Η αμετροεπής πορεία του Ανδρέα Παπαδόπουλου, που από φέρελπις εκπρόσωπος κατέληξε αποτυχημένος συμπαρουσιαστής στο κανάλι του Μαρινάκη
Στις αρχές της πέμπτης δεκαετίας της ζωής του ο Ανδρέας Παπαδόπουλος μοιάζει πλέον με έναν άνθρωπο που έχει αφήσει οριστικά ένα λαμπρό μέλλον πίσω του. Ο άλλοτε πολλά υποσχόμενος φέρελπις νέος πολιτικός στο χαρτί του οποίου επενδύθηκαν υπέρμετρες προσδοκίες, ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε λαμπρό σταρ που θα αναχαίτιζε τον καλπασμό του Τσίπρα προς την εξουσία, αποδείχθηκε μια πολιτική ανθυπομετριότητα χαμηλών δυνατοτήτων. Αν εξαιρέσεις ότι εξαργύρωσε τη βραχύβια λάμψη του στο βαθιά επαρχιώτικο πολιτικό σύμπαν σε κοσμικές εκδηλώσεις πολιτικού νεοπλουτισμού και αγωνιώδεις προσπάθειες προβολής, το σύντομο πέρασμά του από τα δημόσια πράγματα δεν κατέλιπε ούτε καν μια κάποια νοσταλγία για την παρουσία του. Είχε και αυτός, όπως φαίνεται, σχολιάζουν απαξιωτικά όσοι τον γνωρίζουν, την άδοξη μοίρα όλων των πλασμάτων που είτε από άγνοια κινδύνου είτε από σοβαρή έλλειψη αυτογνωσίας ή υπερεκτιμημένα προσόντα παραβλέπουν τις υπαρκτές απειλές που προκαλεί η απερίσκεπτη εγγύτητα με τα εκτυφλωτικά φώτα της δημοσιότητας, η οποία «καίει» ανελέητα τα φτερά της αμετροέπειας.
Εχοντας βαθμηδόν ολοκληρώσει μια πορεία διαψεύσεων, κυρίως για εκείνους που πίστεψαν σε αυτόν, φαίνεται ότι έφτασε στη φυσική του κοίτη: συμπαρουσιαστής πρωινάδικου στο Mega του Μαρινάκη, το οποίο τρέφεται με τα μελαγχολικά κλέη ενός αμφιλεγόμενου παρελθόντος, αδυνατώντας μέχρι στιγμής να ξεβαλτώσει από τις περιοχές της χαμηλής θεαματικότητας. Αυτό βέβαια δεν συνιστά κάποια μορφή ψόγου. Καθένας υπάρχει στη ζωή με τον τρόπο του…
Αν αναζητήσει κάποιος το προφίλ του Ανδρέα Παπαδόπουλου στο facebook, θα δει ότι δεσπόζει σε πρώτο πλάνο μια φωτογραφία του αείμνηστου Λεωνίδα Κύρκου, αυτής της πολύπλαγκτης προσωπικότητας της ανανεωτικής Αριστεράς στη χώρα, που σπάνια κατάφερε να προσαρμόσει τις προσδοκίες του στο αυχμηρό έδαφος του ρεαλισμού, και μια του «ποιητή της ήττας» Μανώλη Αναγνωστάκη. Για λόγους που, σύμφωνα με την πολιτική αγορά, σχετίζονται περισσότερο με την οικοδόμηση μιας ελκυστικής προσωπικής βιογραφίας, ορισμένοι τον πολιτογράφησαν «πολιτικό εγγόνι του Κύρκου». Ισως πιο κοντά στην πραγματικότητα θα ήταν να αναγνωρίσει κάποιος ότι ήταν ακόμα μια από τις ανακαλύψεις του Φώτη Κουβέλη, οι οποίες όταν βρέθηκαν μπροστά σε κρίσιμες επιλογές για την προσωπική τους μοίρα επέλεξαν με άνεση την «πατροκτονία» λοιδορώντας την ίδια στιγμή με πολιτικά ανοίκειο τρόπο τον ευεργέτη.
