Το άρθρο του Κυριάκου Μητσοτάκη σε Times, Frankfurter Allgemeine Zeitung και Le Monde προκάλεσε αρκετά ερωτηματικά για ορισμένα σημεία του, αλλά αυτό που ξεχώρισε αμέσως, ήταν η αναφορά του Πρωθυπουργού σε «έγγραφη συμφωνία» Ελλάδας-Τουρκίας στο Βερολίνο! Δηλαδή ο κ.Μητσοτάκης επιβεβαίωσε πανηγυρικά την τουρκική πλευρά, η οποία είχε αποκαλύψει τις μυστικές διαπραγματεύσεις με γερμανική μεσολάβηση στις αρχές Ιουλίου;
Μάλιστα, ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν που συναντήθηκε τότε με την Ελένη Σουρανή, επικεφαλής του Διπλωματικού Γραφείου του Έλληνα Πρωθυπουργού, είχε κάνει λόγο και για κοινή δήλωση που θα έβγαινε από τις δύο πλευρές, αλλά τότε άπαντες έσπευσαν να τον διαψεύσουν.
Τι έγραψε ο Πρωθυπουργός στο άρθρο του για τη συνάντηση στο Βερολίνο: «Όταν το Βερολίνο προσφέρθηκε να μεσολαβήσει, καθίσαμε καλόπιστα για να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος. Καταφέραμε ακόμη και να καταλήξουμε σε ‘έγγραφη συμφωνία’. Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθεί τελικά η Τουρκία, αποκαλύπτοντας ανεπίσημες αλλά απόρρητες συζητήσεις».
Σε ποια «έγγραφη συμφωνία» αναφέρεται λοιπόν ο Πρωθυπουργός;
Δέσμευσε τη χώρα με απόρρητες διμερείς συνομιλίες που έκανε άλλος για λογαριασμό του; Άρα επιβεβαιώνει τη μυστική διπλωματία που πραγματοποιείται εδώ και καιρό ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία με την εμπλοκή της Γερμανίας και ποιος ξέρει ποιανού άλλου.
Γιατί ο κ. Μητσοτάκης το απέκρυψε και από τα κόμματα και από τον ελληνικό λαό; Χειρίζεται τα θέματα μόνος του, χωρίς κανείς να του έχει δώσει λευκή επιταγή. Ποιος του έδωσε εξουσιοδότηση να το κάνει;
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε το ότι μια τέτοια έγγραφη συμφωνία θα πρέπει να βρίσκεται στην κατοχή όλων των πλευρών που συμμετέχουν, τότε οι πληροφορίες που μεταδίδει το iEidiseis.gr, είναι ενδεικτικές: παρά την απόσυρση της Τουρκίας από τη συμφωνία, όπως είπε ο κ.Μησοτάκης, ο Ιμπραχίμ Καλίν πήρε μαζί του το έγγραφο για να το θέσει υπόψη του Ταγίπ Ερντογάν και να το επιστρέψει (αν υπέγραφε και η Τουρκία), κάτι που δεν έκανε ποτέ– που σημαίνει ότι το κείμενο με τις υπογραφές είναι και στα χέρια της Άγκυρας.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός πρέπει να δημοσιοποιήσει το έγγραφο αυτό για να δει η χώρα τι ακριβώς ήταν αυτό στο οποίο είχε συμφωνήσει. Αλλιώς, η ελληνική κυβέρνηση θα τρέχει πάλι, όταν αποφασίσει –γιατί θα το κάνει– η Τουρκία να δημοσιοποιήσει αυτή πρώτη το έγγραφο.
