Πλασματικός φαίνεται πως είναι ο πληθωρισμός της τάξης του 4,8% που εμφανίζει η ΕΛ.ΣΤΑΤ. για τον Νοέμβριο, μέσα από στατιστικές αλχημείες, όταν την ίδια στιγμή η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών νιώθει ότι ο πραγματικός πληθωρισμός καλπάζει με υπερτριπλάσια νούμερα, μετά τις εξωφρενικές αυξήσεις σε μια σειρά από βασικά είδη κατανάλωσης, και όλα αυτά ενώ σήμερα αναμένεται να ανακοινωθεί ο πληθωρισμός του Δεκεμβρίου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ.) καταφεύγει σε αυτού του είδους τις επίπλαστες αναλύσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όσα ήρθαν στο φως για την ανεξάρτητη Αρχή επί προεδρίας του Ανδρέα Γεωργίου για αλλοίωση στοιχείων που παρουσίασε εκείνη την περίοδο η ΕΛ.ΣΤΑΤ., «φουσκώνοντας» το έλλειμμα εν όψει της προσφυγής στο ΔΝΤ και όσα καταστροφικά επακολούθησαν για τη χώρα.
Άλλωστε αυτού του είδους οι στατιστικές και άλλες αλχημείες κυριαρχούν στην πολιτική ζωή του τόπου προκειμένου να δρομολογηθούν πολιτικές πάντα σε βάρος του πολίτη. Ανεξίτηλη μένει στη μνήμη μας η περίφημη πια φράση 0+0=14 του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, όταν το 1993 προσπάθησε να εξηγήσει τα… ανεξήγητα στους εργαζομένους, πώς, αν το πρώτο εξάμηνο πάρουν 0% αύξηση και το δεύτερο εξάμηνο πάλι 0%, στο τέλος θα βγουν κερδισμένοι κατά 14%.
Έτσι, λοιπόν, το ερώτημα που πλανάται κάθε φορά όταν ανακοινώνεται ο πληθωρισμός ή αλλιώς ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. είναι κατά πόσο αυτός ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ο λόγος είναι πως κάθε φορά που η τιμή του πληθωρισμού ανεβαίνει, η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας αντιλαμβάνεται και νιώθει διαφορετικά τα στοιχεία αυτά ως πλασματικά και όχι πραγματικά σε σχέση με την τσέπη της.
Στην τελευταία ανακοίνωση της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για τον μήνα Νοέμβριο ο πληθωρισμός έφτασε το 4,8%, όταν την ίδια στιγμή η έκρηξη τιμών στο φυσικό αέριο, στην ενέργεια, σε βασικά είδη διατροφής, όπως το ψωμί, το λάδι, τα οπωροκηπευτικά κ.ά., ξεκινά από 20% έως 30% και φτάνει σχεδόν το 200%(!!!) σε λογαριασμούς φυσικού αερίου.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ο μεθοδολογικός τρόπος που χρησιμοποιείται για τον εντοπισμό του πληθωρισμού πάσχει δομικά, τουλάχιστον σε δύο σημεία. Το πρώτο: Στη διαδικασία που ακολουθείται ενσωματώνονται όλες οι καταναλώσεις των προϊόντων χωρίς καμία διάκριση για την αγοραστική ικανότητα του καθενός. Δηλαδή είτε είναι κανείς πλούσιος είτε είναι φτωχός εξισώνεται η κατανάλωση με τον ίδιο τρόπο προκειμένου να βγει το αποτέλεσμα του πληθωρισμού. Γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι αυτός ο «μέσος όρος» δεν αποτυπώνει σε καμία περίπτωση την καταναλωτική δυνατότητα των πολιτών της χώρας.