Ο Παπαδόπουλος δεν δίστασε κάποια στιγμή να αποκαλέσει δημόσια τον Κουβέλη ψεύτη, όταν ο τέως πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. υποστήριξε ότι στην πραγματικότητα το θλιβερό ντουέτο Σαμαρά – Βενιζέλου απέφυγε να του προτείνει ξεκάθαρα την υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ισχυρίζεται μάλιστα ο ίδιος ότι ο πρώην πρωθυπουργός Α. Σαμαράς και ο… ύπαρχος -όπως αυτοχαρακτηριζόταν- Βενιζέλος είχαν συμφωνήσει κάθε λεπτομέρεια το 2014 με τα στελέχη του κόμματος Σπύρο Λυκούδη και Γιάννη Μεϊμάρογλου, ενώ απειλεί -κάποια αόριστη στιγμή- με ηχηρές αποκαλύψεις…
Ανατρέχοντας στο πρόσφατο παρελθόν, μόλις το 2012, βρίσκουμε τον 35χρονο τότε Α. Παπαδόπουλο στο νευραλγικό πόστο του εκπροσώπου Τύπου της ΔΗΜ.ΑΡ., όπου αποφάσισε να τον… εκτοξεύσει θεαματικά ο Φ. Κουβέλης βγάζοντας στο προσκήνιο ένα άφθαρτο και λαμπερό νέο πρόσωπο, πλην όμως εντελώς άβγαλτο και άπειρο στις επίπονες επικοινωνιακές ασκήσεις που απαιτεί ο ρόλος. Δηλώσεις σε ραδιόφωνα, επαφές και εμφανίσεις στην τηλεόραση, όλα περνούσαν από τα χέρια του νεαρού εκπροσώπου που έδειχνε να απολαμβάνει την προνομιακή μεταχείριση που επιφύλασσαν στον ίδιο και στο κόμμα του τα συστημικά μέσα. Ο πολιτικός επιστήμονας, σπουδαγμένος στην Αγγλία, είχε ξεκινήσει τη δημοσιογραφική του καριέρα από τον ραδιοσταθμό Αθήνα 9,84 με δασκάλους τους Στέφανο Κασιμάτη και Ηλία Κανέλλη, οι οποίοι μάλλον διαμόρφωσαν και το επαγγελματικό του ήθος… Ακολούθησε η «Αυγή» και το ρεπορτάζ της Αριστεράς και ιδίως της ανανεωτικής πτέρυγας υπό τον Κουβέλη.
Οταν ο τελευταίος αποσκίρτησε το 2012 από τον Συνασπισμό, τον ακολούθησε στην ίδρυση της ΔΗΜ.ΑΡ., που στήριξε τη μνημονιακή κυβέρνηση ως τη στιγμή που ο Κουβέλης αποχώρησε διαφωνώντας με το σκαιό λουκέτο στην ΕΡΤ. Οι δρόμοι τους φάνηκε να χωρίζουν, όταν το 2013 εμφανίστηκε η θνησιγενής Κίνηση των 58 με πρωτεργάτη τον κύκλο των «χαμένων εκσυγχρονιστών» (Σημίτης, Βενιζέλος, Αννα Διαμαντοπούλου, Φλωρίδης κ.ά.), που έθεσε ως προτεραιότητα την αυτοδιάλυση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. και τη δημιουργία νέου κόμματος της Κεντροαριστεράς. Αντιλαμβανόμενος ότι δεν είναι ώρα για χωρατά, αποκοτιές και κυρίως κομματικούς μετεωρισμούς και καθώς τον Μάιο του 2014 ακολουθούσαν ευρωεκλογές, σκέφτηκε ότι μάλλον θα ήταν προτιμότερο οι κάλπες να τον βρουν κάτω από την κομματική στέγη, ιδίως από τη στιγμή που ο Φ. Κουβέλης άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο να τον περιλάβει στα ψηφοδέλτια.
Ηταν η ώρα του Νίκου Μπίστη να πάρει την εκδίκησή του σχολιάζοντας βιτριολικά στο διαδίκτυο: «Οσα δεν φτάνει η αλεπού… Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, αφού έκανε μια ψυχαγωγική περιοδεία στις εκδηλώσεις των «58», μόλις έσκασε ο σταυρός προτίμησης γύρισε άρον άρον στη ΔΗΜ.ΑΡ. και από εκεί μας καλεί «να μην πιεστούμε να κάνουμε ψηφοδέλτιο… Οι ευρωεκλογές είναι μια πρώτη μάχη». Ναι, Ανδρέα μου, είναι μια μάχη που σκοπεύουμε να κερδίσουμε. Και οι εκλογές κερδίζονται με ψηφοδέλτια…
Ο επεισοδιακός χωρισμός με την Αλεξία Μπακογιάννη
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους (2014) αποχώρησε θορυβωδώς από τη ΔΗΜΑΡ μαζί με τους πολιτικούς γυρολόγους Κατερίνα Μάρκου και Γρηγόρη Ψαριανό, βάζοντας τέλος σε μια αδιάφορη πολιτική περιπλάνηση, που μπορεί να συγκλόνισε τον ίδιο, άφησε όμως τον κόσμο παντελώς ασυγκίνητο. Βρίσκονταν ωστόσο σε εξέλιξη ήδη από το 2012, μέσα από κοσμικές συναθροίσεις, όπως τα γνωστά πάρτι του συγγραφέα Χρήστου Χωμενίδη, και νυχτερινές εξόδους, το προσωπικό του «Αρλεκιν» και οι προετοιμασίες εισαγωγής του στον στενό κύκλο της οικογένειας Μητσοτάκη. Ο γάμος του όμως με τη θυγατέρα της Ντόρας Μπακογιάννη, Αλεξία, με την οποία απέκτησε έναν γιο, δεν έμελλε να στεριώσει. Το ζεύγος χώρισε κάτω από επεισοδιακές συνθήκες, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, όταν η Αλεξία διαπίστωσε παρασπονδίες που την οδήγησαν να τον πετάξει οργισμένη «με τις κλοτσιές» έξω από το σπίτι. Πάλι καλά που υπάρχει ο Ολυμπιακός και ο… «φιλεύσπλαχνος» κουμπάρος Μαρινάκης που δίνει ένα ορισμένο μεροκάματο, ώστε να μη χάνονται τέτοιες εξαιρετικές περιπτώσεις…
