέντευξη προχώρησε πριν από μερικές ημέρες η Κατερίνα Παπουτσάκη, κάνοντας λόγο όχι μόνο για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της, αλλά και για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει το τελευταίο διάστημα. Ειδικότερα, η ηθοποιός μίλησε για τη νόσο του Crohn, από την οποία πάσχει, δίνοντας έτσι το κίνητρο και σε άλλες προσωπικότητες της εγχώριας shobiz να μοιραστούν τις δικές τους εμπειρίες.
Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο φιλότεχνος δικηγόρος, Αλέξανδρος Κασσανδρινός, που με μία ανάρτηση στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook, έκανε λόγο για την δική του επαφή με τη νόσο του Crohn.
«Με αφορμή την συνέντευξη της Κατερίνας Παπουτσάκη, αναφέρω και την προσωπική μου εμπειρία σχετικά με αυτό το όχι τόσο γνωστό αυτοάνοσο: Διαγνώστηκα με νόσο του crohn το 2013- “παντρεμένος” πλέον με ενα αυτοάνοσο που “υποσυνείδητα” μάλλον επιδίωξα- κλείνω φέτος 12 χρόνια», αναφέρει αρχικά και συνεχίζει: «Ειδικά τα δύο πρώτα χρόνια που η νόσος ηταν σε έξαρση -δεν θα τα ξεχάσω ποτέ- απωλεια 12 κιλών, έντονοι κοιλιακοί πόνοι, αίμα ακατάσχετο, πυρετός και συνεχής κόπωση. Δεν καταλαβαίνεις τι θα πει έξαρση αν δεν τη βιώσεις. Δεν είναι κάτι που κρατά μία ημέρα. Οταν τα άτομα με νόσο του Crohn βιώνουν έξαρση, είναι σαν να έχουν γαστρεντερίτιδα επί τέσσερις ολόκληρους μήνες. Λαμβάνω καθημερινή αγωγή- εφ´όρου ζωής- ενώ πολύ σπάνια έχω έξαρση του αυτοάνοσου (βρίσκομαι σχεδόν εδώ και 10 χρόνια σε ήπια φάση). Βασικοί παράγοντες εμφάνισης του αυτοάνοσου σε μένα ήταν έντονο στρες και συμπιεσμένο άγχος προερχόμενο απο έντονο τρόπο ζωής- ανάγκη για επαγγελματική ανέλιξη και αναγνώριση, μη αποδοχή του εαυτού μου και των αναγκών μου, άτσαλη εως και ανύπαρκτη διατροφή, καθόλου γυμναστική, άμεση ανάγκη για αναγνώριση μου ως καλού παιδιού, δικηγόρου κ.ο.κ. απο τρίτους και γενικά άμεση αποδοχη= ψυχική υγεία μηδεν».
«Ζω πλέον με αυτό και δόξα τω Θεω πορεύομαι καλά»
Όπως εξηγεί, το καμπανάκι δεν άργησε να χτυπήσει. «Στη νόσο του crohn ομως “χρωστάω” ολη τη μεταμόρφωση μου- ή θα άλλαζα ή θα απομονώμουν στο σπίτι μου και στον εαυτό μου περιμένοντας την επόμενη έξαρση! Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία (το αυτοάνοσο αυτό είναι ξεκαθαρα ψυχολογικό), μείωσα τα επίπεδα του καθημερινού μου αγχους δουλεύοντας λιγότερο, μην αφήνοντας τον πελάτη/γνωστό/ φίλο να μου μεταδώσει το άγχος του (τεράστιος αγώνας), διώχνοντας τοξικότητες και τοξικούς ανθρώπους απο τη ζωή μου (άλλος τεράστιος και διαρκής αγώνας), απεκδύοντας κυριολεκτικά το κουστούμι του δικηγόρου (δεν υπάρχει χειρότερο απο το ενδύεσαι ρόλο μεσω της στολής), εφτιαξα την διατροφή μου (πλεον δεν μπορούσα να τρωω χοιρινο κρεας, κρεμωδη και μαλακα τυριά, σαλατες πρασινες, αλατι και καρυκευματα, ξηρούς καρπούς και πολλά άλλα, να πινω αναψυκτικα και κόκκινο κρασί, αλκοόλ σπάνια κ.ο.κ.), ξεκίνησα έντονες προπονήσεις και επιτέλους εφτιαξα το σώμα μου, πηρα κιλά με τη σωστη διατροφή κάνοντας καθημερινό αγώνα να τα κρατήσω, έγινα περισσότερο δημιουργικός , καλλιέργησα ενδιαφεροντα στην ζωή μου, οπως την ενασχόληση μου με την τέχνη, που μεχρι τοτε έκρυβα…. α και τα χειμερινά μπάνια (μαγεία)! ζω πλεον με αυτο και δόξα τω Θεω πορεύομαι καλά!», υπογραμμίζει ο δικηγόρος και καταλήγει λέγοντας:
«Γράφω αυτο το post, όχι με διάθεση αυτολύπησης- το αντίθετο, αλλά για να ενημερωσω και εγω απο την πλευρα μου για αυτο το άγνωστο αυτοάνοσο και να ενθαρρυνω όσους πάσχουν με αυτο να μην αισθανονται μόνοι, να μην αισθάνονται οτι ειναι ταμπού, οτι ακολουθώντας αυτα που πρέπει ζεις καλά, ωστόσο όμως να κρούσω τον κωδωνα του κινδύνου σε όλους σας προτου να ειναι αργά!».