Το δεύτερο αφορά τη στέγαση. Σε αυτό το σημείο υπάρχει μια ακατανόητη και κραυγαλέα… αστοχία. Για να γίνει αντιληπτό, το έξοδο της στέγασης, με την αναγωγή σε ευρώ (στον πίνακα της ΕΛ.ΣΤΑΤ. αναφέρεται η κατηγορία Σταθμίσεις επί της χιλίοις), έχει ως εξής: Στα 1.000 ευρώ που ξοδεύει μια οικογένεια, τα 142,22 ευρώ αντιστοιχούν στο ενοίκιο! Αυτό το ποσό, όπως εμφανίζεται από την εν λόγω στατιστική προσέγγιση, είναι φανερό πως δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Γιατί στην πραγματική ζωή το ενοίκιο που πληρώνει μια οικογένεια αντιστοιχεί στο 1/3 με 1/4 του μηνιαίου οικογενειακού προϋπολογισμού, καθώς επί της ουσίας αποτελεί το πιο κοστοβόρο έξοδο, μαζί με τη διατροφή. Μάλιστα, στην κατηγορία αυτή δεν περιλαμβάνονται όσοι έχουν ιδιόκτητο σπίτι, αλλά ούτε και εκείνοι που έχουν πάρει δάνειο για πρώτη κατοικία.
Και μία υποσημείωση: Η Υγεία (90,59 ευρώ) και η Εκπαίδευση (37.15 ευρώ), που υποτίθεται πως είναι δωρεάν από το κράτος, ξεπερνούν σε δαπάνη τα 127 ευρώ που υπολογίζονται για κάθε 1.000 ευρώ. Επιπρόσθετα ερωτήματα εγείρει και το γεγονός πως τα φροντιστήρια, για παράδειγμα, για την κατηγορία Εκπαίδευση, υπολογίζονται μόλις 37,15 ευρώ όταν η πρώτη προκαταρκτική στα Αγγλικά ξεκινά από 40 ευρώ.
Πώς λειτουργεί η ΕΛ.ΣΤΑΤ. στην αποτύπωση του πληθωρισμού
Η ανάδειξη του πληθωρισμού είναι μια ιδιαίτερα πολύπλοκη διαδικασία, καθώς κάθε μήνα παίρνονται δειγματοληπτικά τιμές από 27 πόλεις της χώρας, μέσα από χιλιάδες προϊόντα και περίπου 5.000 καταστήματα. Μάλιστα, όπως σημειώνει η ίδια η ΕΛ.ΣΤΑΤ., που είναι επιφορτισμένη για τη διενέργεια αυτής της διαδικασίας, τα προϊόντα είναι αντιπροσωπευτικά, ενώ για τον υπολογισμό των δεικτών χρησιμοποιείται ειδικό λογισμικό, στο οποίο όλοι οι υπολογισμοί γίνονται μέσω αυτοματοποιημένων διαδικασιών.
Η ακολουθούμενη ταξινόμηση των ειδών (αγαθών και υπηρεσιών) που περιλαμβάνονται στον ΔΤΚ είναι η ευρωπαϊκή ταξινόμηση της ατομικής κατανάλωσης κατά σκοπό, η οποία βασίζεται στην αντίστοιχη διεθνή ταξινόμηση. Κάτι, δηλαδή, που σημαίνει πως ο τρόπος υπολογισμός του πληθωρισμού είναι αντίστοιχος και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι κύριες ομάδες της ταξινόμησης είναι 12 (οι τιμές που ακολουθούν αντιστοιχούν στο διαθέσιμο ποσό των 1.000 ευρώ) και έχουν ως εξής: Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά, 232,58 ευρώ, αλκοολούχα ποτά και καπνός, 34,27 ευρώ, ένδυση – υπόδηση, 59,63 ευρώ, στέγαση, 142,22 ευρώ, διαρκή αγαθά – είδη νοικοκυριού και υπηρεσίες, 47,87 ευρώ, υγεία, 90,59 ευρώ, μεταφορές, 124,20 ευρώ, επικοινωνίες, 44,20 ευρώ, αναψυχή – πολιτιστικές δραστηριότητες, 38,30 ευρώ, Εκπαίδευση, 37,15 ευρώ, ξενοδοχεία – καφέ – εστιατόρια, 70,17 ευρώ, άλλα αγαθά και υπηρεσίες, 78,84 ευρώ.
Διαβάστε ακόμα:
Εκρηκτικές αυξήσεις στον προϋπολογισμό των νοικοκυριών – Aνεξέλγτος ο πληθωρισμός
